سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

پرسش از امکان‌پذیری تشکیل امت در دنیای مدرن، مستلزم درک عمیق‌تری از ماهیت انسان و نیازهای فردی و جمعی اوست. بر اساس یافته‌های انسان‌شناسی، انسان موجودی ذاتاً اجتماعی است.

قرآن کریم، کتاب هدایت و نور، نه تنها راهنمایی برای عقیده و عمل است، بلکه مدرسه‌ای است برای تربیت دل‌ها و ساختن انسان‌هایی که خود چراغ راه دیگران باشند. در دل آیات آن، تربیتی نهفته است که با لطافت رحمت و صلابت حکمت، انسان را از غفلت به بیداری و از خودمحوری به خداجویی می‌کشاند.

در جهانی که جنایات بی‌سابقه و نسل‌کشی عریان با سکوت نهادهای بین‌المللی و خیانت برخی دولت‌های عربی همراه شده، بیش از هر زمان، انسان امروز به پیام رحمت، عدالت و اخلاق پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیاز دارد؛ پیامی که جنگ را جز در دفاع روا ندانست، مهرورزی را بر جان و جانوران گستراند و حقیقت را بر مصلحت ترجیح داد.

در این ایام، شاهد رحلت بزرگ‌مردی از خدمت‌گزاران قرآن بودیم؛ زنده‌یاد امیر مصطفایی. مراسم تشییع جنازه‌ی باشکوه ایشان، در جوانرود گواهی بود بر جایگاه والای مردی که عمر خود را در راه خدمت به قرآن و انس با آن سپری کرد.

وقتی روابط عاطفی به‌واسطه بحران‌هایی چون فشار روانی، اختلافات یا حوادث ناگهانی در آستانه فروپاشی قرار می‌گیرند، پیوند آموزه‌های قرآنی با روان‌شناسی می‌تواند همچون قطب‌نمایی مطمئن، مسیر بازسازی و پایداری رابطه را روشن کند.

در واکنش به دیدگاه مصطفی ملکیان درباره تأثیر منفی تدین بر انسان‌های بد، دکتر سیداحمد هاشمی در نقدی تحلیلی تأکید می‌کند که دین ذاتاً منشأ تحول مثبت است، اما تأثیر آن وابسته به بستر روانی و اخلاقی فرد است. او با استناد به متون قرآنی، تجربه‌ی تاریخی اسلام و تمایز میان دین‌داران واقعی و دین‌دارنمایان، دیدگاه ملکیان را تعمیمی ناصواب می‌داند که بر پایه‌ی تجربه شخصی و نه تحلیل جامع اجتماعی یا دینی شکل گرفته است.

در تربیت دینی موضوعات متعددی با عناوین مختلفی می‌توانند تأثیر داشته باشند. به نظر می‌رسد که آموزش مهارت‌های زندگی می‌توانند باعث تربیت ماندگاری شوند و چه‌بسا کار مربیان را آسان‌تر و سطح تربیت را عمیق‌تر نمایند. چون کسب مهارت‌ها در هر مرحله از زندگی بینش فرد را پویاتر می‌نمایند و انگیزش وی را برای یادگیری و عمل افزایش می‌دهند و این آرزوی دیرینهٔ هر مربی آرزومندی است که می‌خواهد در امر تربیت موفق گردد.

گر در خانه باشد، مهربانی‌اش چون چراغی روشن، خانواده را در مسیر حق هدایت می‌کند؛ اگر در خیابان گام بردارد، گرمای دعوتش قلب‌ها را فرا می‌گیرد؛ اگر بر مرکب سفر نشیند، نور هدایتش بر هم‌نشینانش سایه می‌افکند؛ و اگر وارد اداره‌ای گردد، هرگز بی‌ثمر خارج نمی‌شود؛ یا سخنی حکیمانه که امید را در دل‌ها زنده می‌کند، یا نصیحتی که ذهنی را به راه درست هدایت می‌کند، یا ذکری که دل‌های غافل را بیدار می‌سازد.

در تفاسیر گفته شده که عاشورا روزی است که خداوند متعال ده پیامبرش را با ده کرامت افتخار بخشیده است که از قرار ذیل است: 1. پذیرش توبه آدم 2. فرود کشتی نوح بر جودی 3. نجات ابراهیم از آتش نمرود 4. بینا شدن چشمان یعقوب 5. بیرون آمدن یوسف از چاه 6. نجات ایوب از پیری و بیماری 7. پیروزی موسی بر ساحران فرعون (یوم الزینة) 8. نجات موسی از فرعون و غرق شدن فرعون در نیل 9. نجات یونس از شکم نهنگ. 10. به آسمان برده شدن عیسی و نجات از صلیب. 11. روز تعویض پرده کعبه در جاهلیت.

هجرت رسول الله صلی الله علیه و سلم از مکه به مدینه نقطه عطفی در تاریخ صدر اسلام و سرآغاز تاریخ هجری است. زمانی که اتفاقات سفر هجرت رسول الله را در سیره مرور می کنیم متوجه می شویم که این سفر مهم نمونه‌ای بارز از همراهی توکل بر الله(مسبب الأسباب) و استفاده از اسباب مادی است.