سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

نگاهی کوتاه به زندگی و آرای دنیل دنت، فیلسوف امریکایی به مناسبت درگذشت او

شکر و ستایش برای پروردگار جهانیان و درود بر اشرف پیامبران و بر آل و اصحاب او. اسلام پیروان خود را براساس وابستگی و تعلق به جامعه اسلامی پرورش می‌دهد، جامعه‌ای که ویژگی‌ها، خواص، الگوها، عادات و رسوم آن از کتاب و سنت سرچشمه می‌گیرد. البته توجه اسلام به تربیت اجتماعی منجر به نادیده گرفتن جنبه‌های فردی انسان نمی‌شود، بلکه اسلام به وجود آن معترف است و طوری آن را هدایت می‌کند که ابتکار خدمت به جامعه را به دست گیرد.

نگاهی به جایگاه «امید» در ادیان، عرفان و ادبیات در دورانی که جامعه ما بیش از هر چیز به آن محتاج است.

چنان که در بخش نخست گفتیم دلیلی در سنّت نبوی برای وجود مرحله‌ای از دعوت به نام «سری بودن دعوت» نمی‌یابیم و روایاتی که بیان نموده‌اند پیامبر- صلی الله علیه و سلم- در ابتدای امر به صورت پنهانی دعوت نموده، چنان که در بخش نخست بیان نمودیم، بدون اسناد، متروک و یا ضعیف می‌باشند.

خطبه شامیه، برای همه مسلمانان و حتی تمام انسانها خطبه و درسی بسیار با ارزش است؛ او در این خطبه بیماری‌های مادی و معنوی موجود در عالم اسلام را بر می‌شمرد؛ دلایل اسارت و فلاکت مسلمانان را می‌گوید و برای آن، راه نجات و رهایی را نشان می‌دهد و آن گاه، با دلایل عقلی اثبات می‌کند و بشارت می‌دهد که اسلام در آینده، بر روی زمین عالی‌ترین پیشرفتهای مادی و معنوی را خواهد داشت، تمدن اسلامی در کمال شکوه ظهور می‌یابد و روی زمین را از همه پلیدیها پاک خواهد کرد. در بخش‌های آغازین خطبه شامیه می‌گوید:

مطالعات قرآنی درباره مخاطبین آخرین كتاب آسمانی ادیان توحیدی، مباحث متنوعی را رقم زده است. از جمله اینكه مخاطب اصلی قرآن كریم كدام گروه است؟ آیا مردم مكه دوران صدر اسلام مدنظر بوده یا كل بشریت و آیندگان یا هر دو؟ یعنی آیا برخی آیات مختص زمانه پیامبر اكرم (ص) است و باید در همان قالب تاویل و تفسیر شوند تا مورد بهره‌برداری غیراصولی قرار نگیرند یا اینكه همه آیات فرازمانی و فرامكانی هستند؟

ماموستا سعید نورسی مشهور به بدیع الزمان در سال ۱۲۹۳ ه ق سه سال قبل از خلافت سلطان عبدالحمید ثانی در روستای نورس، یکی از روستاهای بخش اسپارتا از توابع استان بدلیس کردستان ترکیه متولد گردید. پدرش صوفی میرزا کشاورزی متدین و مادرش بانو نوریّه نمونهٔ یک مادر مؤمن و فرزندپرور بود.

در بخش نخست این مقاله بیان نمودیم از نظر سیره‌نویسان و مورخان پیامبر - صلى الله علیه وسلم – با نزول سوره‌‌‌ی مدثر شروع به دعوت در خفا نموده و به صورت سری و پنهانی به مدت سه (و در برخی روایات چهار یا پنج سال) مردم را به سوی خدا فرا خواند. سپس با نزول آیه‌‌‌ی: « وَأَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ»(214)، و آیه‌‌‌ی: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ»(حجر: 94)، خداوند به پیامبر دستور داد دعوتش را آشکار سازد و وی خویشاوندانش را جمع نموده و آنها را آشکارا به ایمان به خدای یکتا فرا ‌‌‌خواند و از عذاب سخت و آتش جهنم بیم و انذار داد و از آنان خواست با انجام اعمال نیک خود را از آتش جهنم نجات دهند.

رمضان آمد و با شتاب رفت؛ اکنون این پرسش مطرح است که پس از رمضان چه کنیم؟ پس از هر یک از موسم‌های عبادی چه کنیم؟ پس از ماه یک ماه تلاش و پایمردی و پس از این که قرآن برنامه زندگی ما بود و نماز بالاترین لذت و شیرینی ما و ذکر خدا غذای روح‌مان بود چه کاری انجام دهیم؟

اسلام دین رحمت و مهرورزی و صداقت است؛ مهرورزی در وضع قوانین و احکام و در معامله، قرارداد، دادخواهی و مبادله.