با سه پیشفرض و پانزده گزاره به بررسی یكی از چالشهای مهم كه سازنده بحرانهایی در حوزه كشورهای اسلامی به ویژه كشور ما ایران بوده است؛ میپردازم. مفروض اول: در اسلام رحمانی كه دین خادم مردم است، در نقطه مقابل آن آموزههای بنیادگرایی افراطی دینی ترویج میشود؛ «انسان» در حوزه فردی و اجتماعی هویت شناخته شده و مورد احترام دارد و دین و كتاب آسمانی در ماموریتی كلی به «هدایت و ایمان اختیاری مردمان» دعوت نموده است. شریعت ذیل آن اما، هر چند طریقیت دارد؛ ولی اهدافی را دنبال میكند.
بازخوانی پروندهی آتشسوزی در شینآباد؛ ۱۰ سال بعد از حادثه
به جای آنكه خودتان را سپر دین كنید دین را سپر خود میكنید.
صابر گل عنبری گفت: حماس با حفظ همان مبانی تاسیسی در مبارزه با اسرائیل، سیر گذار فکری از یک جنبش ایدئولوژیک و آرمانگرا به جنبشی واقع بین و پراگمات را طی کرده است.
روانشاد دکتر حسین عظیمی از قول اینشتین میگوید: «مسائل و مشکلاتی که حاصل یک نحوه اندیشه و کارند را نمیتوان با همان اندیشه و کار، حلوفصل کرد».
نگاهی به گزارش جدید مركز آمار از تورم آذرماه / تورم سالانهی اجاره مسكن در 11 سال گذشته بیسابقه بوده است
با نگاهی ساده به تاریخ جنبشها و خیزشهای اجتماعی و همچنین مطالبات آنها میتوان به یك نتیجه ساده دست پیدا كرد؛ هیچ جنبش و حركت اجتماعی در تاریخ وجود ندارد كه با سركوب و محدودیت به پایان خود رسیده و به فراموشی سپرده شده باشد. مهمترین ویژگی جنبشها به خصوص جنبشهای اجتماعی در جهان مدرن تداوم و پیوستگی آنها در پهنه تاریخ بوده است. این موضوع درباره حركتهای كور و كوتاهمدت مانند جنبش پلیبینها (پابرهنگان) نیز صدق میكند.
تا چه میزان رعایت حقوقبشر میتواند ما را به زندگی مسالمتآمیز كنار هم رهنمون سازد حقوقبشر خواندههایی كه در ایران ماندهاند و در راستای توسعه و اعتلای حقوقبشر تلاش میكنند همیشه مورد طعنه دو طیف مختلف بودهاند. گروه اول، كسانی هستند كه فعالیت حقوقبشری را نه تنها كاری بیارزش میدانند بلكه آن را امری غربگرایانه و پیرو سنتهای غربی میپندارند. گروه دوم هرگونه تلاش اصلاحی را بیهوده میدانند و میپرسند مگر در ایران چه كاری از دست شما برمیآید؟
حکم اعدام برای «محسن شکاری» با این سرعت هیچ توجیهی ندارد. حاکمیت قبل از اعدام، زندان و تهدید، بهتر بود که به سخن و پیام معترضان توجّه میکرد. هر حکومتی که بخواهد با سرکوب مردم را ساکت کند و آرامش را به جامعه بر گرداند، در اشتباه است.
تمثیل فوق در میان ما کوردها، برای توبهی ناچاری برخی افراد در کهنسالی به کار میرود که البته میتوان آن را برای عملکرد حکومتها نیز وام گرفت؛ حکومتها نیز هر قدر به این سو و آن سو بروند و دست به دامان کژراهههای متداولی چون ترفندهای رسانهای، حامی پروری و قوه قهریه شوند، عاقبت باید به استانداردهای حکمرانی خوب بازگردند و این واقعیت را بپذیرند که برای برخورداری از مقبولیت، کارآمدی و ماندگاری، راهی جز انتخاب یا تجرّع شوکران آزادی، عدالت، رفاه مردم و اولویت دادن به منافع ملّی ندارند و در غیر این صورت، حاکمیتشان همزاد و بلکه زاینده بحرانهای پی در پی و نتیجهی کارشان، هدر دادن آبروی خود و منافع و منابع ملّی و منفورسازی مرام متبوع خواهد بود!
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل