اینکه بعضیها به مردم تحت هر عنوانی «حق بدهند» که در انتخابات به عنوان نامزد و یا رأی دهندهی ذیحق شرکت کنند، امری متناقض است؛ یعنی من به شما حق بدهم که شما با استفاده از حق خودتان، منتهی در حد و اندازهای که من تعیین میکنم، در انتخابات شرکت کنید. این گزاره مهمل است و به عنوان پدیدهای عجیب و غریب، درخور درنگ و تأمّل بسیار. وقتی شرکت مردم در انتخابات «حق» لاینفک و برابرِ انسانها به عنوان موجودات ذی حق است، دستاندازی به قلمرو این حق به شکلهای تعیین و تحدید و مانند اینها، سراپا تناقض است و در نهایت، فرجامی جز شعلهور کردن تضادهای اجتماعی و سیاسی در جامعه ندارد.
میگویند ملّت ایران حافظهی تاریخی ندارد. این را شاید هر کدام از ما به طریقی در تجربیّات زندگیمان درک کرده باشیم. امّا فرارتر از این مسئله ما ملتی هستیم که حوصله و صبوری لازم برای اصلاح را نداریم. هیچ وقت کنش درست نداشتهایم. ما در سه قرن گذشته به صورت متوسط هر ٢٥ سال یک پادشاه را یا کشتهایم، یا فراریش دادهایم یا تنهایش گذاشتهایم. تاریخ معاصر ما سراسر یا کرنش بوده یا شورش؛ راه میانی را انتخاب نکردهایم. مردم انگلستان در ٥ قرن گذشته تنها چارلز اول را آنهم با برگزاری دادگاه و محاکمه، اعدام کردهاند. جالب است؛ پس چگونه تعارضات خود را حل کردهاند؟
اشاره: شورا در اسلام به چه معناست و چه ابعادی را از زندگی مؤمنان در بر میگیرد؟ آیا شورا همان دموکراسی است؟ آیا رأی شورا الزامآور و لازم الإطاعه است؟ آیا میتوان جایگزینی برای شورا قرار داد؟ اعضای جماعتهای اسلامی تا چه حدّ ملزم به اطاعت از شورای تصمیمگیرندهی خود هستند؟ آیا غیرمسلمانان در جوامع اسلامی جایی در شورا دارند؟
همه کسانی که به دنبال تناسب اندام هستند این نکته را میدانند که شکم شش تکه بخشی اصلی از هدفشان است و رسیدن به این بخش کار بسیار سختی است
مشاور ارشد مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک گفت: خانواده نهادی مهم در پیشگیری از معضلات و ناهنجاریهای اجتماعی است.
طبق قوانین ایران حضانت فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ( در دختران 9 سالگی و در پسران 15 سالگی) به عهده والدین است و شخصی که حضانت به او محول شده است، حق خودداری از حضانت و یا اسقاط حق را ندارد.
برای اینکه سند ازدواج، رسمی محسوب شود انجام مراحلی نیاز است و باید علاوه بر زن و شوهر افرادی دیگر یعنی مجری یا مجریان صیغه (عاقد) و سه شاهد و دو معرف آن را امضا کنند.
قانون شوراها در راستای سپردن امور مردم به دست خود مردم اجرایی شده است. از فحوای قانون وظایف و اختیارات شوراها، میتوان استنباط کرد که اختیارات یک پارلمان محلّی به شوراها داده شده است.
انتخابات، شکننده است: نه توان ستیز با قدرتپرستان را دارد و نه تاب بیمهری و گریز فرودستان را دارد! صندوقی بیجان و بیزبان بر دوش میگیرد که اگر از سوی دولتیان امانت و محترم شمرده نشود، هر چند وجدان و ایمانشان را مسلوب و مصلوب میسازد، امّا پرچم کاندیدای مطلوبشان را بر میافرازد!
شرط کارآمدی رأی، احترام دولت و اهتمام ملّت است؛ حقّ رأی آن است که دولت آن را امانت و مردم آن را مسئولیّت بدانند؛ اگر دولت با آن بستیزد و ملّت از آن بگریزد، ستون کشور را فرو ریزد و شوربختی و ویرانی از آن برخیزد!
هر چند که هر دو طیف اصلاحطلب و اصولگرا حامیان و طرفدارن نسبتاً ثابتی دارند و در هر صورت رأی خویش را به نامزد مورد علاقهی خود خواهند داد، ولو از برنامههایشان راضی نباشند؛ امّا آنچه اهمّیّت دارد، آرای خاکستری و یا بهتعبیری آرای افرادی که هنوز تصمیم نگرفتهاند به چه کسی رأی بدهند و یا مردّدند یا سکوت اختیارکرده و منتطر روزهای پایانی هستند.
بهگمانم آرای خاکستری در حاشیهی شهرهای بزرگ و مناطق محروم، خصوصاً مناطق مرزی، میتواند تعیینکننده باشد. غفلت و یا توجّه به چنین مناطقی میتواند سرنوشت انتخابات را عوض کند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل