برخی طرفداران برای یك دموكراسی تكنوكراتیك استدلال خواهند نمود و از فرآیندهای تصمیم‌گیری كه به‌شدت به دانش تخصصی و تخصص فن‌آورانه متكی شده است، دفاع خواهند كرد. آنها احتمالا به این باور خواهند رسید كه تلفیق خرد كارشناسان با هوش مصنوعی با صدای جمعی مردم منجر به حكمرانی آگاهانه‌تر و موثرتر می‌شود. برخی دیگر از دموكراسی دیجیتال مستقیم، استفاده از فناوری برای اجازه دادن به شهروندان برای مشاركت مستقیم در تصمیم‌گیری حمایت خواهند نمود. از طریق پلتفرم‌های دیجیتال امن، مردم خواهند توانست در بحث‌های بی‌درنگ شركت كنند، سیاست‌ها را پیشنهاد دهند و در مورد موضوعات مهم ملی و جهانی رای دهند. هدف این رویكرد فراگیر، توانمندسازی افراد و تقویت حس مسوولیت مشترك در جوامع است. با این حال، با گسترش نفوذ هوش مصنوعی و محاسبات كوانتومی، چالش‌هایی را نیز پدیدار خواهد كرد، نگرانی‌هایی در مورد تمركز بالقوه قدرت در دست كسانی كه فناوری‌های پیشرفته را كنترل می‌كنند، به وجود خواهد آمد. دموكراسی با وظیفه اضطراری انطباق برای اطمینان از اینكه پیشرفت‌های تكنولوژیكی اصول برابری، انصاف و نمایندگی را تضعیف نمی‌كند، روبه‌رو می‌شود. تئوری‌های دموكراسی تكامل بیشتری می‌یابند و اصول جدیدی برای رسیدگی به این چالش‌ها تركیب و اتخاذ خواهد شد. یكی از این نظریه‌ها یقینا توسعه مفهوم «حقوق دموكراسی دیجیتال» خواهد بود كه حقوق شهروندان برای دسترسی و درك الگوریتم‌ها و داده‌هایی را كه بر فرآیندهای تصمیم‌گیری تاثیر می‌گذارند تایید می‌كند. این شفافیت به دنبال محافظت در برابر سوگیری‌های پنهان و اطمینان از مسوولیت‌پذیری در استفاده از فناوری خواهد شد و در همین راستا نظریه دیگری بر اهمیت حفاظت از حریم خصوصی و حفاظت از داده‌ها در عصر هوش مصنوعی و محاسبات كوانتومی تاكید خواهد كرد. این سازمان‌های نوپا نیاز به چارچوب‌های قانونی قوی و دستورالعمل‌های اخلاقی را برای جلوگیری از سوءاستفاده از اطلاعات شخصی و حمایت از حقوق افراد در حوزه دیجیتال را تشخیص خواهند داد. 
با گسترش تكنولوژی در جهان، در آینده احتمالا كشورهای مختلف با مدل‌های دموكراتیك متنوعی دست و پنجه نرم كرده‌اند كه فرهنگ، ارزش‌ها و اولویت‌های منحصربه‌فرد آنها را منعكس خواهد نمود، برخی ساختارهای حكمرانی غیرمتمركز را خواهند پذیرفت و به جوامع محلی قدرت خواهند داد تا تصمیماتی بگیرند (مدل فدراتیو) كه مستقیما بر زندگی آنها تاثیر بگذارد و برخی دیگر بر تقویت همكاری و گفت‌وگو میان ذی‌نفعان مختلف برای رسیدن به راه‌حل‌های مبتنی بر اجماع تمركز خواهند نمود. با وجود پیچیدگی‌ها و چالش‌ها، این جوهر دموكراسی است كه پابرجا خواهد ماند. این اصل حیاتی برای جوامع باید بتواند با دوام خود از پیچیدگی‌های چشم‌انداز تكنولوژیك در حال تكامل، جوامع بشری را به سلامت به سر منزل آرمانشهر مدنظرش برساند. مردم همچنان به اصول مشاركت، نمایندگی و مسوولیت‌پذیری ارزش خواهند داد و دموكراسی را برای رسیدگی به معضلات نوظهور و تضمین رفاه جوامع خود تطبیق خواهند داد. در چنین جهانی، آینده ترویج نظریه‌های دموكراسی نقش مهمی در شكل دادن به رابطه بین فناوری و حكومت خواهد داشت. آنها چارچوبی برای هماهنگ كردن پتانسیل هوش مصنوعی، محاسبات كوانتومی و سایر فناوری‌های دگرگون‌كننده با ارزش‌ها و آرمان‌های جوامع مختلف فراهم خواهند نمود و آینده‌ای فراگیر و عادلانه را برای همه پرورش خواهند داد. 
بشریت با جسارت بیشتر به سمت این آینده نیل می‌كند و تعادل بین فناوری و دموكراسی به یك كاوش مداوم در حال تبدیل شدن است، با هدف مهار قدرت نوآوری و در عین حال حفظ اصول اصلی آزادی، برابری و عدالت، از طریق گفت‌وگوی مداوم و سازگاری، جهان به سمت آینده‌ای كاركردی در عمل و نه تنها در تئوری، كه در آن فناوری و دموكراسی دست به دست هم داده و افراد را توانمند می‌كنند و پیشرفت جمعی را تقویت خواهند كرد تا شاید نابرابری به لطف این پیشرفت‌های فلسفی و تكنولوژیك روزبه‌روز كمرنگ‌تر شود.