ماڵپه‌ڕی فەرمی جەماعەتی ده‌عوەت و ئیسلاح

                  (کارنامه ی کووده تاکه ی میسر و ئاماژه دل خوشکه ره کانی)

چوارشه‌ممه‌ی ریکه‌وتی 23/5/1392 ده‌مه‌و نیوه‌ڕۆ رووداوێکی سه‌ر سوورهێنه‌ر له قاهیره‌ی پایته‌ختی وڵاتی میسر روویدا که‌ بڕوا ناکه‌م که‌س چاوه‌ڕوانی رووداوی وای له‌و ئاستا و له‌ به‌رده‌م که‌ناڵه‌کانی راگه‌یاندندا که‌ راسته‌وخۆ رووداوه‌که‌یان ده‌گوازته‌وه‌ بکردایه‌. 

زه‌بروزه‌نگ له‌ چه‌شنی شه‌ڕ، قڕان تێخستن، قه‌ڵاچۆکردن، کۆکوژیی، ژێنۆسید، و جینایه‌تی شه‌ڕیی له بیره‌وه‌ریی و بیری زۆربه‌ی گه‌لی کورد دا ماڵی کردووه‌. خانی، له‌ لێکدانه‌وه‌ی باری سیاسیی کوردستان له‌ ئاخری سه‌ده‌ی حه‌ڤده‌دا، رایگه‌یاند که‌ به‌شی گه‌لی کورد له‌ شه‌ڕی به‌رده‌وامی نێوان ئێران و عوسمانیدا له‌خوێن گه‌وزانه‌ :

 ۱) ئاڵوگۆڕه‌کانی سیستمی نێونه‌ته‌وه‌یی‌و پڕڕه‌نگ‌بوونی رۆڵی رای گشتی‌و بنیاته‌ ناده‌وڵه‌تی‌یه‌کان وایان‌کردووه‌ که‌ جۆرێکی دیکه‌ له‌ دیپلۆماسی به‌ ناوی «دیپلۆماسیی گشتی»بێته‌ ئاراوه‌و گرنگی په‌یدا بکا.

دیپلۆماسیی گشتی به‌ پێچه‌وانه‌ی دیپلۆماسیی نه‌ریتی یان فه‌رمی ئاشکرایه‌،

لە دوای کۆتای هاتنی پرۆسەی هەڵبژاردنەکان و دەرکەوتنی ئەنجامی بەرایی دەنگەکان ئەوەی قسەو باسی زۆری لە سەر کراو ئەکرێ هەڵسەنگاندنە بۆ دەنگەکانی یەکگرتوو و ئەدای سەرکردایەتیەکەی  بەگشتی و بەتایبەتی لە پرۆسەی بانگەشەی هەڵبژاردنەکەدا ،ئەگەرچی پێویستە لەسەرەتاوە ئەوە بڵێم کە هەندێک زۆر پەلە دەکەن لە وەرگرتنی بریار دەربارەی دەرئەنجامەکەن، چونکە هێشتا ئەنجامەکان بەفەرمی رانەگەیەنراوە و دیارنیە کە یەکگرتوو دەنگی کەمی کردوە یان نا ،بەڵام خۆ ئەگەر واشبێت و کەمیشی کردبێت، دەبێت هەڵوێستی ئێمە جیا بێت لە هەڵوێستی کەسانی تر.

هه­موو ساڵێ له جیهان دا ڕاپه­رینێکی پان و به­رین به شکۆیه­کی تازه­تر و زیاتره­وه به­ڕێوه ده­چێ که بناغه ی ئه­و ڕێ و ڕه­سمه ده­گه­ڕێته­وه بۆ مێژویه­کی قوڵی چه­ند هه­زار ساڵه.

ڕووداوێک که  له ڕۆژهه­ڵاتی ناوه­راست له مه­ودایه­کی سێ گوشه­ی کوردستان و فه­ڵه­ستین و مه­ککه پێک­هات ئه­ویش به ده­ستی ئیبراهیم، باوکی پێغه­مبه­ران، به ئامۆژگاری خودای ئه­رز و ئاسمان.

ئینتیما بۆ بازنە مرۆڤایەتییەکەو هەستکردن بە برایەتى ئینسانى، یەکێکە لە بازنە گرنگ و ڕەهەندە پڕ بایەخەکانى ئینتیماى مرۆڤ.

هۆشیاربوون بەم ڕەهەندەى ئینتیمامان وەک مرۆڤ، بیرخەرەوەى ئەو ڕاستییەیە کە سەرجەم گەل و نەتەوەو نەژادو ئاین و مەزهەب و ڕەنگە جیاوازەکان، لە بنەڕەتدا سەر بەیەک خێزانى مرۆڤایەتین و لە مرۆڤایەتى و بنەڕەتى ئینسانیبووندا هاوبەشن.

ئەمە سونەتی ئیلاھیە کە حاکمە بەسەر ئینساندا: ئەگەر ئینسان خۆی ئامادە نەبوو ڕووبکاتە حەق وە بەھەندی بگرێت و قبوڵیکات خوا بە زۆر پێی قبوڵ ناکات، ئەمە یەک، وە چونکە مەتاعی حەیاتی دونیا جەزابیەتی ھەیەو ئەمانەش دڵی پێ خۆش دەکەن وە بە ڕەغبەتی خۆیان لە تەوەجوە بە ئایاتی خوا لادەدەن نەتیجەی دەبێتە ئەمە کە ئیمان نەھێنن، ئەمە نەک لەبەر ئەمە کە خوا بەچاوێکی تایبەت لەگەڵ ھەندێکدا مامەڵە بکات کە لەگەڵ ئەوەدا ئەمانە تەوەجوە بە ئایاتی خوا بکەن خوا نەھێڵێت ئیمان بێنن. لەم ئایەتەشدا بە عیبارەتێکی تر تەئکیدی ئەمە دەکاتەوە:        

(عه‌قیقه‌) یه‌كێكه‌ له‌و بۆنه‌ پیرۆزانه‌ى زۆر گرنگ و گه‌وره‌ و به‌رِێزه‌, بۆنه‌ى رِێزنانه‌ له‌ مرۆڤێكى نوێ, كه‌ پێ ده‌نێته‌ ژیان و جیهانى نوێ, كه‌ سه‌رزه‌وییه‌, له‌ ئاینه‌ شێواو و گۆرِاوه‌كان و, نه‌ریته‌ مرۆییه‌كانى كۆن و نوێدا, باو بووه‌ كه‌ منداڵ له‌ دایك بوون مایه‌ى جۆره‌ رِه‌شبینیه‌كه‌و, به‌ كاره‌كى تارِاده‌یه‌كى زۆر یان كه‌م به‌ هاتنه‌ دنیاى منداڵێكى نوێ رِه‌شبین و دڵگرانبوونه‌, چونكه‌ ئه‌و منداڵه‌ به‌رهه‌م ناهێنێ و ده‌بێته‌ ئه‌رك له‌سه‌ر شانى خانه‌واده‌كه‌ىو له‌سه‌ر سفره‌ى ئه‌وان ده‌خوات و, هیچیان بۆ دابین ناكات!

(أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُ )                                       

ئەھا بزانن بەڕاستی وەلیەکانی خوا نەترسیان لەسەرە سەبارەت بەداھاتوو کەتوشی زەرەرێک بێن یا ن سوودێکیان لە دەست دەرچێ، وە نەخەمی ڕابوردووش دەخۆن کەتوشی زەرەرەیێک ھاتبن و شوێنەواری بۆئێستا مابێت یان ن سوودێکیان لەدەست دەرچوبێت کە شوێنەواری بۆ ئێستا مابێت، لە ئارامشی کامڵدان بێ ترس   و بێ خەم.  

عیبادەت، بریتییە لەوەی ئینسان تبقی بەرنامەی خودای خۆی ڕەفتار بکات. ئا ئەوە عیبادەتی صەحیحە لەوەش لایدا عیبادەتی غەیری خودایە. عیبادەت و بەندەگی، واتە گوێڕایەڵی کردن، ئەگەر ھەر ئینسانێک بەرامبەر بە غەیری خودا حاڵەتی گوێڕایەڵی ھەبوو، جگەلە خودا نەفسی خۆی بێ، زۆردارێک بێ، فێڵبازێکی زۆرزانی پارەدار بێ چی پێخۆش بێت ئینسان ئەو کارە بکات وا پێی خۆشە ئەوە دەبێتە عیبادەت.