به سوی شوال و سایر ماه‌ها در حرکتیم و فصل تابستان در راه است؛ با رمضان همراه شو و آن را ترک مکن که از دوری تو اندوهگین می‌شود.  
فرشتگان شب در هنگام سحر چندان منتظر نمی‌مانند؛ به خود رحم کن و شرم کن از این که تو را کسل و تنبل ببینند. برای آخرت با تو عهد بستند پس با آنان خلف وعده مکن. 
نگذار بار دیگر بر مصحفت غبار بنشیند و نگذار رشته وسط قرآن در همان صفحه‌ای بماند که شب ختم آن را خوانده‌ای. 
تو می‌توانی زبانت را کنترل کنی تا روزه‌ات فاسد نشود؛ پس همین عادت را برای همیشه حفظ کن؛ حسناتت را تباه مکن و آن را بر باد مده. 
یاد گرفتی که برای هر کار و حرکتی نیت داشته باشی؛ برای هر گامی که بر می‌داری و هر تلاشی که می‌کنی... دانستی که خداوند به نیت‌ها پاداش می‌دهد؛ پس این رویه را سرلوحه زندگی خود قرار داده و از کسی انتظار پاداش نداشته باش. 
همواره رمضانی باش و رمضان را تنها رها مکن که تمام خیرات و برکات در آن نهفته است.  
شب قدر گوهر گرانبهایی است؛ آن را در درونت جای ده و تمام روزهایت را با آن آراسته کن! این شب را در خزانه روزهایت مگذار و ارزش آن را تباه مکن. این شب قدر و منزلت توست؛ سحرهایش را قدر بدان و خود را در معرض نسیم روحبخش آن قرار ده. آن وقت است که به زمزم صدق غسل می‌کنی و گرد کعبه نور می‌گردی و شب‌ها و روزهایت را با آن آراسته می‌کنی. 
رمضان را بیهوده پشت سر مگذار؛ در رمضان بخشنده باش از وقت و مال و انرژی خود ببخش. پس از رمضان بخل را از سر مگیر که تنها از بخش اضافی مال انفاق کنی. 
رمضان با چشم دلسوزی به تو می‌نگرد؛ آیا دوست، دوستش را فراموش می‌کند؟ دوستانی که شب‌های وصل و روزهای عشق را با هم سپری کرده‌اند؟ 
آیا جدایی برایت دشوار است در حالی که قرار است با هم باشید؟ 
رمضانی باش و رمضان را سخت در آغوش بگیر و آموزه‌هایش را سرلوحه زندگی خود قرار ده.  
از رمضان به خوبی مراقت کن تا بیهوده از دست نرود و زیان نکنی و پشیمان نشوی. 
در این ماه بخشش را آموختی تا کسی را که در حقت ستم کرده است ببخشایی؛ به کسی که تو را محروم کرد لطف کنی؛ به کسی که از تو برید بپیوندی؛ خداوند نیز دعایت را اجابت کرد و پس از دوری تو را به خود نزدیک کرد و پس از جدایی به او پیوستی...