«روضه چلبی» کوچک‌ترین پژوهشگر هسته‌ای مصری نیز پشت میله‌‌های زندان است.

سایت «میدل ایست مونیتو ر» در گزارشی از بازداشت روضه چلبی دانشجو وکوچک‌ترین پژوهشگر هسته‌ای مصری که همراه چهارده تن از هم کلاسی‌هایش پس از مشارکت در تظاهرات‌های ضد کودتا، بازداشت شد ه ودر دادگاهی در اسکندریه به ۱۱ سال زندان محکوم شده خبر داد. 

در شرایطی که انتظار‌ها این بود که از روضه بخاطر نقش بالایش در پروژه‌های مختلف دانشگاه، تقدیر شود، شاهد دیدار خانواده‌اش از او در پشت می‌له‌های زندان هستیم. 

این روز‌ها مراسم فارغ التحصیلی‌ام بر گزار خواهد شد باید در آن شرکت جویم و... این‌ها کلماتی بود که بر زبان روضه جاری شد زمانی که به او خبر دادند که همراه همکلاسی‌هایش به ۱۱ سال زندان محکوم شده است. 

روضه که ۲۲ سال سن دارد همراه عده‌ای از دختران هم کلاسی‌اش که به «دختران ۷ صبح» شهرت پیدا کردند در تظاهرات‌های اعتراض آمیز علیه کودتا مشارکت فعال داشت، او هم اکنون مدت ۳ ماه از زندانش سپری شده است. اینک او نیک می‌داند که دیگر نمی‌تواند در مراسم فارغ التحصیلی‌اش به عنوان کم سن‌ترین پژوهشگر هسته‌ای کشورش مشارکت داشته باشد. 

داستان دلاوری‌ها و شهامت‌های این شیر دختران که در مصر به زنان آزادی خواه شهرت یافته‌اند برای سایر جوانان و نوجوانان انقلابی به نقطه عطفی تبدیل شده است. 

روضه چلبی، دانشجوی در استانه‌ی فارغ التحصیلی، بسیار به فیزیک و شیمی علاقه‌مند است، یکی از آرزوهای او این بود که روزی بتواند در کشورش ـ که به پاسبان نیروگاه‌های هسته‌ای اسرائیل مبدل شده ـ نیروگاه هسته‌ای تأسیس نماید. 

ساره‌ خواهر روضه در مصاحبه‌ای با خبر گزاری آناتولی ترکیه گفت: خانواده‌ی ما به روضه اطمینان داده بود که به زودی زمینه‌ی آزادی‌اش از زندان را با کفالت مالی و گذاشتن سند ساختمان، فراهم خواهد نمودتا بدین وسیله او بتواند در مراسم فارغ التحصیلی‌اش از دانشگاه شرکت نماید ولی متاسفانه حکم وحشیانه‌ی دادگاه، همه را مات و مبهوت کرد. 

روضه‌ی فارغ التحصیل از دانشکده هندسه هسته‌ای از دانشگاه اسکندریه بود 

او همراه ده نفر از هم کلاسی‌هایش توانست در سال گذشته نخستین نیروگاه هسته‌ای در مصر را راه اندازی نماید. 

روضه یکی از دختران علاقه‌مند به تاسیس نیروگاه هسته‌ای در مصر بود، از استاد راهنمایش در دانشگاه خواسته بود به او اجازه دهد تمام برنامه‌های ویژه‌ی نیروگاه‌های هسته‌ای را ترجمه نماید، استاد راهنمایش روضه را عاملی در پیشرفت‌های نیروگاه هسته‌ای به حساب می‌آورد. 

ابو شادی ناظر پروژه‌ی نیروگاه هسته‌ای، و بازرس ارشد سازمان بین المللی انرژی هسته‌ای اسبق در مصاحبه‌ای با خبر گزاری آناتولی درباره‌ی توانایی‌های روضه چنین می‌گوید: روضه یکی از کوشا‌ترین و فعال‌ترین مجموعه ده نفر دختری بود که در بخش پروژه نیروگاه هسته‌ای کار می‌کردند، او دختر تلاشگری بودو ما را در راه اندازی نیروگاه هسته‌ای بسیار یاری می‌نمود. 

این بازرس بین المللی همچنین درباره‌ی پشتکارهای روضه می‌گوید به خاطر دارم که او بیش از همه از خود اشتیاق نشان می‌داد نسبت به ترجمه از انگلیسی به عربی تمام برنامه‌های ویژه در باره نیروگاه هسته‌ای ودر ‌‌نهایت توفیق این کار رفیقش شد، لذا من اورا یکی از بهترین‌های این مجموعه می‌دانم. 

ابوشادی در گفتگو با خبرگزاری آناتولی افزود: وقتی خبر بازداش روضه را شنیدم ابتدا آن ر ا باور نکردم وبا خود گفتم: چنین امری امکان ندارد؟ ولی پس از اطلاع از حکم ظالمانه دادگاه شوکه شدم واز خود پرسیدم چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ چگونه ممکن است نیروهای امنیتی مصری روضه، این دختر زرنگ و آینده ساز و از خانواده‌ای محترم را بازداشت نموده واورا اغتشاشگر به حساب آورند؟ 

لازم به یاد آوری است نیروگاه هسته ایی که روضه وهمکلاسی‌هایش درراه اندازی آن گام برداشته بودند نخستین الگوی واقعی برای نیروگاه هسته‌ای بود که دانشجویان واستادشان که دانشمند هسته‌ای بود تصمیم گرفته بودند ظرف یک سال کامل برتصمیم وراه اندازی آن تلاش وفعالیت کنند به شمار می‌آمد. 

آنان پروژه هسته‌ای خود را به نام نیروگاه ۵۰+ نامگداری کرده بودند این نیروگاه ظرفیت تولید ۵۰ می‌گابایت برق را دارد ودارای دو ویژگی است نخست عدم نیاز به آب فراوان دوم امکان بکار کیری آن در مناطق دور وصحرا. بنا به گفته ابو شادی، روضه وسایر هم گروهش در این اندیشه بودند که این نیروگاه با نقشه جغرافیای مناطق عربی سازگاری داشته باشد. 

روضه که به شدت از کودتا و کودتا گران بیزار بود، پس از روبودن تنها رئیس جمهور منتخب در تاریخ مصر، به مخالفت با آن پرداخت، همراه مجموعه‌ای از هم کلاسی‌هایش در تظاهرات اعتراضی موسوم به «۷ صبح» مشارکت کرد، او توسط دژخیمان کینه به دل دستگیر وبازداشت شد، ونتوانست در جشن ومراسمی که در دانشگاه به منظور تجلیل از او وهم کلاسی‌هایش برگزار شد، مشارکت کند، هم کلاسی‌هایش که از غصه وغم محکوم شدنش به ۱۱ سال زندانی، اشک برچشمانشان نقش بسته بود جایزه اختصاصی او را نیز دریافت نمودند واز قضا خانواده‌اش نیز موفق به شرکت در مراسم تجلیل از روضه‌ی در بند نشدند؛ چرا که به ملاقات دختر دانشمند و دربندشان، آن هم در زندان رفته بودند.

حسام چلبی، پدر روضه، استاد هندسه برق، که تا کنون سه بار موفق به دریافت جایزه دولت شده و ۱۶۰ اثر علمی به رشته تحریر در آورده است، اوتن‌ها پدر روضه نیست بلکه الگوی عملی او نیز به شمار می‌آید آنگاه که تدریس در دانشگاه اسکندریه را بر کار در امریکا برتری داد، چرا که از دیدگاه او خاک میهن را نتوان با چیزی عوض نمود حتی اگر توسط کودتا گران خفاش صفت در پشت می‌له‌های زندان بپوسی واز آرزوهای شیرنت فاصله بگیری. 

اما مادر روضه، ورفیق عمرش، جریان ملاقاتش با او را اینگونه برای خبر گزاری آناتولی گزارش می‌کند: در کنارش نشستم وداشتم با او سخن می‌گفتم، او را برخلاف انتظارم، ثابت قدم یافتم، در باره آنچه در دادگاهی او گذشته بود برایم سخن می‌گفت ولی در باره محکومیتش سخن به میان نمی‌آورد، از جمله گفت: تمام دلایل وشهود به نفع هم کلاسی‌هایم بود ولی باز به ضرر ما رأی صادر شد! 

مادر روضه در ادامه می‌گوید در آغاز گمان می‌کردم، او از مدت محکومیتش خبر ندارد ولی وقتی از تعجبش می‌گفت نسبت به گفته رئیس زندان که به او وهم بند‌هایش گفته بود تو وبقیه به دلیل شرکت در تظاهرات و ایجاد اغتشاش به ۱۱ سال زندان و بدلیل همراه داشتن اسلحه سرد به یک ماه ونیم زندان محکوم شده‌ای، تعجب وحشتناکی وجودم را فرا گرفت، وبا خود گفتم: چگونه است که در کشور، مصر، مجازات شرکت در تظاهرات بیشتر وسنگین‌تر است از همراه داشتن اسلحه؟ خطاب به من گفت: چگونه چنین چیزی امکان دارد‌ای مادرم؟! 

مادر روضه می‌گوید: از دخترم پرسیدم آیا پس از دریافت خبر محکومیت ظالمانه‌ات، گریه نکردی؟ 

روضه در جواب گفت: در آغاز وپس از دریافت خبر خندیدم و گویی می‌خواستم سینه‌ام را از شوکی که بر من وارد شده بود، پاک گردانم 

ولی بعد‌ها و پس از اینکه باخودم خلوت کردم نا‌خود آگاه اشک از چشمانم جاری شد مادر عزیزم، گریه کردم، و اشک ریختم، گریه کردم بر ستم و ظلمی که در کشورم موج می‌زند گریه کردم براینکه وضع کنونی مصر بسیار نامطلوب و ناخوشایند است مصر نباید اینگونه باشد، مصر نباید اینگونه مدیریت و رهبری شود، گریه کردم مادرم، درد و افسوس بر تمام وجودم مستولی شده بود.