نویسندگان: حسين آل کجباف* : استادیار مدیر گروه حقوق دانشگاه پیام نور تهران. نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي چکيده مقاله: با تلاش‌های جامعه بين‌المللی برای حمايت از حقوق بشر، قلمروها و عوامل تأثيرگذاری در تحقق حقوق بشر مورد شناسايی قرار گرفته‌اند. حق برخورداری از بالاترين استانداردهای قابل حصول سلامتی يا حق بر سلامتی يکی از حق‌های بشری است که در اسناد حقوق بشری بر اهميت آن تأکيد شده است. سلامت فردی، به عنوان يکی از مهمترين مولفه‌های کرامت هر انسانی محسوب می‌شود. از اين روی حق بر سلامتی به عنوان يکی از حقوق بنيادين بشری در نظام بين‌المللی حقوق بشر به رسميت شناخته شده است. حوزه‌های مربوط به سلامتی متنوع بوده و دارای ابعاد گوناگونی است و اين امر نيز عاملی برای دشواری تعريف حق مزبور شده است. در اسناد حقوق بشری عمدتاً از سلامت جسمی و روانی و بعضاً از سلامت معنوی و اجتماعی حمايت شده است. دولت‌ها نيز به‌طور کلی در ارتباط با تأمين و تضمين اين حق دارای مسئوليت‌های معينی می‌باشند. واضح است که دولت‌ها نمی‌توانند به‌طور کامل سلامتی و مطلوب بودن سلامتی افراد را تضمين نمايند اما دولت‌ها می‌توانند شرايطی را فراهم آورند که در آن سلامتی افراد مورد حمايت قرار گيرد و دستيابی به سلامتی برای افراد ممکن گردد. حق بر سلامت جايگاه استواری در اسناد حقوق بشری و عرف بين‌المللی دارد و می‌توان آن را در شمار اصول کلی پذيرفته شده نظام‌های حقوقی توسعه يافته دانست. اين حق در شمار حقوق نسل دوم حقوق بشری بر شمرده شده است. در اين مقاله به مهمترين جلوه‌های حق بر سلامت در اسناد بين‌المللی حقوق بشر پرداخته شده است. اين مقاله درصدد پاسخ دادن به سؤالاتی از قبيل اينکه حق بر سلامتی چه جايگاهی در نظام بين‌المللی حقوق بشر دارد؟ مفهوم محتوايی و عناصر سازنده اين حق چيست؟ و انواع تعهد دولت‌ها در قبال اين حق چه می‌باشد؟ روش تحقيق استفاده شده در اين تحقيق از نوع توصيفی ـ تحليلی است و ابزار گردآوری داده‌ها و اطلاعات مبتنی بر روش کتابخانه‌ای می‌باشد. واژه‌های کلیدی: حق بر سلامت، اسناد بین‌المللی حقوق بشر، حقوق بنیادین بشری، متن كامل [PDF 252 kb] http://www.ijmedicallaw.ir/browse.php?a_id=103&slc_lang=fa&sid=1&ftxt=1