بعد از جلسه‌ای پر کش‌وقوس در پارلمان، انتخاب شد اردشیر پشنگ ‪-‬ دکتر برهم صالح سرانجام پس از کش و قوس بسیار به عنوان سومین رئیس جمهور در عراق پس از صدام انتخاب گردید، انتخابی پرتنش که بی شک باعث افزایش اختلافات سیاسی در اقلیم کردستان خواهد شد، چرا که دو حزب حاکم این منطقه تا آخرین لحظات هم نتوانستند در خصوص معرفی یک کاندیدا به توافق برسند، و بنا به آنچه که نمایندگان حزب دموکرات اعلام کردند، حزب اتحادیه میهنی برخلاف توافق عمل کرده و زمینه را برای کسب پست مذکور بدون هماهنگی با دیگر احزاب کُرد فراهم ساخته است. به همین دلیل 25 نفر عضو حزب دموکرات در پارلمان عراق و تنی چند از نمایندگان هم پیمان آنها، در دوره دوم انتخاب رئیس جمهور توسط پارلمان شرکت نکردند و جلسه را ترک کردند. برهم صالح در یک نگاه برهم صالح متولد 1960 است که از 16 سالگی وارد حزب اتحادیه میهنی شده است، در دهه 1980 وی برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و در 1987 از دانشگاه لیورپول، مدرک دکترای آمار را کسب کرد، در دهه 1990 حضور پررنگ تری در حزب یافت، وی بنا به خصوصیات فردی و علمی، مورد اعتماد جلال طالبانی بود و حمایت های مام جلال از وی باعث شد تا در کنگره سوم حزب در سال 2010 به عنوان جانشین دوم حزب انتخاب شود. اما با بیماری جلال طالبانی در حزب و همزمان پررنگ شدن نقش خانواده اش در حزب، عرصه بر برهم صالح تنگ شد، به نحوی که سرانجام در سال 2017 وی وادار به خروج از حزب شد و بلافاصله حزب «همپیمانی برای عدالت و دموکراسی» را تشکیل داد. حزب نوظهور وی اما در انتخابات 2018 پارلمانی عراق، نتوانست انتظارها را پاسخ دهد و تنها دو کرسی را کسب کرد. تحولات دیگر روی داده در داخل حزب باعث شد تا یکبار دیگر در هفته های اخیر، برهم صالح با اعلام خروج از همپیمانی عدالت و دموکراسی، به اتحادیه میهنی بازگردد. مهمترین وعده ای که باعث بازگشت او شد انتخابش به عنوان کاندیدای حزب برای پست ریاست جمهوری بود. اما تنها پس از چند روز اختلافات داخل حزب یکبار دیگر موقعیت او را متزلزل کرد، چرا که حزب از یکسو نتوانست با حزب دموکرات به توافق برسد و از سوی دیگر کاندیدی دیگر را نیز برای پست ریاست جمهوری انتخاب کرد. چگونگی دستیابی برهم صالح به ریاست جمهوری عدم توافق دو حزب اصلی اقلیم کردستان منجر به بروز نوعی تنش و بحران در میان آنان حتی در حین انتخاب رئیس جمهور شد. نهایتاً سه کاندیدای کُرد در صحن علنی پارلمان روبروی یکدیگر ایستادند: «برهم صالح» از حزب اتحادیه میهنی، «فواد حسین» از حزب دموکرات کردستان و «سروه عبدالواحد». در دور اول این انتخاب برهم صالح موفق به کسب 165 کرسی شد، فواد حسین 89 کرسی را از آن خود کرد و سروه عبدالواحد تنها 18 کرسی را بدست آورد. بدین ترتیب هیچیک نتوانستند دو سوم از 301 رای اعضای حاضر را کسب کنند تا انتخاب به مرحله دوم برسد، در این مرحله حزب دموکرات به دلیل آنچه که بدعهدی حزب اتحادیه میهنی خواند، جلسه را ترک کرد و در نتیجه برهم صالح با شمارش آرا، بدون رقیب جدی در این دور، به عنوان رئیس جمهوری این کشور برگزیده شد. نقش رئیس جمهور در عراق اما به رغم رقابت ها و تنش های زیاد صورت گرفته میان کاندیداهای کُرد برای پست ریاست جمهوری، باید گفت که بنا به قانون اساسی عراق، این پست منصبی تشریفاتی به شمار می رود که بیشتر نماد وحدت عراق است، اما در عین در زمان حیات جلال طالبانی، با توجه به کاریزمای شخصی و توان دیپلماسی این سیاستمدار فقید و کهنه کار کُرد، این پست تبدیل به نماد حل اختلاف و توازن بخش گروههای مختلف سیاسی و حزبی و قومی و هویتی شد. این مساله اما از سال 2012 به بعد رو به افول نهاد و از سال 2014 نیز که دکتر فواد معصوم جایگزین مام جلال شد، در عمل رئیس جمهور در میانه جنگ عراق با داعش از یکطرف و نیز تنش شدید با کُردها در خصوص مساله رفراندوم استقلال، بیش از پیش در حاشیه قرار گرفت. چشم انداز پیش رو به نظر می رسد هرچند نحوه انتخاب برهم صالح باعث افزایش اختلاف سیاسی میان اربیل و سلیمانیه و دو حزب قدیمی این منطقه خواهد شد، اما محتملاً برهم صالح چنانچه بتواند به مرور زمان همراهی دیگر احزاب کُرد را با خود داشته باشد، با توجه به شکنندگی و وضعیت سیاسی دیگر گروههای سیاسی و هویتی عراق، نقش پررنگ تری در آینده سیاسی عراق داشته باشد. حال باید منتظر ماند و دید گام سوم، که مهمترین گام برای تشکیل دولت عراق است، چگونه از سوی رئیس جمهور برداشته می شود، و آن هم تعیین فراکسیون اکثریت و رهبر آن برای تشکیل دولت و تعیین نخست وزیر آتی عراق است.