مشکلات اهل سنت را می‌توان به سه دستۀ عمده گروه‌بندی کرد؛ دستۀ اول مربوط به حقوق تعیین‌شدۀ آنان در قانون اساسی است. قانون منعی برای وزیر، سفیر و استاندار شدن شهروندان اهل سنت قائل نشده است؛ اما تاکنون در تاریخ انقلاب اسلامی هیچ وزیر و استانداری از میان اهل سنت انتخاب نشده است. دولت روحانی نخستین دولتی‌ست که موفق شد یک شهروند اهل سنت را سفیر جمهوری اسلامی تعیین کند. وزارت‌خانۀ نفت در همین دولت برای پست معاونت یک شهروند اهل سنت را برگزید و مورد استقبال جامعۀ اهل سنت قرار گرفت، اما سطح مطالبات فراتر از تعیین یک سفیر و معاون وزیر است. یکی از مطالبات ثابت اهل سنت در کل کشور داشتن مسجد در تهران است. نخبگان تهران‌نشین اهل سنت از دورۀ دوم پهلوی پیگیری این قضیه را آغاز کردند و با وجود روی کار آمدن یک نظام اسلامی، هنوز این مشکل حل نشده است. بدیهی است کسانی که اجازه ندادند دستور امام خمینی در حیات ایشان مبنی بر ساخت مسجدی برای اهل سنت اجرایی بشود، چگونه به دولت روحانی مجوز چنین کاری را خواهند داد. در بزرگترین گردهمایی اهل سنت تحت عنوان همایش دانش‌آموختگی طلاب حوزۀ علمیه دارالعلوم زاهدان، به علمای اهل سنت از سایر استان‌ها اجازۀ شرکت داده نمی‌شود و نخبگان مذهبی اهل سنت برای ارتباط با یکدیگر با مشکلات و موانعی روبه‌رو هستند. دستۀ آخر از مشکلات اهل سنت به موضوع استخدام برمی‌گردد؛ اهل سنت ایران همواره از تبعیض‌های آشکار در امر استخدام‌ در دوایر دولتی و نیروهای مسلح شکایت کرده‌اند. شایستگان اهل‌سنت در کشور به‌کار گرفته نمی‌شوند و شایستگان برادران شیعه در واگذاری مسئولیت‌ها و مناصب و حتی استخدام بر شایستگان اهل‌سنت ترجیح داده می‌شوند. به‌همین دلیل با وجود گذشت 37 سال از انقلاب هنوز جای اهل‌سنت در مدیریت‌های ارشد کشوری از قبیل معاون رئیس‌جمهور، وزیر و معاون وزیر و استاندار خالی است. در مراکز تصمیم‌گیری کشور مانند تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان و نیروهای مسلح و سایر مراکز مهم تصمیم‌گیری نیز از اهل‌سنت کسی حضور ندارد، دولت فعلی زمانی می‌تواند در انتخابات پیش رو دوباره آرای اهل سنت را جذب کند که برای رفع – هرچند محدود- این مشکلات ابراز عزم جدی کند. اینکه دولت عملا از رفع همۀ این مشکلات ناتوان است، حقیقتی‌ست که نخبگان سیاسی و اجتماعی اهل سنت نیز به‌خوبی بدان واقف هستند. البته تقلیل در این مسائل را به دور از توانایی‌ها و ظرفیت‌های یک دولت پرنفوذ در میان مردم نمی‌بینند. باید دید استراتژی دولت تدبیر وامید برای نگه داشتن اهل سنت در کنار خود چیست و اهل سنت چه گزینه‌هایی در این زمینه دارند!