در اواخر سال ١٣٩٠ وقتی که در برمه در اثر اعتراضات مردمی، خانم «آنگ سان سوچی» رهبر ناراضیان این کشور از حبس خانگی خارج شد، در هنگام تحصیل در مالزی یادداشت کوتاهی در مورد انتظارات آینده از خانم سوچی در مقام سیاستمداری که میرفت زمام امور در این کشور را در دست بگیرد یا بر آن تأثیر جدّی بگذارد، نوشتم و معتقد بودم که با توجه به اینکه خانم سوچی مشکلات را از نزدیک لمس کرده است، در مبارزات حضور داشته است، حبس خانگی بوده است و مهمتر از همه به عنوان یک خانم در عرصهی سیاسی و حکومتی حضور داشتهاند، میتوانند الگویی متفاوت را تجربه و ارائه نمایند. آنچه که امروز از قدرتنمایی و در واقع کشتار جمعی مسلمانان برمه توسط نظامیان برمهای مشاهده میشود، به قاعده هیچ سنخیتی با آن انتظارات ندارد و به نظر میرسد که در مقام رئیس دولت برمه خانم سوچی مسؤولیت مستقیم اقدامات نظامیان را بر عهده دارد. اگرچه این رویدادها به وقوع پیوسته و جامعهی جهانی هم واکنشی از خود نشان نداده است، با وصف این هنوز هم معتقدم که خانم سوچی باید با این وضعیت برخورد قاطعانه داشته باشد تا ایدههایی که برای آزادی برمه و تحقّق حکومت قانون در این کشور داشت، صورت واقعی به خود بگیرد. در حال حاضر به نظر میرسد که سیاست در این کشور به بنبست رسیده است و قادر نیست که نظم قانونی و پایدار را در جامعه برقرار نماید. به عبارت دیگر این کشور به نوعی به دورهی ماقبل دولت یا وضعیت طبیعی هابزی مبتلا شده است. در ادامه متن آن یادداشت را جهت اطلاع دوستان باز نشر میکنم: برای آزادی، برای آنگ سان سوچی ممنوعیت پخش فیلم زندگی و مبارزات آنگ سان سوچی، رهبر ناراضی و اصلاحطلب برمه در داخل آن کشور مانع از آن نشد که مردم این کشور از دیدن فیلم محروم بمانند. فیلم با استقبال جهانی مواجهه شده و با اکران آن در کشورهای همسایه، مردم برمه را راهی سفرخارجی برای دیدن فیلم کرد. آنگ سان سوچی که برای بیان عقاید آزادیخواهانه خود، در بیست سال گذشته پانزده سال زندان و حبس خانگی را تحمّل کرده است، در حال حاضر نمادی از خواست آزادیخواهی، دمکراسی و حقوق بشر است. رهبری مقاوم که برای ایجاد تغییر در سبک و سیاق زندگی اجتماعی و سیاسی کشور خود تلاش میکند. آزادیخواهان، فعّالان حقوق بشر و همه آنها که بدنبال نظامهای حکومتی مبتنی بر قانون و دمکراسی هستند لازم است وجود وی و امثال وی را برای جهان مابعد اقتدارگرایی غنیمت شمرند؛ در حالیکه در برخی از کشورهای منطقه مانند سوریه شاهد نسلکشی مردم بیدفاع هستیم. با توجه به ویژگیهای این رهبر متفاوت سیاسی؛ میتوان انتظار داشت که وی الگویی برای سیاست و حکومت در سالهای آینده خواهد بود.
نظرات