در واکنش به اظهارنظر اخیر احمد زیدآبادی درباره منتفیبودن تشکیل کشور مستقل فلسطینی، عبدالسلام میهندوست با نگاهی تاریخی و انتقادی، این دیدگاه را سادهانگارانه دانسته و با اشاره به ریشههای عمیق تراژدی فلسطین، تأکید میکند که ۷ اکتبر نه علت، بلکه نتیجهی دههها اشغال، سرکوب و خیانتهای پنهان و آشکار به آرمان فلسطین است.
استرداد لایحهی «مقابله با انتشار محتوای خلاف واقع در فضای مجازی» تنها هشت روز پس از ارسال آن به مجلس، نشانهای از شنیدهشدن صدای مردم و نخبگان توسط دولت است؛ اقدامی که نهتنها امید به اصلاحات ساختاری و پاسخگویی را زنده کرد، بلکه خواستههای عمومی دربارهی رفع فیلترینگ و آزادی بیان را بار دیگر به کانون توجه بازگرداند. این تصمیم، بهزعم بسیاری از حقوقدانان، استادان دانشگاه و فعالان سیاسی، لحظهای تاریخی در اتصال دولت و ملت و نمادی از شجاعت در بازگشت از خطای نهادینه تلقی میشود.
تصمیم دولت چهاردهم برای استرداد لایحهی «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی»، نهفقط یک عقبنشینی در برابر فشار افکار عمومی، بلکه آزمونی جدی برای سنجش پایبندی دولت به شعارهای انتخاباتی خود و اصل شفافیت در حکمرانی بود؛ اقدامی که از دید فعالان سیاسی و رسانهای، میتواند به الگویی جدید در سیاستورزی کشور بدل شود، جایی که صدای مردم نه نادیده، که شنیده و مؤثر تلقی میشود.
وقتی شعلههای آتش جنگلها را میبلعند، صدایی در دل کوه و دشت میپیچد؛ صدای قدمهای بیادعای فعالان محیط زیست که با دستانی خالی و دلی پُر از عشق، به دل آتش میزنند تا جان طبیعت را نجات دهند. این دلیران خاموش، با فداکاریشان، زمین را زنده نگه میدارند و نامشان در حافظهی درختان و وجدان انسانها جاودانه میماند.
قرآن کریم، کتاب هدایت و نور، نه تنها راهنمایی برای عقیده و عمل است، بلکه مدرسهای است برای تربیت دلها و ساختن انسانهایی که خود چراغ راه دیگران باشند. در دل آیات آن، تربیتی نهفته است که با لطافت رحمت و صلابت حکمت، انسان را از غفلت به بیداری و از خودمحوری به خداجویی میکشاند.
لایحهی مقابله با محتوای خلاف واقع در فضای مجازی که در پی جنگ ۱۲روزه از سوی قوهی قضاییه به دولت ارائه شد، اکنون در میانهی مناقشات حقوقی و سیاسی قرار گرفته و سرنوشت آن به نتیجهی نشستی میان وزیر دادگستری و نخبگان گره خورده؛ نشستی که خروجی آن میتواند به استرداد یا ادامهی مسیر لایحه در مجلس منجر شود.
در حالیکه مذاکرات هستهای ایران به دور تازهای از چالشهای پیچیده رسیده، نشانههای آشکاری از تغییر قواعد بازی به چشم میخورد؛ گویا دیپلماسی، جای خود را به تهدید داده و منطق گفتوگو در برابر ارادهی تحمیلگرانهی قدرتهای جهانی رنگ باخته است. در این میان، مکانیسم ماشه چون شمشیری بالای سر مذاکرات معلق است و سایهی سنگین جنگ و تحریم، افق آینده را تیرهتر از همیشه کرده است. آیا ارادهای برای نجات از این بنبست تاریخی باقی مانده است؟
در جهانی که جنایات بیسابقه و نسلکشی عریان با سکوت نهادهای بینالمللی و خیانت برخی دولتهای عربی همراه شده، بیش از هر زمان، انسان امروز به پیام رحمت، عدالت و اخلاق پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوسلم نیاز دارد؛ پیامی که جنگ را جز در دفاع روا ندانست، مهرورزی را بر جان و جانوران گستراند و حقیقت را بر مصلحت ترجیح داد.
با وجود تأثیرات منفی اخبار جعلی در فضای مجازی، لایحه دو فوریتی دولت برای «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع» نهتنها پاسخی مؤثر به این معضل نیست، بلکه بهدلیل تعاریف کشدار، تبعیض در اجرا و نادیدهگرفتن حق دسترسی آزاد به اطلاعات، به ابزاری برای سرکوب منتقدان و انسداد حقیقت تبدیل خواهد شد؛ مسیری که نه به مقابله با دروغ، بلکه به رواج آن میانجامد.
در بحران جدید جنوب سوریه، اسرائیل با ایفای نقش میانجی و مدعی حمایت از دروزیها میکوشد نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد؛ اما جامعهی دروزی، این مداخلات را با نگاهی تردیدآمیز و در چارچوب منافع ژئوپلیتیکی تلآویو تحلیل میکند. این واکنش، ریشه در تاریخی از بیاعتمادی و تجربههای تلخ اشغال و تبعیض دارد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل