بر مبنای دیدگاه قریب به اتفاق علمای اسلامی سیره و سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) بعد از قرآن، از معتبرترین منابع دینی محسوب میشود. با این وصف بر اثر تعامل سطحی و عدم بهره وری از قرآن، از جانب تعدادی از علمای اسلامی، شخصیت بینظیر ایشان آن چنان که شایسته است معرفی نشده و حتی در مواردی خاص سخنانی را به ایشان نسبت داده که با متن قرآن مغایرت دارد. گرچه بحمدالله تعدادی دیگر از علمای اسلامی به صورت شایسته ایشان را معرفی نموده و از افراط و تفریط در این مورد خودداری نمودهاند.
همهی مسلمان بر این امر متفق هستند که قرآن هم از حیث سند و هم از لحاظ محتوا کلام خداوند رحمان برای هدایت انسانهاست و حتّی سنت پیامبر رحمت (ص) نیز در راستای تبیین و تطبیق کلام الهی است. لذا برای مومنین به وحی الهی هیچ کاری به اندازهی پرداختن به فهم و تطبیق قرآن در زندگی مادی و معنوی بشر اهمیت ندارد. با این وصف آنچه در میان مسلمانان مشاهده میشود وجود اختلافات عدیده در میان علما در زمینهی ارتباط با قرآن است. در حالی که دیدگاه قرآن در این مورد واضح و بدون ابهام است. و آن اینکه کلام خداوند ، راهنمای راه سعادت مادی و معنوی بشر در دو جهان است و میبایست برای دریافت مراد خداوند وحی منزل را درک نمود.
(تعریف تزکیه، نقش تزکیه، رسالت تزکیه، روش تزکیه، تعریف تدریج مورد نظر قرآن و...)
تعریف تزکیه: تزکیه در لغت از زکات است و به معنی رشد و نمو کردن میباشد و در اصطلاح دینی یعنی زمینهسازی برای رشد استعدادات مادّی و معنوی انسان و به فعلیت درآوردن آنها در تمامی مجالات مادّی و معنوی زندگی.
نقش تزکیه: قبلاً لازم است تعریفی مجمل از انسان داشته باشیم تا در این راستا جایگاه تزکیه را بهتر بشناسیم.
انسان موجودی اجتماعی است و این امر بدین معنی است که ایشان به تنهایی قادر به تأمین نیازهای مادی و معنوی خویش نمیباشد. بدین خاطر خداوند حکیم استعدادات مادی و معنوی لازم برای ادارهی زندگی اجتماعی انسان را در میان انسانها تقسیم نمود. تا بدین وسیله همهی خواستههایشان تحقق یابند. بنابراین همهی انسانها به کمالات مادی و معنوی نیازمندند. در حالی که هیچ کدام از افراد بشر به تنهایی قادر به تأمین همهی نیازهایش نیست.
انسان موجودی اجتماعی است که برای رفع نیازهای مادی و معنوی خویش نیازمند همکاریهای جمعی بوده و هر کدام از افراد بشر در این راستا با کسانی که دارای تفکر مشترک بوده، جمعی را تشکیل میدهند، که بدان امت گفته میشود. به عبارت دیگر به جمعی از انسانها که معتقد به باور خاصی بوده و در راستای تحقق مقتضیات آن در کنار یکدیگر قرار گرفته و به صورت منظم بر مبنای تقسیم وظایف بر اساس استعدادات افراد برای هدف واحدی تلاش میکنند، امت گفته میشود.
آیا همهی انسانها مانند ساحران فرعون، قادر به این امر بوده که بعد از روشنگری، در یک لحظه تمام مدارج ایمانی ممکن برای بشر را یکجا کسب نمایند؟
سنت تغییر یکی از سنن حاکم بر جهان آفرینش و انسان است. به گونهای که این حالت، در نهاد نا آرام جهان (اتم) نیز جاری بوده و این امر بر اساس نظریات علمی غیر قابل توقف است. البته نحوهی تغییر در میان مخلوقات، متفاوت است. به صورتی که در میان موجودات مسخر و مجبور، نهایت رشد آنها در هنگام خلقت به اتمام رسیده
قوم یهود نیز همچون سایر اقوام بشری از دیدگاه واحدی پیروی ننموده و به فرقههای تندرو، کندرو و معتدل تقسیم شدهاند. لذا برای اینکه دچار بیانصافی نشویم، از همین ابتدا این را اعلام میکنیم که سخن ما با گروه تندرو و تجاوزگر آنهاست و با سایر فرقهها که فاقد خوی ستمگری هستند، سخنی نداریم.
گروه تندرو قوم بنیاسرائیل در طول تاریخ ادیان آسمانی، به عنوان بزرگترین مانع دینداری انسانها قلمداد شده و در هر جایی که دنیاخواهی افراطی و فسادانگیز وجود داشته
انسان موجودی است که دارای علم و اراده میباشد و با وجود اثبات حقانیت دین خدا و اتمام حجت کافی بر ایشان، مجبور به برگزیدن آن نخواهد بود. لذا تاریخ مسلمانان گواهی میدهد که تعداد کمی از آنان با عشق و علاقه و به صورت مداوم در هنگام آسایش، فقر، قوت و ضعف مسلمانان به صورت همسان دینداری نمودهاند.
لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ
این امر بر همگان واضح است که برای عرضهی هر کالایی اعم از مادی و معنوی بایستی از بهترین روشهای تبلیغاتی استفاده نمود. و در صورتی که هنوز برای عرضهی کالایی خاص روش مطلوبی را نیافتهایم، بایستی فعلاً از تبلیغ آن خودداری نمود. زیرا به جای استقبال از آن بیاعتنایی نسبت بدان ایجاد میشود. و این امر به حدی مهم است که یکی از مخالفان بزرگ دین خدا (استالین) این را میگفت که برای حذف دین در میان انسانها، نیازمند لشکرکشی نظامی نیستیم. بلکه تنها با دفاع نادرست از آن میتوان آن را از صحنهی زندگی انسانها حذف نمود.
چرا باید پیامبر (ص) را از خود، اموال و عزیزانمان بیشتر دوست داشته باشیم؟
انسان موجودی است که دارای استعدادات مادی و معنوی بینهایت است و برای رشد و تحقق آنها از آمادگی کافی برخوردار است و نسبت به کسب آنها به شدت نیازمند است. به صورتی که میتوان این را گفت که همهی فعالیتهای مادی و معنوی انسان به خاطر جلب منافع مادی و معنوی و دفع موانع مادی و معنوی در دنیا و آخرت میباشد. محبت و مهرورزی نیز بر این اساس مبتنی است که انسان در راستای کسب کمال نسبت به موجوداتی اعم از خداوند، نعمات و انسان که در این رابطه مؤثر هستند، علاقهمند میشود. به عبارت دیگر میتوان این را گفت
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل