إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

دین و اندیشه

  • اهمیت مهارت گوش دادن

    شکاک باشید، اما یاد بگیرید که گوش کنید.

    هر یک از ما به نوعی دروغ می‌گوییم، اما نه به دلیل اینکه می‌خواهیم دروغ بگوییم. علتش باوری است که داریم، به دلیل واژه‌هایی است که آموخته‌ایم و روشی که از آن واژه‌ها استفاده می‌کنیم. وقتی کسی داستان شخصی و خصوصی خود را برای شما تعریف می‌کند، فقط گوش کنید

  • اهمیت مهارت گوش دادن

    شکاک باشید، اما یاد بگیرید که گوش کنید.

    هر یک از ما به نوعی دروغ می‌گوییم، اما نه به دلیل اینکه می‌خواهیم دروغ بگوییم. علتش باوری است که داریم، به دلیل واژه‌هایی است که آموخته‌ایم و روشی که از آن واژه‌ها استفاده می‌کنیم. وقتی کسی داستان شخصی و خصوصی خود را برای شما تعریف می‌کند، فقط گوش کنید، اما قضاوت نکنید که آیا واقعیت دارد یا دروغ است. هیچ قضاوتی نکنید. بی احترامی هم نکنید. فقط گوش کنید. نیازی نیست دیگران را قضاوت کنید یا آنها را دروغگو بنامید.

  •  نادانی فعال و دانش فعال

    منظور از نادانی فعال جذب اطلاعات نادرست و استفاده‌ی فعال از آن‌هاست. برای مثال رنه دکارتِ فیلسوف اعتقاد راسخ داشت که حیوانات عملاً احساسی ندارند و صرفاً ماشین‌های خودکار هستند؛ و بر اساس این نادانی فعال آزمایش‌های دردناکی روی حیوانات می‌کرد و تفسیرش این بود که ضجه‌های دردناک این حیوانات سروصدای بی خودی است. نادانی فعال همیشه و همه جا خطرناک است.

  • منطق شاخه‌ای است از فلسفه که به مطالعه‌ی فرایند استدلال و تعقل می‌پردازد و می‌کوشد درکی از تفاوتهایِ استدلالِ درست و نادرست به دست دهد. بطور طبیعی اگر انسانها زمان کافی داشته باشند، بهتر فکر می‌کنند و نیز اگر درست به چیزی توجه کنند، در بیشتر موارد به فهم عمیقتری می‌رسند. 

    اگر یک تفاوت اساسی میان فردی که توان تفکّر نقّادانه دارد و فردی که [این توان را] ندارد باشد، این است که فرد متفکّر، فرایند تفکّر را جدی می‌گیرد

  • سخن گفتن فرایندی ارتباطی است که طی آن پیامی از گوینده به مخاطب منتقل می‌شود. گفت‌وگو به معنی تبادل کلام بین دو طرف است و خلاف جدل که خصومت در آن شرط اساسی است، در گفت‌وگو هیچ ضرورتی ندارد که همراه با خصومت بین طرفین باشد؛ بنابراین رعایت اخلاق از ویژگی‌های یک گفت‌وگوی مفید است.

    نویسنده:
    دکتر محمد جهانگیری‌اصل- دکتر محمد صابر تیموری
  • از زمان باز شدن هر سوال «نوشتن چیست؟» به عنوان مثال، از بسته شدن خود شواهد دور می‌شود و نظامی از مخالفت‌ها ایجاد می‌شود، دانش از نظر دریدا لزوماً به صورت اشتباه در می‌آید. اما تشخیص خطای او یک قضاوت اخلاقی است، نه یک قضاوت در مورد واقعیت، زیرا دریدا نه به «واقعیت» مخالفت بلکه به ماهیت زبانی آن توجه دارد. تعریف وی از خطا به این بحث روسوگرایانه بستگی دارد

    نویسنده:
    توبین سیبرز
  • ساختارگرایی وجود دارد، لوی استراوس در سایۀ روسو ادعا می‌کند که انسان‌ها به طبیعت تعلق دارند و شالوده‌شکنی نخستین کار خود را به عنوان چالشی برای ساختارگرایی به ویژه در برابر انسان‌شناسی ساختاری لوی استراوس ارائه می‌دهد. دریدا، کتاب گراماتولوژی را به انتقادی از «عصر روسو» یعنی عصر انسان‌شناسی اختصاص داده است كه در آن مفهوم انسان به عنوان مقوله‌ای توضیحی به بیشترین قدرت خود می رسد.

    نویسنده:
    توبین سیبرز
  • ذهن شاعر با استعداد خود را در سنت متعالی می‌شود. الیوت مانند ویمستات و بردسلی تلاش می‌کند شعر را تعریف کند، بدون این‌که به شخصیت شاعر متوسل شود. او ادعا می‌کند که انکار شاعر واکنشی در برابر کیش شخصیتی رمانتیک است که تا حدی مسئول رشد انتقادات بیوگرافی‌گرایانه بود. با این وجود، توصیف‌های الیوت از شخصیت بی‌نظیر شاعرانه، نقش‌های زیادی را از رمانتیسم گرفته است

    نویسنده:
    توبین سیبریس
  • منتقدان جدید به شعر وضعیت مستقل بخشیدند و آن را از الزامات تاریخی، زندگی‌نامه‌ای و روانشناختی رها کردند. طبق استدلال آنها، شعر بدون حمایت نویسنده و خواننده در فضای خود زندگی می‌کند. این خاصیت شگرف معمولاً «خودمختاری شاعرانه» خوانده می‌شود و مورخان نقد ادبیات معمولاً خاطرنشان می‌کنند که منتقدان جدید این ایده را در نقد قوۀ حکم کانت یافتند. این‌که کانت در جای دیگر ایدۀ خودمختاری را در رابطه با قصد و آزادی انسان تعریف کرده است

    نویسنده:
    توبین سیبریس
  • انتقاد سازنده

    30 بهمن 1399

    در زندگی عمومی و خصوصی ما اختلافات زیادی وجود دارد که به موجب آن، یکپارچگی یا نقص یک شیء به وجود شیء دیگری بستگی دارد. این دو شیء به نوبت در یک عمل وجود دارد، مانند رابطه‌ای که بین بیماری و فقر مشاهده می‌کنیم. زیرا فقر صاحب خود را برای رویارویی با بیماری مهیا می‌کند، همانطور که بیماری از طرف آن باعث فقر بیشتر و... می‌شود. این بدان معنی است که ویژگیهای بسیاری از اشیاء ازخود آنها ناشی نمی‌شود.