سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

اشاره‌: علاقه‌مندان و طالبان معارف دینی، کم‌وبیش با نام «محمد ابراهیم ساعدی رودی» از طریق آثارش، آشنایند. ساعدی رودی، متولد ۱۳۴۹ از شهرستان خواف در استان خراسان رضوی، دانش‌آموخته‌ی حوزه و دکتری تفسیر و علوم‌القرآن از دانشگاه ‌ام‌درمان سودان، نویسنده، مترجم و شاعر و دارای بیش از هفتاد اثر تألیف، ترجمه و شعر کودک چاپ شده است. به‌ بهانه‌ی انتشار اثر جدیدش، «رابطه‌ی بین جهاد و قتال» با وی گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که‌ توجه‌ شما را بدان جلب می‌نماییم.

پنجشنبه گذشته همایش «پیامبر مدارا» با هدف دفاع از گفتمان ضد خشونت و تبری پیامبر اسلام از جنایاتی که داعش و القاعده به نام اسلام انجام می‌دهند به مناسبت هفته‌ی وحدت در تهران برگزار شد. عمق هفته‌ی وحدت هنگامی به درستی فهمیده می‌شود که نیم‌نگاهی به جنگ‌های خونین دویست ساله‌ی صفویه و عثمانی داشته باشیم. در زمانه‌ای که غرب پس از شکست در جنگ‌های دویست ساله‌ی صلیبی از مسلمانان وارد دوره رنسانس شده

 دگرپذیری، تسامح و خشونت سه واژه‌ی متفاوت‌اند که هر یک از آن‌ها بیانگر نوعی خاص از برخورد با افکار، افراد یا جوامع هستند، ولی‌گاه از این واژه‌‌ها برداشت‌های نادرست صورت می‌گیرد و یا به اشتباه به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. لذا لازم است ابتدا به تعریف هر یک از این واژه‌ها بپردازیم: 

اما مخالفت با روشن‌فکری در اقبال، زمانی آشکار می‌شود که می‌گوید: «اگر نتوانیم در نوسازی اندیشه‌ی کلی اسلام، سهمی اصیل و ابتکاری داشته باشیم، لااقل می‌توانیم با نقادی محافظه‌کارانه‌ی سالم در برابر حرکت سریعِ گریز از سنت یا لیبرالیسم در جهان اسلام، حایلی باشیم.» در حقیقت اقبال در به‌ عهده گرفتن هر بازسازی واقعی فکر دینی بسیار محافظه‌کار بود

        واژه‌ی خشونت [وایولنس] از ریشه‌ی لاتین ویولار در لاتین گرفته شده است. این نوع نگاه به کلمات مفید است؛ چون اتیمولوژی یا ریشه‌شناسی اغلب به ما اجازه می‌دهد تا با دقت به زمانی نگاه کنیم که مسائل بیشتر به صورت فطری درک می‌شدند تا زمان حال. «ویولار» یعنی‌ به زور وارد شدن و در دوره‌ی کلاسیک به معنی‌ آسیب زدن، بی‌‌احترامی کردن/ننگین کردن، هتک حرمت کردن/غضب و تجاوز کردن، استفاده می‌شد.

حامل فقه‌‌ همان فقیه است که حامل یک تعلیم دینی است شاید بعضی وقت‌ها حامل فقه خود نداند چه گوهری در دست دارد و لفظی در اختیار دارد و روایتی بر زبان اوست و این فهم را به کسی تحویل دهد که مطلب را از خود حامل فقه بهتر بفهمد. چون فقه انسانیت می‌توان امر واحد را به درجات مختلف فهمید و آنرا ذوبطون یا به اصطلاح امروزی پلورالیسم فقهی تعبیر کرد؛ پس امر واحدی است از جانب احدیت با تفسیر‌ها و فهم‌های متفاوت از جانب بندگان.

در دیدگاه اسلامی تدرج در آفرینش و در تغییرات اجتماعی چه در پیشرفت و چه در عقب ماندگی، از قوانین و سنن الهی هستند که هیچ تغییر و تبدیلی نمی‌پذیرند. 

خداوند متعال زمین و آسمان را در شش روز از روزهای خداوندی آفرید در دو روز زمین را آفرید و تا روز چهارم کوه‌ها و پستی بلندیهای آن را آفریده و در آن‌ها برکت داده و روزی‌های آن را مقدر فرمود و در دو روز دیگر هفت آسمان را آفرید. 

مسأله امر به معروف و نهی از منکر از جهات گوناگون در منظومه معرفتی اسلام بحث مهمّی است. این مسأله از یکسو به گونه‌ای دنیای اندیشه اسلام را از فضاهای دیگر مانند تفکّر لیبرال تا اندازه‌ای جدا کرده است؛ و از سوی دیگر تلقّی‌های گوناگون از آن در جهان اسلام هم از آغاز تا کنون شکاف‌ها و دسته‌بندی‌هایی را به وجود آورده است. برای رعایت اختصار به دو مورد اشاره می‌کنم.

    متعصب‌هاى داعشى از این می‌ترسند که کشته شدن به دست یک زن، آنان را از ۷۲ حورالعین بهشتى محروم سازد. این در حالى است که امامان جماعت گروه‌هاى تندرو از شعارهایى چون ۷۲ حورالعین بهشتى به عنوان ابزارهایى براى عضوگیرى استفاده می‌کنند. از سوى دیگر دفاع یگان نظامی ‌متشکل از ۷ هزار زن کرد، بازدارنده‌ی اصلى ورود داعش به شهر کوبانى سوریه است.

توجیه دموکراسی بخشی از عمل دموکراتیک بشمار می‌رود به این معنی که اجرای دموکراسی تا حدی عبارت است از اقامه‌ی دلیل برای اثبات مشروعیت آن و در عین حال جر و بحث در مورد معنی و توجیه زمینه‌های دموکراسی بخش اعظم‌‌ همان چیزی است که دموکراسی درباره‌ی آن است. اندیشه سیاسی، تا حد قابل ملاحظه‌ای، بحث مستمر دراین باره بوده است که آیا دموکراسی را می‌توان توجیه کرد و اگر آری، چگونه. همه‌ی کتابهای درسی عمده‌ای که به سنت غربی نوشته شده‌اند به این پرسش مربوط می‌شوند که آیا مردم نیاز دارند که تحت سلطه‌ی حکومت باشند یا حق و قابلیت دارند که بر خودشان حکم رانند.