پایگاه خبری-تحلیلی زریان؛ نیما بیمار اوتیسمی 14 ساله ای است که ذهنش مانند دوربین عکاسی همه جیز را با جزئیات ذخیره کرده و دستانش مانند قلم نقاشی تمامی آن جزئیات را بر برگه نقاشی می آورد. به گزارش زریان به نقل از کردپرس: نیما بیمار اوتیسمی 14 ساله ای است که ذهنش مانند دوربین عکاسی همه جیز را با جزئیات ذخیره کرده و دستانش مانند قلم نقاشی تمامی آن جزئیات را بر برگه نقاشی می آورد.لبخند لبان نیما در هنگام کشیدن تصاویری که به حافظه سپرده است مملو از شادی و لذت است، لذتی که انگار دنیای زیبای اوست. لبخند نیما به مانند دنیای کودکانه اوتیسمیش زیبا است و انگار مانند ما بزرگترها برای خندین دنبال بهانه ای نمی گشت، می خندید و همه اطرافیانش را با نقاشی های و حافظه قویش به لبخند و تحسین وا می دارد. نیما نخبه نقاشی با حافظه بسیار قوی است که اختلال وجودیش مانند دیگر اوتیسمی ها او را به انزوای معلولیت ذهنی نکشانده بلکه به استعدادی در وجود او مبدل کرده تا خانواده اش با وجود نیاز مالی که با آن دست به گریبانند داشتن او را تمامی دارایی دنیایی خود بدانند. نیما تصاویر کامیون ها و ماشین های سنگین با جزئی ترین ریزه کاری هایشان حتی در حد حفظ شماره پلاک آنها را به حافظه سپرده و بعد آنها را به صورت کاملا دقیق و با رعایت تمامی اصول نقاشی از جمله پرسپکتیو، نقش، رنگ و غیره بر روی کاغذ نقاشی می آورد و این توانایی در حالی است که نیما تاکنون هیچگونه آموزشی ندیده است و این کارها را در فضای خانه خودشان انجام می دهد اما متاسفانه به خاطر ناتوانی مالی، توانایی و استعدادهای او در گوشه خانه و در میان اعضاء کوچک خانواده اش مغفول و پنهان مانده است. نیما کشیدن هر نوع خودرو بخصوص ماشین های سنگین برایش والاترین لذت زندگی است که اگر از او گرفته شود پرخاشگر می شود که مادر نیمه در خصوص استعداد این فرزندش گفت: نیما از کودکی به خودرو بخصوص ماشین های سنگین علاقه خاصی نشان می داد اما از حدود 5 سال پیش ما متوجه شدیم که فرزندمان نقاشی ماشین هایی که از کنارشان رد می شویم را با رعایت جزئیات کاملا و دقیق می کشد. نیمه هر چیز را در اولین نگاه به حافظه می سپارد «مرضیه کرم پور» ضمن اشاره به اینکه اکنون نیما وارد 14 سالگی زندگیش شده است بیان کرد: البته با کشف استعداد نقاشی نیما، در زمینه های مختلف نقاشی او را امتحان کرده ایم و متوجه شدیم که در کشیدن همه چیز بسیار دقیق است و با یک بار نگاه به هر سوژه ای می تواند آن را با رعایت تمامی جزئیات و اصول نقاشی بکشد. مادر نیما خاطر نشان شد: اما نیما خود علاقه خاصی به نقاشی ماشین بخصوص ماشین های سنگین دارد و تصاویر خودروها را مانند عکسی در حافظ خود ذخیره کرده و همین که مداد و ورقی به دست آورد فوری آن را کاملا دقیق می کشد. وی ادامه داد: حافظه نیما در حدی است که تصاویر و اتفاقاتی که از کودکی برای او پیش آمده است را به طور کامل به یاد می آورد و حتی اگر سال ها قبل شخصی و یا ماشینی و یا هر چیز دیگری که در آن لحظه توجه او را جلب کرده باشد ببیند با تمامی جزئیات به یاد می آورد. بانو کرم پور ضمن اشاره به حافظه بسیار بالای نیما بخصوص دربه حافظه سپردن جزئیات، اظهار کرد: نیما در طراحی طبیعت و پورتره انسان هم بسیار توانا است اما کشیدن و به حافظه سپردن خودروها برایش به بالاترین سرگرمی زندگیش تبدیل شده است. مادر نیما در ادامه ضمن تقدیر از کسانی که کم و بیش تا امروز نیما را کمک کرده اند گفت: در حال حاضر نیما تحت حمایت هیچ نهاد و اورگانی نیست و تمامی هزینه های بالای درمانی و نقاشی نیما را خودمان به سختی تهیه و تامین می کنیم. نبود وسایل نقاشی نیما را پرخاشگر می کند وی ضمن اشاره به اینکه پدر نیما کارگر ساختمان است و توان مالی بالایی برای تامین تمامی هزنیه های مالی و درمانی او نداریم، بیان کرد: به خاطر همین نیاز مالی و میزان بالای نقاشی هایی که نیما در طول روز می کشد وسایل نقاشی او خیلی زود تمام می شود و بارها پیش آمده که عدم توانایی مالی ما در خرید وسایل مورد نیاز نقاشی، موجب پرخاشگری او شده است. مادر نیما افزود: نیما وقتی چیزی را به حافظه می سپارد باید آن را در اولین فرصت و با تمامی جزئیات بکشد و اگر وسایل مورد نیازبخصوص مداد رنگ های مورد نیازش در کشیدن جزئیات را نداشته باشد به شدت عصبی و پرخاشگر می شود و این یکی از معضلات بزرگ خانواده ما در رابطه با نیمای عزیز است. بیمار اوتیسم، عقب مانده ذهنی نیست «جمال رحیمی» کارشناس ارشد روانشاسی بالینی، بیماری اوتیسم را دارای طیفی از شدید تا ضعیف دانست و افزود: این بیماری نوعی اختلال رشدی و رفتاری است که از سن 2 یا سه سالگی به بعد خود را نشان می دهد و محور اصلی آن، ناتوانی کودک در برقراری ارتباط با سایرین است و این بیماری به صورت طیفی از شدیدترین علائم، تا متوسط و خفیف، بروز می‌کند. وی گفت: باید تصوری که راجع به این بیماری داریم اصلاح کنیم زیرا آنچه مردم و برخی پزشکان در ذهن خود از اوتیسم دارند، یک انسان «در خود مانده» است که این تصور درست نیست. رحیمی به کمبود بالای امکانات و خدمات و مراکز ویژه بیمارن اوتیسمی بخصوص در استان کردستان اشاره کرد و افزود: این کمبودها باعث می شود در بسیاری مواد کودکان مبتلا به اوتیسم را عقب مانده ذهنی در نظر گرفته که کاملا اشتباه است در حالی که این بیماری کاملا جدای از بیماری های اختلال ذهنی است. این کارشناس ارشد روانشاسی بالینی ضمن اشاره به لزوم آگاهی دهی به عموم مردم و بخصوص والدین دارای فرزندان اوتیسم در خصوص این اختلال، اظهار کرد: به دلیل گستردگی طیف اوتیسم و علایم آن واقعا تشخیص‌اش تخصصی است و والدین نمی‌توانند خودشان متوجه شوند بنابرین ضمن اینکه باید این کودکان تحت نظر متخصصان امر قرار گیرند باید به جامعه و والدین آنها اطلاعات و آگاهای های لازم داده شود. وابستگی به یک شیء گاهی به بروز استعداد در بیمار اوتیسمی منجر می شود وی در ادامه در خصوص استعدادی که نیما در نقاشی و یا به حافظه سپردن اشیاء با جزئیات دارد گفت: در مواردی بیماران اوتیسمی نسبت به شی و یا چیز در محیط اطرافش وابستگی خاصی پیدا کرده و در برخی مواقع این وابستگی به صورت استعدادی خارق العاده در فرد بروز می کند. رحیمی ضمن اشاره به وابستگی نیما به ماشین های سنگین بیان کرد: این وابستگی و علاقه خاصی که این کودک به خودروها و به حافظه سپردن جزئیات آنها دارد موجب بروز استعداد نقاشی در این کودک شده که باید به آن توجه شود. این کارشناس ارشد روانشاسی بالینی در پایان ضمن اشاره به حساسیت بالای کودکان مبتلا به اوتیسم به تغییرات محیطی و اطرافشان، گفت: مرز بین نبوغ و اختلالات رفتاری و شخصیتی، آن چنان باریک است که تصمیم‌‌گیری برای برخورد درست با کودکان را با مشکل مواجه می‌کند تا جایی که شاید بسیاری رفتارهای به ظاهر نامعقول و عجیب و غریب کودکان ما، نشانه‌ای از بیماری‌شان باشد و شاید هم نشانه‌ای از نبوغ خاص و خارق‌العاده‌شان است. گزارش: آوات یوسفی