10 اردیبهشت 1403

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

مقالات

  • نویسنده : حیاة الجاسم
    برگردان از عربی : فریبا قهرمانی

    اکثر بچه‏ها قبل از خوابیدن تمایل به شنیدن قصه دارند برای این کار باید در کنار مشغله‏های زیاد به این امر از جنبۀ تربوی اهتمام خاصی داشته سعی نمائیم که بهترین قصه‏ها و درسها را برای بچه‏هایمان از میان این داستانها گلچین کنیم.
    نحوۀ قصه گفتن مرحله‏ای از تربیت فکری و شخصیتی کودک بحساب می‏آید و برای این کار که زمان بیشتر از 5 تا 10 دقیقه صرف آن نمی‏کنیم، بهتر آن است که قصه‏هایی را آماده گفتن داشته باشیم که تکراری نباشند چون به اقتضای سن کودکان از 4 سالگی به بالا اغلب از شنیدن قصه‏های تکراری بیزارند و هر لحظه تمایل به شنیدن قصه‏ای نو و جدید دارند تا مطلب و پندی جدید بیاموزند.

  • مراد از تعبیر بهداشت روانى دقیقاً چیست؟ تفاوت‌هاى بهداشت روانى با بهداشت جسم و بهداشت ذهن در چیست؟ آیا این سه در یک دیگر تأثیر دارند؟ اگر آرى، تاثیرشان به چه صورت است؟
    شاید براى پاسخ به این سؤال، بهتر باشد که ابتدا به همان تفاوتى که گفتید اشاره کنیم، سپس به جمع بندى بپردازیم. شما سه قسم بهداشت، یعنى بهداشت جسم، بهداشت ذهن و بهداشت روانى را بر شمردید. دقیقاً نمى دانم منظور از بهداشت ذهن چیست؟ چون بهداشت جسمى و روانى با یکدیگر تقابل دارند. شاید مراد از بهداشت ذهن همان باشد که در زبان انگلیسى Mental Health گفته مى شود. امّا به نظر مى رسد ترجمه آن به بهداشت روانى بیشتر متعارف باشد تا به بهداشت ذهن.
    اگر منظور از ذهن تنها جنبه فکرى در انسان باشد، شاید بتوان از چیزى به عنوان بهداشت فکرى و ذهنى هم سخن به میان آورد که، مثلاً، چیزى شبیه منطق از آن درآید; یعنى بگوییم منطق براى بهداشت فکر بوده است تا به اصطلاح حرکت فکر سالم و بدون آسیب به نتیجه خود برسد. مثلاً اگر ما بخواهیم معیارهاى استدلال را رعایت نکنیم، ذهن آسیب مى خورد; یعنى یا انرژى تلف مى شود یا به هر حال به نتیجه‌هایى غلط مى انجامد، ولى اگر منطقى فکر کرده و منطقى بحث کنیم، در واقع، فکر ما سالم تر، صحیح تر و سریع تر به نتیجه مى رسد. فکر مى کنم این مطلب مقدارى از بحث بهداشت روانى، به معناى رایج کلمه خارج مى شود و احتمالاً به منطق و مانند آن مى تواند مربوط مى شود.

    البته این نکته که فرمودید، درست است، ولى منحصر به این حقیقت نمى شود. طرح این سؤال بیشتر ناظر به دیدگاه‌هایى است که از ادیان شرقى مانند بودایى و هندى امروزه در فرهنگ و جامعه ما تحت عنوان تکنولوژى فکر، مهندسى فکر، بهسازى فکر و چیزهایى که براساس آرا و ایده‌هاى دین بودایى مبنى بر این که عامل مهم بهداشت روانى، بهداشت فکر است، مطرح شده است; یعنى وقتى ذهن ما از شلوغى‌هاى ذهنى یا اختلالات ذهنى آرام شود، به بهداشت روانى هم مى رسیم.

  • نویسنده: الیزابت فریزر
    مترجم: نیاکوییان

    (گزارشی از کتاب«The problems of communitarian politics» به قلم Elizabeth Frazer )
    توجه : این گزارش توسط جناب آقای نیاکوییان، دانشجوی دوره دکتری علوم سیاسی دانشگاه تهران تهیه شده است.
    یکی از مباحثی که امروزه در حوزه‌های تئوریک علوم سیاسی گسترش چشمگیری یافته است. اجتماع‌گرایی یا communitarianism است که در رابطه با آن منابع مفیدی به زبان انگلیسی به رشته تحریر در آمده است. یکی از این منابع کتابی است تحت عنوان «The problems of communitarian politics» که به قلم Elizabeth Frazer نگاشته شده است این کتاب در هفت فصل گردآوری شده است.

  • • گفت‌وگو با منصور بهرامی‌روانشناس و عضو انجمن بین المللى تحلیل رفتار متقابل

    على دوستى، سمیه صیادی‌فر

    متأسفانه در جامعه ما شادى حذف و حبس شده و شاید هیچگاه روى آوردن جوانها به شادیهاى کاذب آسیب شناسى نمی‌شود؟
    اما چرا همیشه پیش از پیدا کردن علت و رفع آن، تنها به معلول و حذف موقتى آن می‌پردازیم! جو جامعه ما تحت تأثیر اتفاقاتى غم‌انگیز چون جنگ و از دست دادن هزاران عزیز، همچنان جوى غم انگیز و عبوس است. گویى شادى و شاد بودن یعنى مخالفت با روحیه تلاش، جدیت و مدیریت صحیح امور. این یکى از بزرگترین اشتباهاتى است که جامعه ما مرتکب شده است.

  • این سطور که به رشته تحریر در می‌آید خیالبافی نبوده بلکه حقیقتی است که بیش از نیم قرن پیش رخ داده است و چه بسا بارها تکرار می‌شود، که می‌داند؟

    مکان رخداد: قاهره منطقه حامیه.
    زمان رخداد: بعد از نیمه شب 12 فوریه‌ی سال 1949.


  • به قلم: دکتر عامر عبدالله
    مترجم: محسن نیکخواه

    چرا حرکت اسلامی معاصر با وجود تلاش‌های فراوان و از جان‌گذشتگی‌های چشم‌گیرش در طول دهه‌های گذشته، تاکنون نتوانسته است پیروزی مورد انتظارش را به دست آورد؟
    امروزه این پرسش به شکل فزاینده‌ای از سوی طرف‌های مختلف و به اشکال گوناگون مطرح می‌شود، این پرسش و همچنین تلاش برای پاسخ دادن به آن، بسیار مهم و شایان توجه‌اند.
    ما باید ابتدا و پیش از پاسخ دادن به این پرسش، این سؤال را پاسخ دهیم که «اصلاً چه کسانی این سؤال را مطرح می‌کنند؟»

  • نویسنده: ابراهیم الدویش
    ترجمه‌: پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح
    منبع: اینترنت

    این یازده وسیله، تیرهایی هستند برای شکار دل‌ها. منظور از این تیرها فضائلی هستند که دل‌ها به وسیله‌ی آن‌ها جذب می‌شوند، خطاها و عیب‌ها پوشیده می‌مانند و لغزش‌ها کمتر می‌گردند. این فضائل صفاتی هستند که تاثیری سریع و کار‌آمد بر روی دل‌ها دارند.
    پس ای دوست، حال که چنین است، به سرعت این تیرها را بردار و در حفظ آن‌ها کوشا باش و تلاش کن تا آن‌ها را به هدف بزنی و برای این امر از خداوند طلب یاری کن. زیرا این تیرها چنان‌اند که به محض رها شدن، دل‌ها را شکار می‌کنند.


  • گفت‌وگوی شهروند امروز با محمد مجتهد شبستری

    اشاره‌: محمّد مجتهد شبستری، در سال 1315 ش، در شبستر، متولد شده‌ و در سال 1329، در حالی که چهارده سال داشت، از تبریز به قصد تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شد. دوران تحصیل و اقامتش در حوزه قم، حدود هجده سال طول کشید. در این دوران، علاوه بر فراگیری مقدمات علوم اسلامی، از قبیل: ادبیات عرب و ....در چند رشته، تحصیلات و مطالعاتش، ادامه یافت: فقه، اصول، فلسفه، کلام و تفسیر.

  •  تعدد احزاب همچون تعدّد مذاهب است وقتی تعدد احزاب را در درون حکومت اسلامی مشروع می‌دانیم بدان معنا نیست که به میزان تعداد شخصیت‌ها و افرادی معین که در اهداف شخصی، مصالح سیاسی و عشیره‌ای باهم اختلاف دارند، حزبی تشکیل شود و گروهی از مردم برای دستیابی به اهداف شخصی و عشیره‌ای به دور هم جمع گردند. برای مثال، احزابی که بر پایه‌ی نژادپرستی، اقلیم، طایفه‌ای و طبقاتی، همراه با انگیزه‌های متعغصبانه- که اسلام از آن‌ها اعلام برائت می‌نماید- تشکیل شده باشند، نمی‌توانند احزابی سازنده و در خدمت رشد و تعالی مادی و معنوی اجتماع قرار بگیرند.

  • اشاره‌: در یادداشت‌های قبلی، بر مدیریت و رهبری تلنگری زدیم و اهمیت آن‌را یادآور شدیم و گفتیم که مدیریت در برهه‌ی حاضر از ضروری‌ترین سلاح‌هایی است که آدمیان باید به شیوه‌ای اصولی آن مجهز شوند و از آن‌جا که در مواجه با مدیریت و رهبری‌ معمولاً مدیریت بردیگران به ذهن متبادر می‌شود و بعضاً این مدیریت را به مفهوم عام مدیریتی می‌پذیرند.

    نویسنده:
    رئوف آذری