این مقاله به قطع بیرویه درختان (گردو، توت، کاج و سرو) در شهرستان پاوه میپردازد و آن را فاجعهای زیستمحیطی و مرتبط با دیگر ناهنجاریهای اجتماعی میداند. نویسنده، وضعیت موجود را ناشی از ناهماهنگی منافع فردی و جمعی و خطای نگاه به قانون تحلیل میکند. رهیافت نهادگرایانه (بر اساس مدل ویلیامسون) بهعنوان راهحل پیشنهاد شده است؛ با تأکید بر سطح دوم (تحول فرهنگی و ایجاد قواعد غیررسمی) بهعنوان پیشنیاز ضروری برای موفقیت نهادهای رسمی (سطح سوم) و رفع این دردهای مشترک.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل