إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • این نوشتار به بررسی تقاطع هوش مصنوعی و روان‌شناسی می‌پردازد و ضمن تبیین ظرفیت‌های تکنولوژی در ارتقای دقت تشخیصی و تحلیل داده‌های کیفی، نسبت به چالش‌های اخلاقی نظیر «ارجاعات واهی» و تهدید صداقت علمی هشدار می‌دهد. نویسنده تأکید می‌کند که علی‌رغم پیشرفت‌های ساختاری در شبیه‌سازی هوش، ماشین‌ها همچنان فاقد توانایی تفکر انتقادی، همدلی و داوری اخلاقی هستند که هسته بنیادین حرفه روان‌شناسی را تشکیل می‌دهد. در نهایت، بر لزوم نظارت انسانی و حفظ استانداردهای اخلاقی برای جلوگیری از تبدیل شدن هوش مصنوعی به یک «جعبه سیاه» غیرقابل اعتماد تأکید شده است.

    نویسنده:
    سارا فرانسس گوردُن