این پژوهش به بررسی ریشهی سهحرفی «ق-س-ط» در قرآن و زبان عربی میپردازد و نشان میدهد که این ریشه دو معنای متضاد عدالت و ظلم را در دو ساختار وزنی متفاوت حمل میکند: «أقسط» به معنای عدالتورزیدن و «قسط» به معنای ستمکردن. در قرآن، واژهی «قِسط» و مشتقات آن ۲۳ بار به معنای عدالت، واژهی «قِسطاس» دو بار به معنای ترازو و ابزار سنجش عدالت، و واژهی «قاسطون» دوبار در معنای ستمگران آمده است. منابع لغوی چون لسان العرب و مقاییس اللغة این تمایز را توضیح دادهاند و بر پیوند میان عدالت و سهم عادلانه تأکید دارند. قرآن کریم عدالت را معیار الهی در حکم، تعاملات اجتماعی و روابط انسانی معرفی کرده و عدالتپیشگان (مُقسطین) را در ردیف محبوبان خداوند دانسته است. در روایات نیز مقسطین به عنوان وارثان «منبرهای نور» در بهشت توصیف شدهاند. بر این اساس، جایگاه عدالت در قرآن و سنت نه صرفاً یک فضیلت اخلاقی، بلکه شاخصی بنیادین برای ایمان و تقرب به خداوند است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل