زنده باد زندگی، زنده باد امید، زنده باد آزادی، زنده باد مردم ایران
پیروز این انتخابات من نیستم. امروز، خرد و خواستهی صلح است که پیروز شده است. پیروز واقعی، امید است که در دلهای شما سبز شده است. پیروز واقعی، زندگی است، که هرگز کوتاه نمیآید. پیروز واقعی، آزادی است، که نشان داد، خاموش شدنی نیست.
پیروز واقعی، پیوندی است که میان ما شکفته و بار داده است.
پیروزی ما نشان داد که «دردهای مشترک» وقتی به «پیوند و پویش مشترک» میانجامند، چه درمانی میشوند.
زبان اصلیترین عامل ارتباط و برقراری مناسبات اجتماعی و انتقال تجارب از نسلی به نسل دیگر است. ایدئولوژی نیز نظامی از عقاید است که تلقی کلی از زندگی و زاویهی دید را شکل میدهد.
زن در قاموس خویش همواره موضوع مورد بحث و تدقیق ادیان و نحلههای گوناگون فكری بوده است و در این میان دین حنیف اسلام نیز با تمام مذاهب و مسلك خویش نگاه زویهای نسبت به ساحت این آفریده و خلیفه الهی بر روی زمین داشته است.
کتاب صهرین سیرهی دو داماد رسول خدا(ص) و دستاوردهای ایشان را در دوران خلافتشان بیان میکند. نویسنده در این اثر ضمن بیان زندگینامهی این دو بزرگوار، به رابطهی دوستانه و صمیمانهی اصحاب پیامبر و اهلبیت ایشان میپردازد. وی کتاب را با شرح پیشینهی خانوادگی و نسب حضرت عثمان بن عفان(رض) آغاز میکند و پس از بیان نحوه تشرفش به اسلام توصیف از دوره زمامداری و فتوحات وی به دست میدهد و وقایعی سیاسی و اجتماعی را که منجر به بروز فتنه و شهادت او شد تحلیل میکند. در پایان نیز گوشههایی از فضایل و مکارم اخلاقی و ایمانی او را شرح میدهد.
تا کنون کتابهای زیادی در مورد زندگانی خلفای راشدین به رشته تحریر در آمده است. عظمت، سیرت و اهمیت وقایع دوران خلفای راشدین همواره الگویی برای زندگانی مسلمانان در دوران بعد بوده است. همین موضوع ذهن بسیاری از مورخین را در تاریخ اسلام به خود مشغول کرده است و انگیزهای بوده برای تألیف کتب مختلف در مورد حیات و سیرت خلفای راشدین. اما در مورد کتابهایی که به زبان فارسی در مورد زندگانی خلفای راشدین تألیف شده است، کتاب شیخین جایگاه ویژهای دارد. «شیخین» تألیف مرحوم «سید عبدالرحیم خطیب» امامجمعه سابق بندرعباس است که برای اولین بار در سال 1356 ه. ش در ایران چاپ شد
کتاب «شیخین» روایتی است از زندگانی ابوبکر و عمر، دو شخصیت تأثیرگذار صدر اسلام. «طه حسین» این نویسندهی پرآوازهی مصری، انگیزهی خود برای نگارش این کتاب را ادای دِین به این بزرگواران اعلام میکند: «اگر من پیرو دانستههای خود در این باب بودم، به نگارش این سخن، که تقریباً تکراری است، آغاز نمیکردم. ولی در خود دوستی و محبتی نسبت به آن دو مییابم که مرا به مشارکت با دیگران در نوشتن ایشان، وسوسه میکند«[1]
همچنین طه حسین بهزعم خود کوشیده است روشی متفاوت از شیوهی مرسوم سیرهنویسان را در نوشتن این کتاب بهکار گیرد:
اگر حکومتی مرتکب منکر گردد، آیا تغییر آن با زور جائز است یا خیر؟ روایاتی که در این باره آمده فراوان است و شایسته تأمل. کسی که آراء و اقوال اهل علم را در این زمینه مورد ارزیابی قرار دهد خواهد دید که اغلب ایشان با پدید آمدن اختلاف و تفرقه موافق نبوده و در مخالفت با حکومت درنگ روا میداشته و به مقاومت مسلحانه فتوی نمیدهند
طرح مسائل اجتماعی زنان و نامهنگاریهای آنان برای طرح مطالبات اجتماعی زنان ایرانی برای نخستین بار در عرصه تاریخ اجتماعی و در مطبوعات؛ شاخصهی اصلی عصر مشروطه است.
مدرسه وجودی عبدالرحمن بدوی (اگزیستانسیالیسم):
اگر جنبش احیاء فلسفه در دوران معاصر به سه گرایش مارکسیستی، گرایش اثباتگرایی (پوزیتویسم) و گرایش اصالت وجود (اگزیستانسیالیسم) تقسیم شود، بی تردید عبدالرحمن بدوی به گرایش اگزیستانسیالیسم تعلق دارد. نیرومندترین عامل مؤثر در پیشرفت و تطوّر فلسفی او نیچه و هایدگر بودند دو کتاب مهم او که بیانگر فلسفه وجودی مورد اعتقادش هستند:
1- مسئله مرگ در فلسفه وجودی(مشکلة الموت فی الفلسفة الوجودیه)
2- الزمان الوجودی (زمان در فلسفلۀ وجودی)
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل