پیشگفتار مترجم:
بر همگان روشن و مبرهن است که آدمی در وادی حیات دنیا مسٶولیت سترگ و ارزشمند جانشینی خداوند متعال را بر دوش دارد، یعنی خدای علیم حکیم پارهای از کارهای خویش را به آدمیان واگذار نموده تا در پرتو تعالیم رهاییبخش خود به دو امر مهم و خطیر «تزکیه» ـ یا آبادانی درون ـ و «تعمیر ارض» ـ یا آبادانی بیرون ـ بپردازند.
بدون شک تحقّق این مهم نیازمند وجود استعداد و ظرفیتهای متعدّد و متفاوت است
کل دین یعنی رسیدن به خداوند و اگر بندهای به خدا برسد از نزدیکی با او احساس رستگاری میکند. برادران مسلمان همانطوری که میدانید اسلام عبارت است از عقیده، عبادت، رفتار و آداب؛ بنابراین عبادات یک چهارم اسلام را تشکیل میدهند. چندی پیش از عبادت روزه فارغ شدیم؛ عبادات در اصل برای ارتباط تنگاتنگ با خداوند تشریع شده است و جالب است که ما روزانه در نمازهای پنجگانه این کار را تمرین میکنیم.
در بسیاری از کشورها مشکل حرکت اسلامی این است که گسترهی دعوت فراتر از قدرت جذب رهبری برای آن بوده است؛ البته این مسأله چندان مهم نیست چون دعوتها در آغاز و در مرحلهی گسترش با چنین سرنوشتی روبرو میشوند.
اصل اول: انحصار سعادت و خوشبختی در دست خداوند، این اصل از آیه نخست سور مبارکه شرح ( ٲلم نشرح ) استنباط میگردد، پس تنها خدای سبحان است که زمینه انشراح و گشادگی را فراهم میسازد زیرا سعادت نیز همچون سایر معانی ( مرگ، حیات و... ) آفریدهای از آفریدههای اوست، یعنی این آفریدە خویش را در درون هر که بخواهدـ
چهارم مارس نخستین سالروز وفات عالم و فقیه بزرگ دکتر طاها جابر علوانی است؛ وی یک سال پیش در چنین روزی پس از آن که عمری نزدیک به هشتاد سال را در خدمت به اسلام و مسلمانان سپری کرد از دیار فانی رخت بربست. دکتر علوانی در شهر فلوجه در عراق به دنیا آمد؛ در کودکی با قرآن کریم مأنوس شد و آموزههای اسلامی را فرا گرفت و روز به روز رابطهاش را با قرآن کتاب هدایت و سرچشمهی حکمت و دانش مستحکمتر کرد. از همان آغاز سؤالاتی ذهن وی را به خود مشغول میکرد: چرا مسلمانان از کتاب الهی دورند؟ این جدایی از چه وقت و چگونه آغاز شد؟ چرا مسلمانان به چنین روزی دچار شدهاند؟
قرائت قرآن ثمرات بیشماری دارد و احادیث نبوی و آثاری به جا مانده از صحابه و تابعین بر این مهم دلالت میکند.
برخی از ثمرات قرائت قرآن عبارتند از:
قاری قرآن همنشین بزرگان و از بهترین مردمان است و درجهای بالاتر از همگان دارد.
قاری از هر حرف قرآن حسنهای میبرد و حسنه تا ده برابر زیاد میشود.
قاری در سایهی رحمت خداوند است؛ ملائکه به گردش حلقه میزنند و آرامش الهی بر او فرود میآید.
خداوند قلب قاری قرآن را منور و او را از تاریکیهای روز قیامت محافظت میکند و سختیها را از او دور میسازد.
آیا اعتبار و اهمیت رمضان به اسمش بود؟ یا ارزش و منزلتش به آب و هوای خاص این ماه؟ حال آنکه رمضان از ماههای قمری بوده و پیوسته در چرخش و در طول عمر انسان به همه نوع آب و هوا تعلق میگیرد
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل