بزرگان ما از ديرباز گفته‌اند که: اگر مى‌خواهيد با پاکترين و شریف‌ترین انسان‌ها همدم و همکلام شويد، به ميان کشاورزان بروید و با آنها در تعامل باشید، چرا که اين قشر از جامعه در طول تاريخ با تلاش و زحمات شبانه‌روزى و با ريختن عرق جبین نان حلال به دست می‌آورند، و هيچ شک و شبهه‌اى در مال و ثروتی که از راه کشاورزی به دست می‌آورند نیست، و اين جايگاه رفيعی است که خداوند متعال در دنيا شامل حال ايشان کرده است.
همچنين گفته‌اند: کشاورزان جزو اصنافى هستند که پيش قراولان دادن زکات بوده و هيچ وقت نخواسته‌اند ذرّه‌اى از حق خداوند متعال را زمين انداخته، و با عدم اداى آن تمامى زحمات و تلاش‌هايشان از بین رود، و برکت از زندگى‌شان رخت بر بندد. بزرگان ما که هم اکنون در قيد حيات هستند نقل مى‌کنند که: در دهه‌هاى گذشته در همين کردستان خودمان، کشاورزان قبل از توزيع محصولاتشان ابتدا زکات آن را پرداخت و بعداً محصول را روانه بازار مى‌کردند. الحمدلله و المنة در روزگارى که ما در آن به سر مى‌بريم، هنوز انسان‌هاى شريف و پاک در بين کشاورزان اين رويه مبارک را ادامه، و زکات محصولاتشان را قبل از فروش در بين اصنافى که زکات بدان‌ها تعلق مى‌گيرد، تقسيم مى‌کنند.
زکات یکی از ارکان واجب اسلام است که در کنار نماز، روزه، حج -در صورت استطاعت مالی - و جهاد قرار می‌گیرد، و هر انسانی که فضیلت دین اسلام را بر خود آشکار سازد، به آن عمل می‌کند. در واقع زکات روزنه و راه‌حل اساسى براى کاهش فقر و توزيع عادلانه‌ی ثروت در بين اقشار ضعيف و ناتوان جامعه است، و بر آنچه که قوت -خوردنی - محسوب شود و قابل ذخیره کردن باشد مانند: گندم، جو، ذرت، برنج، نخود و سایر حبوبات، خرما، کشمش، باقلا و امثال اینها واجب گشته است.
با توجه به اینکه امسال یکی از سالهای پر رونق برای کشاورزان عزیز بوده، و خداوند متعال نعمت و احسان خود را با حاصلخیز کردن زمین و پرباری محصول به بندگان خود نشان داده است، بندگان با ایمان نیز به شکرانه‌ی نعمت پروردگار؛ شکر نعمت به جای آورند و زکات محصول خود را پرداخت نمایند، باشد که مورد قبول درگاه حق قرار گیرد.
چه خوش گفت سعدی علیه الرحمه:
شکر نعمت نعمتت افزون کند / کفر نعمت از کفت بیرون کند
با همه اين اوصاف از روى نصح و خير خواهى و از روى احساس مسؤوليت بر آن شديم که دوباره اين مهم را با شما بزرگواران درميان گذاشته و بگوييم: زکات يکى از ارکان دين مبين اسلام بوده، و عدم پرداخت آن همانند ترک نماز و ديگر ارکان اسلام از منش مسلمانى بدور است، و خداى نخواسته اگر حرج و مشکلى در کار و زندگى اين صنف شريف رُخ دهد، دليلش را در وجود عدم پرداخت زکات جويا شوند، و اين آيه مبارک را همانند تابلويى در مقابل ديدگان خود نصب، و هميشه آن را در ذهن تداعی کنند.
«وَاکتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْک قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ کلَّ شَيْءٍ فَسَأَکتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ»( اعراف - آیه ۱۵۶)
و در این دنیا و در سرای آخرت، نیکی برایمان مقرر فرما [که] بی‌تردید، ما به سوی تو بازگشتیم». [الله] فرمود: «عذابم را به هر کس بخواهم می‌رسانم و رحمتم همه چیز را فراگرفته است؛ پس آن را برای کسانی مقرر خواهم داشت که پروا پیشه می‌کنند و زکات می‌دهند و [همچنین برای] کسانی که به آیات ما ایمان می‌آورند.
اين آيه بيانگر اين امر مهم است، که عدم پرداخت زکات دورى از رحمت خداوند متعال را به دنبال خواهد داشت، و اين چقدر دردناک و سوزناک است که ما آن را احساس کرده باشیم، اما منشأش را ندانيم؛ با درک اين مسئله بايد هر چه زودتر خود را از اين وضعيت اسفناک برهانیم و احساس عزت و برخوردارى از رحمت الهى که سراسر آرامش و امنيت است را، دوباره به زندگى خويش باز گردانیم.
نظرات