دورخیز برای حذف «آنروا» (UNRWA)[١]

چهارماه و دو روز از تجاوز ددمنشانه‌ی رژیم اشغالگر صهیونیستی با حمایت و همراهی همه‌جانبه‌ی آمریكا و متحدان غربی‌اش به غزه می‌گذرد. این درندگانِ انسان‌نما (البته اگر توهین به حیوانات درنده نباشد)[٢] توحشی را به نمایش گذاشته‌اند كه هر انسان آزاده‌ای با دیدن و شنیدن آن، دلش به درد آمده و اشك ماتم بر گونه‌هایش جاری می‌‌شود. سكوتِ شرم‌آورِ اكثریت مطلق كشورهای جهان (بخصوص كشورهای عربی و اسلامی)، سازمان ملل و سازمان‌های منطقه‌ای در برابر این نسل‌كشی، به عنوان لكه‌ی ننگی بر جبینِ آنان باقی خواهد ماند. 

«استفان دوجاریک» سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه ١٦ بهمن‌ماه در یک کنفرانس مطبوعاتی در نیویورک گفت که: اسرائیل ادعا كرده 12 کارمند آژانس آنروا (از 13 هزار كارمند آن در غزه) در حمله‌ی جنبش مقاومت اسلامی (حماس) در هفتم اكتبر دخالت داشته‌اند؛ و مدعی شده که حماس از زیرساخت‌های آژانس برای انجام حملات استفاده می‌‌کند. در پیِ اعلان این ادعا «آنروا» کارکنانِ متهم‌شده را اخراج کرد؛ و روز جمعه اعلان کرد که تحقیقات مفصلی در این باره را آغاز کرده است؛ و در صورت اثبات اقدامات قانونی را انجام خواهد دهد.

با مطرح شدن این ادعا بلافاصله 10 کشور غربی (در رأس آنها آمریكا) کمک‌های مالی خود به «آنروا» را به حالت تعلیق درآوردند. اقدام این كشورها ساعاتی پس از آن انجام شد که «دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه» با رد درخواست‌های اسرائیل مبنی بر انصراف از شکایت نسل‌کشی غزه توسط آفریقای جنوبی، به‌طور موقت تل‌آویو را ملزم به اتخاذ تدابیری برای توقف نسل‌کشی و اجرای آن کرد. 

در رابطه با ادعای رژیم صهیونیستی علیه «آنروا» و اقدام كشورهای غربی نكات ذیل قابل توجه می‌‌باشند:

1ـ اتهامات رژیم اشغالگر علیه «آنروا» تازگی ندارد؛ و سالهاست كه علیه آن شایعه‌پراكنی و اتهام‌زنی می‌‌كند؛ اما در جریان نسل‌كشی جدید این اتهامات به‌شدت افزایش یافته است؛ چرا كه این آژانس بارها اقدامات غیر انسانی و ضد حقوق بشری این رژیم را محكوم كرده است. رژیم آپارتاید صهیونیستی با طرح چندین باره‌ی این اتهامات علاوه بر اینكه به صورت ضمنی در پی توجیه کشتار کارکنان «آنروا» و بمباران ساختمان‌های آنها است، هیچگاه رابطه‌ی خوبی با این آژانس نداشته است؛ زیرا وجودش را در تضاد با سیاست‌های آپارتایدی خود می‌‌بیند و بر این باور است كه «آنروا» به حفظ و تداوم مسئله‌ی آوارگان و حق بازگشت آنان به فلسطین کمک می‌‌کند. این رژیم پس از اشغال 80 درصد از خاك فلسطین، با حذف «آنروا» علاوه بر فشار جانكاه بر آوارگان فلسطینی می‌‌خواهد با ادغام پناهندگان در کشورهای همسایه، مسئله‌ی آوارگان فلسطینی و بازگشت آنان به خانه و كاشانه‌ی غصب‌شده‌ی خود را تمام‌شده قلمداد نماید؛ خواسته‌ای كه پدرخوانده‌اش (آمریكا) نیز سالهاست به طرق مختلف در پی تحقق آن است. 

2ـ بنا به اظهار سازمان ملل رژیم اشغالگر هنوز اسناد و مداركی مبنی بر اثبات ادعاهای خود علیه کارکنان آنروا ارائه نکرده است؛ و اقدام كشورهای غربی قبل از اثبات هرگونه ادعایی، قصاص قبل از اثبات جرم و اقدامی سیاسی در حمایت از رژیم صهیونیستی می‌‌شود.

3ـ زمانی که از سوی دولت اشغالگر اتهامی بدون مدرک مطرح شد، کشورهای غربی برای قطع کمک مالی به UNRWA هجوم آوردند؛ در حالی که وقتی نوبت به جنایات اشغالگری می‌‌رسد، به درخواستِ بررسی و تحقیق بیشتر و در بهترین حالت و با وجود اثبات آن، به ابراز نگرانی و لزوم رعایت قوانین بسنده می‌‌كنند.

4ـ جالب توجه اینكه واکنش سریع این کشورها همزمان بود با صدور حکم دیوان بین‌المللی دادگستری مبنی بر محتمل بودن وقوع نسل‌کشی در غزه و درخواست ارائه‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ به آن؛ كه به گفته‌ی گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در اراضی اشغالی فلسطین( فرانچسکا آلبانیز) تصمیم این کشورها برابر است با: نافرمانی آشکار از تصمیم دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه. «کنت راث» مدیر اجرایی سابق دیده‌بان حقوق بشر نیز  اتهامات ناگهانی رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه (آنروا) را محکوم کرد و بیان كرد: "آیا اسرائیل از اینکه دیوان بین‌المللی دادگستری در حکم خود درباره‌ی نسل‌کشی به گزارش‌های «آنروا» استناد کرده ناراحت است؟ وی همچنین اظهار داشت: ای کاش دولت ایالات متحده بر اساس حکم دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه به سرعت کمک‌های نظامی به اسرائیل [سالانه بیش از سه میلیارد دلار كمك علنی] را تعلیق می‌‌کرد.[٣]

5ـ این کشورها نسبت به کشته شدن بیش از 150 کارمند آژانس «آنروا» (که این بیشترین تعداد كشته‌شدگان در میان کارکنان سازمان ملل در یک جنگ از زمان تأسیس آن است؛) و تخریب مدارس و مراكز بهداشتی و درمانی و حمله به آمبولانس‌های آنها و كشته و زخمی شدن  بیش از ١٠٠ هزار انسان مظلوم و بی‌دفاع و همچنین ممانعت از ورود آب، مواد غذایی ، سوخت و تجهیزات پزشكی و دارویی به مردم غزه  به جای قطع میلیاردها دلار كمك‌های نظامی و اقتصادی خود به این رژیم، سكوت اختیار كرده و با تمام‌ قد همراه و پشتیبان آن هستند. 

6ـ تصمیم كشورهای غربی به دلیل اتهام وارد شده به 12 نفر از 30000 کارمند «آنروا» به عنوان بهانه‌ای برای قطع کمک‌های نجاتبخش به بیش از چند میلیون فلسطینی آواره نه تنها هیچگونه توجیه اخلاقی و قانونی ندارد. بر اساس قانون در صورت اثبات اتهامات وارد شده به این افراد، مجازات آنها به صورت فردی است؛ نه اینكه مجازات را به تمام كاركنان و خود آژانس و مردم آواره و مظلوم فلسطین تسری داد. پذیرش این منطق بسان این است كه این دولت‌ها در صورت متهم شدن تعدادی از کارکنان سازمان ملل متحد، حمایت‌های مالی خود را به آن قطع کنند.

7ـ كشورهای غربی بازهم در این زمینه دچار تناقض موضعگیری شده‌اند؛ زیرا از یکسو از نیاز فوری افزایش كمك‌ها و اقدامات بشردوستانه در غزه سخن می‌‌گویند و از سوی دیگر علاوه بر مانع‌تراشی و ممانعت از ورود این كمك‌ها به غزه،  بودجه «آنروا» را که اصلی ترین ارائه دهنده‌ی این کمک‌ها در محل است قطع می‌‌كنند. علاوه بر این ضربه زدن به آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی(آنروا) با آنچه دیوان بین المللی دادگستری لاهه توصیه كرده است مغایرت دارد.

8ـ روسای کمیته بین سازمانیِ سازمان ملل اعلام کردند که تصمیمات برای توقف کمک مالی به آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی(آنروا) عواقب فاجعه باری برای ساکنان غزه خواهد داشت؛ و به فروپاشی سیستم بشردوستانه در غزه منجر می‌‌شود. در این بیانیه تاکید شده است که هیچ نهاد دیگری وجود ندارد که توانایی آژانس برای ارائه کمک‌های مورد نیاز بیش از دو میلیون نفر در غزه را داشته باشد.

حقیقت تلخ این است كه آمریكا و متحدان غربی‌اش به خلاف ادعاهای پرطمطراقشان از صمیم قلب به خدا[٤]، كرامت ذاتی انسان، حقوق بشر، آزادی، عدالت‌طلبی، اخلاق در سیاست و... باور ندارند؛ و به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف خود از آنها استفاده می‌‌كنند. مشاركت و همراهی این كشورها به رهبری «عمو سام»[٥] با قصابانِ غاصبِ صهیونیستی در نسل كشی غزه و اقدام برای حذفِ «آنروا» و مساله‌ی میلیون‌ها آواره‌ی فلسطینی، جدیدترین گواه صدق این ادعا می‌‌باشد.

پانوشت‌ها:

 ١- آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی. در اینجا به صورت اختصار تاریخچه و هدف شكل گیری این آژانس را ذكر خواهم كرد. پس از اشغال مناطق وسیع فلسطین در سال 1948 و اعلام تشکیل دولت اسرائیل، موضوع آوارگان فلسطینی مطرح شد که اکثر آنها به سمت کرانه باختری و نوار غزه و همچنین کشورهای همسایه در اردن، لبنان و سوریه آواره شدند. برای کاهش عواقب تراژدی پناهندگان، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه شماره 302 را در دسامبر 1949 صادر کرد و آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای پناهندگان در خاور نزدیک (UNRWA) را تأسیس کرد.

UNRWA در واقع کار خود را در سال 1950 با یک دوره کاری تا 3 سال قابل تمدید، با مأموریت خود شامل ارائه کمک و برنامه‌های اشتغال برای حدود 700000 پناهنده فلسطینی در 5 مکان از جمله نوار غزه، کرانه باختری، اردن، سوریه و لبنان آغاز كرد. UNRWA گزارش‌های خود را به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه می‌‌کند که توسط معاون دبیر کل سازمان ملل متحد اداره می‌‌شود و مأموریت آن هر 3 سال یک بار با تصمیم مجمع عمومی تجدید می‌‌شود.

وظایف آنروا شامل ارائه خدمات در زمینه بهداشت، آموزش، خدمات اجتماعی، زیرساخت‌ها و کمک‌های اضطراری مانند چادر، پتو، آب و غذا در شرایط سخت زمستانی و زمان جنگ بود. آنروا تنها نهاد تضمین کننده وضعیت بین المللی پناهندگان فلسطینی شده است، که نشان می‌‌دهد تعداد کارمندان این آژانس 30000 نفر است که 13000 نفر از آنها در نوار غزه، بین بیش از 300 تاسیسات توزیع شده است. تعریفی که آنروا برای آوارگان فلسطینی ارائه می‌دهد این است: «هر فردی که در فاصله زمانی ژوئن 1946 تا می 1948 در فلسطین اقامت داشته و منزل و تمام املاک خود را به دلیل نزاع عربی-اسرائیلی در سال 1948 از دست داده است؛ و اگر آواره‌ای در این نهاد ثبت‌نام نکرد باشد، خدمات آنروا به وی اختصاص پیدا نخواهد کرد.

خدمات آنروا فقط ویژه‌ آوارگان فلسطینی است، این نهاد به چهار نسل از آوارگان کمک کرده و بارها و بارها برنامه‌های خود را متناسب با نیازهای آوارگان تغییر داده است. این نهاد در ابتدا به 750 هزار آواره فلسطینی خدمات ارائه می‌کرد اما امروز به دلیل اعطای وضعیت پناهندگی به فرزندان و نوه‌های پناهندگان، این تعداد به بیش از پنج میلیون نفر رسیده است.

آنروا از حمایت مالی تمام کشورهای عضو سازمان ملل، اتحادیه اروپا و برخی کشورهای منطقه‌ای برخوردار است و این کمک‌ها حدود 92 درصد از بودجه‌اش را تشکیل می‌دهد. این نهاد همچنین با تعدادی از موسسات و شرکت‌‌ها همکاری می‌کند.

جان دیویس آمریکایی، مدیر UNRWA، در سال 1959 به درستی دیدگاه خود را از نقش این آژانس به عنوان "هزینه پایینی که جامعه بین المللی در ازای حل نکردن مشکلات سیاسی پناهندگان فلسطینی پرداخت می‌‌کند" بیان کرد.

​2ـ چون تاكنون چنین توحشی از سوی هیچ درنده‌ای یا درندگانی سابقه نداشته است.

3ـ آمریكا علاوه بر تمام كمك‌های آشكار و پنهان به رژیم صهیونیستی این روزها در حال تصویب ارسال كمك نظامی 14 میلیارد دلاری فوق العاده به این رژیم است. 

4ـ خدایی كه تاثیر حضورش در زندگی واضح باشد.

5ـ عمو سام  نماد شخصیتی ایالات متحده‌ی آمریکا است و از سال ۱۸۱۲ میلادی تا کنون مورد استفاده بوده است. مشهورترین تصویر عمو سام مربوط به جنگ جهانی اول است که روی آن نوشته شده :من به تو نیاز دارم. (I WANT YOU) و در واقع پوستری بود که برای جذب نیرو و استخدام در ارتش به کار رفت. این پوستر توسط جیمز مونتگومری (James Montgomery)  در ۱۹۱۷-۱۹۱۶ کشیده شد.