اخوان المسلمین مصر در نامه‌ای به سران عرب در کنفرانس کویت به تبیین رویه‌ی چند دهه‌ی گذشته خود پرداخت، که در مقابل انواع ظلم و ناعدالتی‌ها، این جنبش مدنی همچنان خشونت پرهیزی و روش مسالمت آمیز خود را حفظ کرده‌ است. اخوان در این نامه، اتهام خصمانه‌ی «تروریست بودن» خود را به شدّت رد می‌کند.

متن نامه به شرح زیر است:

 ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﺭﺏ ﺍﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻭﺍﻟﺼﻼﺓ ﻭﺍﻟﺴﻼﻡ ﻋﻠﻰ ﺧﺎﺗﻢ ﺍﻟﻨﺒﻴﻴﻦ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﻋﻠﻰ ﺁﻟﻪ ﻭﺻﺤﺒﻪ ﺃﺟﻤﻌﻴﻦ ﻭ ﺑﻌﺪ؛
گمان نمی‌کردیم روزی فرا برسد که ما به عنوان اخوان المسلمین در برابر بی‌عدالتی و آزار و اذیت مادی و معنوی از خود دفاع کنیم؛ بی‌عدالتی‌هایی که هم‌چنان ادامه دارد و حد و مرزی نمی‌شناسد. به ما تهمت تروریسم زده‌اند و به دنبال آن به زندگی و مال و جان و ناموس و آزادی ما تاخته‌اند. تلاش‌های زیادی برای ترویج این اتهام صورت گرفت که یکی از آن‌ها در اثنای همین کنفرایس انجام می‌گیرد به همین خاطر بر ما لازم است در این زمینه حقیقت را تشریح کنیم:
در آغاز باید بگوییم ما جماعتی هستیم که افکار و اصول و برنامه‌ی زندگی‌ خود را از اسلام معتدلی دریافت می‌کنیم که رسول اکرم(ص) با خود آورده است و به تربیتی پایبند هستیم که وجدان‌ها را زنده می‌کند، مراقبت خدا را تقویت و جان‌ها را پیراسته می‌کند و آن را به سمت همکاری بر اساس تقوا و نیکوکاری سوق می‌دهد؛ با حکمت و پندهای نیک به سوی خدا دعوت می‌کند و از خشونت و نفرت بیزاری می‌جوید.
ما حرمت زندگی انسان‌ها و حرمت جان آنان را پاس می‌داریم و در همین راستا هم دعوت می‌کنیم زیرا خداوند متعال می‌فرماید:
"ﺃَﻧَّﻪُ ﻣَﻦْ ﻗَﺘَﻞَ ﻧَﻔْﺴًﺎ ﺑِﻐَﻴْﺮِ ﻧَﻔْﺲٍ ﺃَﻭْ ﻓَﺴَﺎﺩٍ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻓَﻜَﺄَﻧَّﻤَﺎ ﻗَﺘَﻞَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱَ ﺟَﻤِﻴﻌًﺎ ﻭَﻣَﻦْ ﺃَﺣْﻴَﺎﻫَﺎ ﻓَﻜَﺄَﻧَّﻤَﺎ ﺃَﺣْﻴَﺎ ﺍﻟﻨَّﺎﺱَ ﺟَﻤِﻴﻌًﺎ"[مائده: 32].
به همین جهت بر بنی‌اسرائیل مقرّر داشتیم که هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل، یا فساد در زمین بکشد، چنان است که گوئی همه‌ی انسانها را کشته است، و هرکس انسانی را از مرگ رهائی بخشد، چنان است که گوئی همه‌ی مردم را زنده کرده است.
هم‌چنین فرموده است:
"ﻭَﻣَﻦْ ﻳَﻘْﺘُﻞْ ﻣُﺆْﻣِﻨًﺎ ﻣُﺘَﻌَﻤِّﺪًﺍ ﻓَﺠَﺰَﺍﺅُﻩُ ﺟَﻬَﻨَّﻢُ ﺧَﺎﻟِﺪًﺍ ﻓِﻴﻬَﺎ ﻭَﻏَﻀِﺐَ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻭَﻟَﻌَﻨَﻪُ ﻭَﺃَﻋَﺪَّ ﻟَﻪُ ﻋَﺬَﺍﺑًﺎ ﻋَﻈِﻴﻤًﺎ" [نساء: 93].
و کسی که مؤمنی را از روی عمد بکشد (و از ایمان او باخبر بوده و تجاوزکارانه او را به قتل برساند و چنین قتلی را حلال بداند، کافر بشمار می‌آید و) کیفر او دوزخ است و جاودانه در آنجا می‌ماند و خداوند بر او خشم می‌گیرد و او را از رحمت خود محروم می‌سازد و عذاب عظیمی برای وی تهیّه می‌بیند.

و پیامبر اکرم(ص) نیز فرموده است:
"ﺇِﻥَّ ﺩِﻣَﺎﺀَﻛُﻢْ، ﻭَﺃَﻣْﻮَﺍﻟَﻜُﻢْ، ﻭَﺃَﻋْﺮَﺍﺿَﻜُﻢْ، ﺣَﺮَﺍﻡٌﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ"
خون و مال و ناموس شما بر یک‌دیگر حرام است.
هم‌چنین می‌فرماید:
"ﻟَﺰَﻭَﺍﻝُ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ ﺃَﻫْﻮَﻥُ ﻋَﻠَﻰﺍﻟﻠَّﻪِ ﻣِﻦْ ﻗَﺘْﻞِ ﺭَﺟُﻞٍ ﻣُﺴْﻠِمٍ"
نابودی دنیا در نزد خداوند از کشتن یک انسان مسلمان آسان‌تر است.
ما بر این باوریم که حرمت انسان مؤمن در نزد خداوند از حرمت خانه‌ی کعبه بالاتر است. بنابراین کسی که چنین اعتقادی داشته باشد غیرممکن است دستش را به قصد تجاوز به سوی کسی دراز کند و اگر هم کسی به دست‌درازی کند با این شعار به او پاسخ می‌دهد:
"ﻟَﺌِﻦْ ﺑَﺴَﻄْﺖَ ﺇِﻟَﻲَ ﻳَﺪَﻙَ ﻟِﺘَﻘْﺘُﻠَﻨِﻲ ﻣَﺎ ﺃَﻧَﺎ ﺑِﺒَﺎﺳِﻂٍ ﻳَﺪِﻱَ ﺇِﻟَﻴْﻚَ ﻟِﺄَﻗْﺘُﻠَﻚَ ﺇِﻧِّﻲ ﺃَﺧَﺎﻑُ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﺭَﺏَّ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ" [مائده: ]. 
اگر تو برای کشتن من دست دراز کنی، من دست به سوی تو دراز نمی‌کنم تا تو را بکشم. آخر من از خدا (یعنی) پروردگار جهانیان می‌ترسم.
اخوان در سال 1954 و سال 1965 در زندان‌ها در معرض شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفتند که بر اثر آن تعدادی از آنان جان باختند؛ پس از آزادی از زندان، شکنجه‌گران در خیابان‌ها در کنار آنان راه می‌رفتند و کسی با حرف یا عمل متعرض آنان نمی‌شد. هم‌اکنون هزاران نفر از مردم مصر و در قلب آنان اخوان المسلمین در کشتارگاه‌های رابعه و النهضه و غیره به خاک و خون کشیده شدند اما هیچ کس در برابر قاتلان دست به سلاح نبرد. هزاران نفر از سران اخوان بازداشت شدند و مورد انواع بی‌حرمتی قرار گرفتند اما هیچ یک از آنان حتی از خود دفاع هم نکردند.
 
در سال 1965 وقتی برخی از جوانان اخوان شکنجه‌گران را تکفیر کردند، رهبران اخوان در داخل زندان بر آنان اعتراض کردند و هشدار دادند که یا باید از ایده‌ی تکفیر بازگردند یا این که از جماعت جدا شوند و عملا هم چنین شد.
آن دسته از اخوانی‌ها که در دهه‌ی‌ پنجاه و پس از آن از مصر به برخی از کشورهای عربی رفتند، نمونه‌های اخلاص و تلاش در آبادانی و پیشرفت آن کشورها در زمینه‌های گوناگون شدند بدون آن که در مسایل داخلی آن‌ها دخالتی داشته باشند؛ اخوان تا امروز هم این‌چنین بوده‌ است و خواهد بود.
شمار زیادی از اعضای اخوان در دوران حسنی مبارک بازداشت شدند و شمارشان گاه به پنجاه هزار نفر می‌رسید و برخی از آنان در دادگاه‌های نظامی محاکمه شدند. تعدادی نیز در معرض شکنجه و قتل قرار گرفتند و دارایی‌هایشان مصادره شد؛ با این حال هیچ‌گاه به خشونت متوسل نشدند و یک قبضه سلاح هم از آنان ضبط نشد بلکه همواره بر روش مسالمت‌آمیز خود اصرار داشتند.
وقتی برج‌های تجارت جهانی در نیویورک مورد حمله قرار گرفت، اخوان همان روز این حمله را محکوم کرد. اخوان اقدامات تروریستی عربستان را نیز محکوم کرد.
حسنی مبارک در سال 1992 در گفت‌وگو با یکی از روزنامه‌های فرانسوی گفته بود که جماعت اخوان اهل خشونت و ترور نیستند آنان تنها در انتخابات‌های مختلف شرکت می‌کنند.
در دهه‌ی نود وقتی مصر شاهد اقدامات خشونت‌آمیز بود اخوان با صراحت تمام این اقدامات را محکوم کرد.
اخوان در انتخابات‌های مختلف شرکت کرد؛ از انتخابات اتحادیه‌های دانشجویی گرفته تا انتخابات مجلس و ریاست جمهوری و در همه‌ی آن‌ها به فضل الهی موفقیت‌های بزرگی کسب کرد و بدیهی است که اتخاذ روش دموکراتیک و باور به آن منش گروه‌های تروریستی نیست. همان طور محال است که مهندسان، پزشکان، وکلا، داروسازان، معلمان، دانشمندان، کشاورزان و اساتید دانشگاه‌ها تروریست‌ها را به نمایندگی از خود برای مدیریت اتحادیه‌ها و مراکز خود انتخاب کنند. هم‌چنین محال است که مردم مصر با 47% آراء در مجلس نمایندگان و 60% آراء در مجلس شورا به یک گروه تروریست رأی دهند.
جماعت اخوان در پنج فقره کنفرانس‌ تحت عنوان "به خاطر مصر" از جریان‌های سیاسی دعوت کرد تا مسایل و مشکلات کشور را مورد بحث و بررسی قرار دهند؛ در همه‌ی این کنفرانس‌ها بخش اعظم این جریان‌ها از راستی‌ترین گروه‌ها تا چپی‌های تندرو حضور داشتند و نمی‌توان تصور کرد که این اقدام از سوی یک گروه تروریست صورت گرفته باشد و سیاست‌مداران به درخواست تروریست‌ها پاسخ داده باشند.
انتخابات ریاست جمهوری انجام شد و دکتر محمد مرسی که به اخوان المسلمین گرایش داشت به پیروزی رسید؛ نخستین سفر خارجی او به عربستان سعودی بود. او هم‌چنین با اقتدار کامل در کنفرانس سران اسلامی در ایران شرکت کرد و در آن‌جا تلاش کرد مصر را مطرح کند و جایگاه آن را در جهان عرب و اسلام و گستره‌ی جهانی تقویت کند.
مجلس مؤسسان در تدوین قانون اساسی موفق شد و 64% از مردم در یک همه‌پرسی آزاد به آن رأی مثبت دادند.
مقدمات انتخابات مجلس نمایندگان فراهم شد تا فرایند دموکراتیک که بر حاکمیت مردم و حق آنان در ایجاد نهادهای قانونی و دموکراتیک تأکید داشت تکمیل شود.
توطئه‌های داخلی و منطقه‌ای و بین‌المللی برای ناکارامد سازی انقلاب 2011 و سنگ‌اندازی در مسیر رئیس جمهور قانونی و تحقیر مصر و تلاش برای وابسته سازی دوباره‌ی کشور روز به روز افزایش می‌یافت؛ آن‌گاه وزیر دفاع از راه کودتای نظامی فرایند دموکراتیک را زیر پا گذاشت و رئیس جمهور قانونی را ربود.
وقتی اغلب مردم مصر به مخالفت با کودتا برخاستند و پایبندی خود را به مشروعیت نشان دادند و به با احترام به اراده‌ی خود به تظاهرات مسالمت‌آمیز دست زدند، کودتاچیان با راه انداختن قتل عام وحشیانه هزاران نفر از مردم بی‌دفاع را به خاک و خون کشیدند که تعدادی زیادی از آنان از اخوان المسلمین بودند با این حال اخوان هم‌چنان روند مسالمت‌آمیز انقلاب‌شان را حفظ کردند.
کودتاچیان نظامی و شماری از شهروندان سرسپرده‌ که به پست‌هایی نایل شده بودند تا پرده بر جنایات کودتاچیان بکشند و اعلام کنند که اخوان یک جماعت تروریست است، بزرگ‌ترین عملیات نیرنگ و فریب را ترتیب دادند تا به بازداشت و شکنجه و سرکوب در بدترین صورت آن ادامه دهند و کشته‌شدگان، بازداشتی‌ها و افرادی را که شکنجه ‌شده بودند به تروریسم متهم کنند. بزرگ‌ترین گناه‌شان آن بود که به آرامی تظاهرات می‌کردند و حتی از خود نیز دفاع نمی‌کردند.
جای تأسف است که کشورهای حامی کودتا که تمام جنایات کودتاچیان را تأیید کرده و هم‌چنان با مال و سلاح و حمایت سیاسی از آنان پشتیبانی می‌کنند، این دروغ را ترویج می‌کنند با این که آنان می‌دانند اخوان خالص‌ترین مردم هستند و نسبت به دین و میهن و امت خود و حتی نسبت به تمام انسانیت از هیچ چیز دریغ نمی‌کنند. موضع این کشورها دستاویزی می‌شود برای کسانی که می‌خواهند بر ضد یک نظام قانونی و باثبات کودتا کنند و آن وقت کسی نخواهد توانست این حقیقت را انکار کند که آشوب و ناامنی تمام کشورها را فرا خواهد گرفت. این کشورها دست کم می‌توانستند موضعی مشابه موضع اتحادیه‌ی آفریقا اتخاذ کنند اما چنین نکردند.
حقایقی که در ادامه می‌آید کافی که شهادتی باشد بر برائت اخوان از اتهاماتی که علیه آن ترویج می‌دهند:
شیخ عبدالعزیز بن باز و کمیته‌ی فتوای سعودی گفته‌اند: در میان اهل سنت جماعت‌هایی که بیش از همه به حقیقت نزدیک‌اند و بیشتر مشتاق اجرای آن هستند می‌توان به اهل حدیث، انصار السنه و اخوان المسلمین اشاره کرد. 
پس از کودتا بر ضد دکتر محمد مرسی 56 نفر از علمای سعودی در بیانیه‌ای اعلام کردند که برکناری رئیس جمهور قانونی از سوی وزیر دفاع کودتای کامل است. این یک اقدام جنایت‌آمیز است و ما از موضع برخی از کشورها که کودتا را تأیید کرده‌اند سخت در شگفت هستیم و مراتب اعتراض‌مان را اعلام می‌داریم؛ این به معنی همکاری بر اساس گناه و تجاوز است که در شرع از آن نهی شده است و در صورتی که مصر دچار آشوب و جنگ داخلی شود این موضع پیامدهای خطرناکی را بر همگان خواهد داشت.
شیخ سلمان بن عوده می‌گوید: اخوان المسلمین تروریست نیستند.
احمد مسلمانی مشاور رسانه‌ای عدلی منصور که از سوی وزیر دفاع و فرمانده کودتا به عنوان رئیس جمهور موقت انتخاب شده است گفته است: اخوان تروریست نیستند جماعتی هستند که به کار خود مشغولند و میان آنان و جریان‌های متعدد سیاسی روابط دور و نزدیکی وجود دارد. اما این که بگوییم تروریست هستند به معنای آن است که سنگی در لای چرخ فرایند دموکراتیک در مصر گذاشته‌ایم.
ژنرال ابراهیم عبدالغفار معاون پیشین اداره‌ی زندان‌ها در یک برنامه‌ی تلوزیونی اظهار داشت: من در همین جایی که نشسته‌ام به خدا سوگند می‌خورم که تمام اتهاماتی که در زمان حبیب عادلی به اخوان زده شد بلا استثنا ساختگی بود.
بریندان اونیل در مقاله‌ای با عنوان "اخوان المسلمین امری که باورش دشوار است" در روزنامه‌ی دیلی تلگراف نوشت: اگر به گذشته بنگریم و نگاهی به سال 2013 داشته باشیم می‌بینیم بیشترین تلاشی که برای حفظ دموکراسی و آزادی در بالاترین سطح آن صورت گرفته است، توسط یک شخص یا یک سازمان بوده است و به جرأت می‌توانم بگویم آنان کسانی جز اخوان المسلمین یا دست کم حامیان آن در مصر نیستند.
پس از این دلایل و واقعی و گواهی‌های متعدد از سوی افراد غیر اخوان با تأکید می‌گوییم که شهادت خدایی که روزی همه‌ی ما به خاطر ریز و درشت کارهای خود در برابر او حاضر خواهیم شد بزرگ‌تر از شهادت همه‌ی مردم است.
در پایان این هشدار خداوند متعال را به همه‌ی سران و رؤسای کشورها یادآور می‌شویم که فرموده است: "ﻳَﺎ ﺃَﻳُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻛُﻮﻧُﻮﺍ ﻗَﻮَّﺍﻣِﻴﻦَ ﺑِﺎﻟْﻘِﺴْﻂِ ﺷُﻬَﺪَﺍﺀَ ﻟِﻠَّﻪِ ﻭَﻟَﻮْ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﻧْﻔُﺴِﻜُﻢْ ﺃَﻭِ ﺍﻟْﻮَﺍﻟِﺪَﻳْﻦِ ﻭَﺍﻟْﺄَﻗْﺮَﺑِﻴﻦَ ﺇِﻥْ ﻳَﻜُﻦْ ﻏَﻨِﻴًّﺎ ﺃَﻭْ ﻓَﻘِﻴﺮًﺍ ﻓَﺎﻟﻠَّﻪُ ﺃَﻭْﻟَﻰ ﺑِﻬِﻤَﺎ فلا ﺗَﺘَّﺒِﻌُﻮﺍ ﺍﻟْﻬَﻮَﻯ ﺃَﻥْ ﺗَﻌْﺪِﻟُﻮﺍ ﻭَﺇِﻥْ ﺗَﻠْﻮُﻭﺍ ﺃَﻭْ ﺗُﻌْﺮِﺿُﻮﺍ ﻓَﺈِﻥَّ ﺍﻟﻠَّﻪَ ﻛﺎﻥَ ﺑِﻤَﺎ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ ﺧَﺒِﻴﺮًﺍ" [نساء: 135].
ای مؤمنان! بر ادای واجبات خدا مواظبت داشته باشید و از روی دادگری گواهی دهید، و دشمنانگی قومی شما را بر آن ندارد که (با ایشان) دادگری نکنید. دادگری کنید که دادگری (به ویژه با دشمنان) به پرهیزگاری نزدیکتر (و کوتاه‌ترین راه به تقوا و بهترین وسیله برای دوری از خشم خدا) است. از خدا بترسید که خدا آگاه از هر آن چیزی است که انجام می‌دهید.
ما هم کارمان را به خدا واگذار می‌کنیم که او نسبت به بندگانش بینا است. او ما را کافی است و بهترین مدافع ماست.
اﺧﻮﺍﻥ ﺍﻟﻤﺴﻠمین: سه‌شنبه 24 ﺟﻤﺎﺩﻯﺍﻷﻭﻟﻰ 1435 / 5 فروردین 1393 شمسی