در هر وقت برای شخص روزه‌دار و غیر روزه‌دار، مسواک زدن دندانها جائز است، و این کار هیچ تضادی با حدیث پیامبر (ص) ندارد که می‌فرماید: «بوی دهان روزه‌دار از بوی مسک نزد خدا بهتر است»؛ زیرا مسواک بوی دهان را از بین نمی‌برد، زیرا بوی دهان از معده است نه دندانها، خالی بودن معده سبب بوی بد دهان می‌گردد.
در صورت مسواک زدن باید مواظب بود که خمیر دندان وارد حلق نشود.
به کار گیری خمیر دندان در هنگام روزه از نظر فقه، حکم کراهت(زشت بودن نه حرام) را دارد، زیرا احتمال می‌رود که با آب دهان مخلوط و بلعیده گردد.
 آدامس جویدن در هنگام روزه نیز حکم کراهت را دارد؛ البتّه آدامسهای طعم‌دار، که طعم آنها با آب دهان مخلوط و وارد حلق شود، قطعاً روزه را باطل می‌کند. (مترجم)