در شرایطی که به گفته‌ی تحلیلگران، هنوز پختگی ملّیّت در ایران به حدّ کافی نرسیده و حس تعلّق به بزرگترین «ما» در کشور، کم و ضعیف است و احساس مسؤولیت نسبت به اموال ملّت شدیداً آسیب دیده و اخبار متناوب اختلاس‌ها در سطوح مختلف، نشان می‌دهد که اموال عمومی و بیت‌المال، نوعی خوان یغما انگاشته می‌شود، تن سپردن داوطلبانه‌ی حافظان محیط زیست به شعله‌های آتش در مریوان، قابلیت این را داشت که به عنوان نمادی از تعلّق ناب و مسؤولیت‌شناسی راستین و تابلویی گویا از شکوفایی مدنی، معرّفی و تمجید شود؛ ایثارگری مدنی در شرایطی که سلامت و امنیّت کشور دستخوش بیماری فرهنگی-اداری است، هیچ کمتر از ایثارگری نظامی