چکیده   بانگاهی به آثار منظوم و منثور مولانا جلال الدّین مولوی بلخی (رومی) متوجّه می‌شویم که از تک تک واژه‌های کلامش بوی زندگی و حیات به مشام می‌رسد. در این مقاله سعی شده‌است با دقّت به معنای زندگی در اشعار مولانا، گلچینی از ابیات کتاب وزین مثنوی معنوی گردآوری شود که به نوعی تلقّی و برداشت مولانا از جهان‌بینی زندگی معنادار است. مولانا در پرداختن به این مصادیق با تأسّی و تبعیّت از کلام پروردگار رنگ و لعاب زیباتری به آن‌ها بخشیده است. حیات طیّبه‌ای که پروردگار برای انسان به عنوان اشرف مخلوقات در نظر گرفته و سبب سعادت وی در دنیا و آخرت می‌شود، ایمان و عمل صالح است. این ایمان و عمل صالح به انسان زندگی می‌بخشد و به زندگی او بها می‌دهد وگرنه انسان نیز همچون سایر موجودات زنده است نه اینکه به واقع زندگی کند.واژه های کلیدی: زندگی معنادار، حیات طیّبه، ایمان، عمل صالح، مولانا، مثنوی