خبرهای جماعت
خبرهای اصلاحوب
تٲملات قرآنی

گردآوری: اصلاحوب
نگران نباشید در ماه رمضان چند بار قرآن را ختم میکنید
بلکه بگذارید دغدغهی شما اعتماد به قرآن کریم باشد و این کار جز با تصدیق و باور قلبی و تدبر و تواضع ممکن نیست.
ممکن است برخی از آیات را نفهمی و این امری طبیعی است
تو تنها نیستی؛ در دنیا کسی وجود ندارد که بر همهی معارف و دانشهای قرآن احاطه داشته باشد.
تو مسؤول همان بخشی هستی که میفهمی و این برایت کافی بلکه زیاد است.
میتوانی قرآن را به سه بخش تقسیم کنی:
بخشی که مفهمومش واضح و روشن است،
بخشی که فهمش احتمالی است
و بخشی که نامفهوم است.
در وداع شهید كلمه شیرین ابوعاقله

عاطف ابو الرب ترجمه: مظهر نعمتی دزآوری
در هر مناسبتی ناقوسهای کلیسا نزدیک دفترم به صدا در میآمدند و من صدای آنها را میشنیدم، در شادیها، درغمها و درتعطیلات؛ اما امروز غم و اندوهی بزرگی در خود احساس نمودم امروز صدای زنگهای کلیسا را در وداع همکار شهیدم شیرین ابو عاقله میشنیدم ناقوسهایی که لرزهای بر اندام میانداخت.
آنچه بر سهمگین بودن صحنه میافزود، فریادهای الله اکبری بود که داخل کلیسا از گلوی فرزندان سوگوار جنین بلند میشد، آنچنانکه صدای ناقوسهای با تکبیرهای عزاداران این شهید کلمه، شهید جنین و اردوگاهش، شهید شیرین ابو عاقله، در میآمیخت.
سردشت؛ شهری با پروژه و نهادهای فرهنگی راکد و نیمه فعال

عثمان عباسی- کنشگر اجتماعی
شهر یک پدیده فرهنگی و در اصل فراتر از یک واحد اجتماعی، نماد و فرم فضایی، یک واقعیت فرهنگی است. همچنین در واقع سیستمی متشکل از قواعد، روابط اجتماعی و منطق سازماندهی خاص خودش است.
فرهنگ هم یکی از بنیادی ترین عوامل تأثیر گذار بر شکل گیری و تکوین محیط شهری است.شهرها شخصیت فرهنگی و نماینده کل جامعه مدنی محسوب می شوند(برنارد شاریه، ۱۳۷۳،ص:۳۲۵).
مطالبات جنبش مدنی معلّمان ایران

محمدعلی سوره ـ كارشناسی ارشد علوم سیاسی
چند سالی است که بهعلت ناکارآمدی و تأخیر در عدم رسیدگی به مشکلات معیشتی، رفاهی، تبعیضها و بیمهریهای فراوان از سوی دولتهای بعد از انقلاب بهویژه در یک دههی اخیر، شاهد حرکتهای اعتراضی مدنی و خشونتپرهیز بهحق معلمان هستیم که به دنبال مطالبات خود به هر بهانهای از همکاران جهت تجمع و تحصن فراخوان میدهند که تا کنون با تحمل هزینههای گزاف مثل اخراج، زندانی و حتی انواع بیحرمتیها، روز به روزدامنهی آن گستردهتر و فراگیرتر میشود تا جاییکه سعید مدنی استاد جامعهشناسی و پژوهشگر ارشد علوم اجتماعی از آن بهعنوان یک جنبش نام میبرد.
گفتوگو
![]() |
![]() |
![]() |
گزیده اخبار و مقالات
از طریق این فرم لینک های پیشنهادی خود را برایمان ارسال کنید.
- «قاله مهڕه» اسطوره تکرار نشدنی کردستان - کردپرس - 1401/03/03
- نظریهپرداز روح روسی - اعتماد - 1401/03/03
- بهای بله گفتن اردوغان - اعتماد - 1401/03/03
- ربات واتساپ چیست - دنیای اقتصاد - 1401/03/03
- حذف ارز ترجیحی و یارانهای كه آب میرود - اعتماد - 1401/03/03
- حیوان و گیاه در آتش سوءمدیریت تلف میشوند - اعتماد - 1401/03/03
- گرمایش زمین و توفان گردوخاك در میانرودان: چاره ایران چیست؟ - اعتماد - 1401/03/03
- حذف ارز ترجیحی را سیاسی نکنیم - دنیای اقتصاد، سهشنبه ۳ خرداد ۱۴۰۱، شماره ۵۴۵۷ - 1401/03/03
- دوم خرداد، کردستان و مناطق اهل سنت - ُشرق - 1401/03/03
- بریدن نان در زمان گرانی نان - شرق - 1401/03/03
- زیر آوار؟ - اعتماد - 1401/03/03
- علی برکتالله امارات را میسازیم - نگاهِ دیگر - 1401/02/24
◆ مصاحبه

گفتوگو از: دکتر صدیقه احراری 1401/01/23
اشاره: خانم فاطمه خسروی، فرزند دوم آقای مولوی سراج الدین خسروی، (از اعضای جماعت دعوت و اصلاح شهرستان بیرجند) دانشجوی سال دوم رشتهٔ پزشکی دانشگاه یزد است که با وجود تحصیل در مدارس عادی، برای رسیدن به پزشکی که رؤیای زندگیاش بود، ۶ سال تلاش کرد و بالأخره به فضل الهی، با پشتکار و صلابتی که داشت، شاخ غول کنکور تجربی ١٣٩٩ را شکست و با ارادهای آهنین و مثالزدنی موفق گردید با صلابت در مسیر چشمانداز روشن آیندهاش گام بگذارد و پس از پشت سر نهادن موانع و فراز و نشیبهای فراوان موجود، بالأخره به قلهٔ آمال خویش صعود نماید.
◆ دین و دعوت

محمدرضا مولانی 1401/03/03
درسنکتههای اخلاقی و تربیتی از دیدار با یکی از شخصیتهای جماعت در بستر بیماری
بی شک سرمایههای ارزشمند یک جامعه متمدن نه معادن و ذخایر ارضی و زر و زور بازو بلکه افکار و اندیشههای معنوی و بالتبع شخصیتهای صاحب اخلاق و اندیشمند آن جامعه هستند که با تولید سرمایههای فکری به رشد و بالندگی و توسعهی جامعه کمک میکنند.
اینکه ما تا چه انداز قدر سرمایههای انسانی خود را میدانیم و قبل ازمرگ این عزیزان، ایشان را ارج مینهیم و بر صدر مینشانیم و گفتار و نصایحشان را آویزهی گوش و رفتارشان را الگوی کردار خویش قرار میدهیم بسی جای تأمّل است.
اگرچه خلوت درطول تاریخ برای پیامبران و گاه مصلحان اجتماعی برای تفکر و خودسازی و آنگاه تولید آثار ارزشمند و ماندگار جایگاه ویژه دارد
◆ اندیشه

أيمن فضيلات ترجمه: اصلاحوب 1401/02/15
نوفل قائل به حساب عددی در قرآن است و آن را مانند اعجاز علمی، اعجاز الهی میداند. او تفاسیر و تأویلات فراوانی از آیات قرآن دارد و از پذیرش روایات اسرائیلی در تفسیر خودداری میکند.
در حالی که دو سال بیشتر نداشت، گاه بر دوش پدر و گاه بر دامان مادر در سال نکبت فلسطینی ١٩٤٨ از کشور مبدأ - در روستای رانتیه در شهر ساحلی یافا – همراه با خانوادهاش آواره شد. صحنههای کشتار، ویرانی و آوارگی مردم بیدفاع فلسطین در ذهنش نقش بسته بود. به همراه خانواده به روستای رانتس و از آنجا به طوبس پناه برد تا در اردوگاه العین (غرب نابلس) مستقر شود.
و با خانوادهاش در چادرها و در مجاورت صدها آوارهی همروستایی خود زندگی کند.
◆ اهل سنت ایران
آشنایی با عالم و مجاهدی از دیار خلیفان مهاباد؛ ماموستا ملا سید عبدالله واژی(شێخ عەبدوڵڵای کەوڵ زەرد)

سید محمد امین واژی-مهاباد 1401/02/04
کردستان و به تبع آن منطقهی موکریان سرشار از عالمان و فرهیختگان بوده است؛ اما به دلیل کمتوجّهی و عدم اهتمام به نگارش شرح حال رجال، بزرگمردان بسیاری به بوتهی فراموشی سپرده شدهاند. در اینجا به زندگی عالم ربّانی ملا سیّد عبداللّه واژی (شێخ عهبدوڵڵای کهوڵزهرد) میپردازیم.
از نگاه بازماندگان، ایشان در بین سالهای ١٢٣٠ تا ١٢٤٠ شمسی در روستای «واژه» از توابع بانه چشم به جهان گشودهاند. تحصیلات حوزوی خود را در همان روستا آغاز و سپس برای ادامه تحصیل به بانه میرود. همچنین با توجه به حاشیهی کتاب گلنبوی برهان ـ در علم منطق ـ که با خط خود استنساخ کردهاند، در روستای ترجان از توابع سقز نزد ابنالقزلجی
◆ فرهنگی

عثمان عباسی- کنشگر اجتماعی 1401/02/30
سی و سوّمین نمایشگاه بینالمللی کتاب امسال هم که بهصورت حضوری و مجازی برگزار شد؛ در حال پایان یافتن است.
طبق گفتهی بیشتر بازدیدکنندگان از این نمایشگاه، حجم بازدیدها و سطح استقبال به نسبت سالهای قبل از شیوع ویروس کرونا تفاوتهای محسوسی داشته است.
عدّهای گران شدن قیمت کتاب، برخی هم گسترش پیدا کردن همرسانیهای رسانهها و شبکههای اجتماعی دیگر و در دسترس بودن اطلاعات بدون هزینه، طیفی هم مشکلات اقتصادی و سایر چالشهای مرتبط با آن را در شرایط فعلی به نوعی خارج از اولویت اساسی و ضروری دانستن این کالای ارزشمند معنوی در سبد کالای خانوار را مرتبط میدانند.
◆ سیاسی

عاطف ابو الرب ترجمه: مظهر نعمتی دزآوری 1401/02/25
در هر مناسبتی ناقوسهای کلیسا نزدیک دفترم به صدا در میآمدند و من صدای آنها را میشنیدم، در شادیها، درغمها و درتعطیلات؛ اما امروز غم و اندوهی بزرگی در خود احساس نمودم امروز صدای زنگهای کلیسا را در وداع همکار شهیدم شیرین ابو عاقله میشنیدم ناقوسهایی که لرزهای بر اندام میانداخت.
آنچه بر سهمگین بودن صحنه میافزود، فریادهای الله اکبری بود که داخل کلیسا از گلوی فرزندان سوگوار جنین بلند میشد، آنچنانکه صدای ناقوسهای با تکبیرهای عزاداران این شهید کلمه، شهید جنین و اردوگاهش، شهید شیرین ابو عاقله، در میآمیخت.
◆ اجتماعی

محمدعلی سوره ـ كارشناسی ارشد علوم سیاسی 1401/03/01
در آخرین یکشنبۀ اردبیهشت ماه ۱۴۰۱ اتفاق مبارکی برای مردم شهرم، سردشتِ همیشه محروم و مظلوم افتاد، که مایه مباهات و افتخار است.
خبر کسب مقام نخست بخش جوانان جایزۀ جهانی پایدار انرژی گلوب ایران با پروژۀ صلحسازی و آموزش صلح توسط نخبۀ سردشتی در فضای رسانههای مجازی پیچید.
متاسفانه همزمانی آن با طرح اصلاحات اقتصادی دولت رئیسی و کملطفی برخی رسانهها، کمی از بازتاب و انعکاس آن کاست اما به همت دوستدارانش بعد از وقفهای کوتاه در صفحات فضای مجازی دوباره درخشید.
پارادوکس زیباییست؛ گسترش و آموزش صلح توسط شهروند شهری که اولین قربانی سلاح های شیمیایی در جهان است!
◆ تاریخی

ترجمه: اصلاحوب 1400/11/23
قتل و کشتار هولناک در پایتخت خلافت عباسی
مغول به بغداد یورش بردند و آثار تمدن و عمران و آبادانی را بر باد دادند؛ کتابخانهها را آتش زدند و مردم را سلاخی کردند.
٧٦٤ سال پیش در چنین روزهایی مغول وحشیانه به بغداد پایتخت عباسیان یورش بردند و در نتیجهی آن این شهر پرآوازه پس از پنج قرن رونق و شکوه سقوط کرد و ساکنانش به خاک و خون کشیده شدند.
در چنین روزی ٢٩ ژانویه ١٢٥٨ لشکر هلاکو به دروازههای بغداد رسید و آن را محاصره کرد. آنان شهر را گلولهباران کردند تا این که در ١٠ فوریه وارد پایتخت خلافت عباسی شدند.
◆ ادب و هنر

صنم افسری 1401/01/05
ما هیچآگاه مثل درختها نبودهایم، امّا هر سال با بهار برای شروع دوبارهی زندگی جشن گرفتهایم و آرزو کردهایم، حافظه مان نو شود، از تن خشکمان شکوفه دربیاید و همه چیز از اول شروع شود. انگار که روزهای قبل اصلا نبودهاند. هر سال آرزو کردهایم روزهای پیش رو متفاوت باشند. ناراحتیها پشتِ درِ ٢٩ اسفند بمانند و با ما وارد سال بعد نشوند. انگار که آنها چیزی جز ما هستند. چیزی جز حافظهی ما، و خطهای صورت ما. غافل از این که ما هیچ گاه مثل درختها نبودهایم.
ما هر روز را با زخمهامان با جای زخمهامان، با فقدانها و دردهامان تمام میکنیم