سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

قصه‌ی ذوالقرنین در ذیل یک صفحه در خلال سوره‌ی کهف در قرآن کریم آمده است و مشتمل بر بیشتر از بیست صفت از اوصاف یک رهبر موفّق است؛ به شکل عجیبی میان صفات هنری و اخلاقی‌ای جمع نموده است که برای یک رهبر، ضرورت است؛ ویژگی‌های مذکور، قرار ذیل است:

ویژگی یکم؛ تمکین

نخستین ویژگی یک رهبر، توانایی اجرایی وی برای تحقّق اهداف مطلوب است؛ لذا در آغاز قصه‌ی وی آمده است: «إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ/ ما به او در زمین قدرت و حكومت دادیم» [کهف: ٨٤]

سایه‌ها و ابرها زمین و آسمان اسلام را پوشانده است و چشمان بینندگان را گرفته است. هر چند مسلمانان از فهم و درک حقیقت دین و حرکت در راستای مقاصد آن عقب بمانند، به همان میزان در نشان دادن چهره‌ی زیبای اسلام ناتوان خواهند بود. در دید جهانیان اسلام به عنوان دین عقب‌ماندگی، وابستگی، خودکامگی، اهانت به زن، هتک آزادی او،  تروریسم و جنگ‌های داخلی جلوه‌گر شده است؛ جهان اسلام به شکاری تبدیل شده است که امت‌ها از هر سو به آن هجوم آورده‌اند و این نه به خاطر کمی افراد و ضعف سازوکارها و امکانات است؛ بلکه به خاطر زنده شدن عادات جاهلی در میان مسلمانان است.

من کودکی و نوجوانیم را با نماز و روزه و یادش گذراندم اما می‌دانید از روی عادت و یه دلخوشی

راشد غنّوشی، پیشینه و بیشینه‌ای دارد که بیش و پیش از بسیاری دیگر، به او اجازه و صلاحیت سخن گفتن درباره‌ی سیاست و امر سیاسی و خاصه نسبت آن با اسلام را می‌دهد. او در برخی از مهم‌ترین تشکیلات و سازمان‌های سیاسی ملی و فراملی صاحب جایگاه و مناصب عالی است: رهبر حزب النهضة (بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جنبش اسلامگرای تونس و شمال آفریقا، و یکی از مؤثرترین جنبش‌های سیاسی تونس) ، دستیار دبیرکل اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمین (اتحادیه‌ای متشکل از ده‌ها هزار نفر از علما و کنشگران مسلمانِ اقصی نقاط جهان اسلام اعم از شیعه، سنی، صوفی، اِباضی، سلفی و...)

اشاره: سعید بنسعید العلوی به سال ۱۹۴۶م در شهر مکناس ‌زاده شد و در ۱۹۷۸م از دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه محمد الخامس رباط کار‌شناسی ارشد گرفت. هم‌چنین در سال ۱۹۸۷م از همین دانشگاه توانست مدرک دکترای خویش در رشته‌ی فلسفه را دریافت کند. وی در دانشکده‌ی ادبیات از سال ۱۹۸۷م به تدریس اشتغال دارد. وی در مراحل گوناگونی در دانشگاه محمد الخامس به عنوان سرپرست، رئیس دانشکده و رئیس دانشگاه برگزیده شده است. سعید بنسعید در سی سال گذشته در مرکز پژوهش‌های اندلس و گفت‌وگوی تمدن‌ها در سمت دبیرکل و معاون به خدمت اشتغال داشته است.

استاد شهید سید قطب می‌فرماید: آنچه بیشتر در محافل دینی، در زمان ظهور اسلام انتشار یافته بود مطلبی است که در سفر تکوین در فصل دوم(در کتاب مقدس) آمده آنجا که می‌گوید:

خداوند آدم را خلق کرد و از دنده‌ی چپ او که خواب بود حوا را به وجود آورد. با وجود آنکه چیزی از این مطلب در نصوص قرآن و سنت وارد نشده، بیشتر مفسران «نَفْسٍ واحِدَةٍ» را در این آیه و غیر آن، حضرت آدم پنداشته‌اند و حوا را خلق شده از دنده‌ی چپ او انگاشته‌اند. در حالی که برخی مفسّران قدیم و جدید این فهم را لزوماً صحیح ندانسته و بلکه با توجّه به سیاق آیه، فهم دیگری را سزاوارتر دانسته‌اند. برخی از مفسّران جدید روایات حامل این معنی را ضعیف شمرده‌اند

روزی یکی از دوستان با ناراحتی گفت: بعضی از مردم در ساعات پایانی شب در خانه ام را می‌کوبند و با این کارشان آزارم می دهند.

«مصطفی ملکیان»، اندیشمند معاصر و فیلسوف اخلاق و نظریه پرداز نواندیش دینی، با تاکید بر اینکه آزادی آدمیان اصل اولیه زیست اجتماعی محسوب می شود گفت: این آزادی فقط زمانی که موجب خدشه و یا لطمه وارد کردن به دیگران شود، قابل تهدید است.لذا آزادی سخن گفتن و آموزش و ترویج زبان مادری هرگز تهدید بردار نیست.

سیاست قرآن کریم در قانونگذاری و تشریع احکام، سیاستی بی نظیر ونمونه است. شارع حکیم احکام و دستورات اسلامی را یکباره و پشت سر هم نازل نکرد. مي‌توان گفت اکثر احکام را با ذکر علت و سبب تشریع بیان نمود. اما بیان علت و مقصد تشریع را در قالب اصطلاحات امروزی علماء ذکر ننمود. بلكه مي‌بينيم گاه گاهی بعد از آیاتی که در باره خلقت جهان صحبت می‌کند، صحبت از تشریع احکام می شود بدون اینکه اندک تفاوتی احساس شود که سیاق کلام تغییر کرده باشد.

حتی در بیان مقاصد و علت تشریع احکام، شیوه یکنواختی را در پیش نمی‌گیرد تا سبب ملالت و دل زدگی شود؛

همچنین، پیامبر – صلّی الله و علیه وسلّم- می‌فرماید: « النِّسَاءُ شَقَائِقُ الرِّجَالِ »[٢٠]. بیان حدیث عام است، و بین قضاوت و سایر امور فرق و تفاوتی نگذاشته است. ابن قیم می‌گوید:  این حدیث دلالت بر آن دارد آنچه که در فطرت آنان معلوم و ثابت است، این است که حکم دو همتا و دو هم نظیر یک حکم است، خواه علت این حکم مربوط به قدرت و توانایی، و وقار و شخصیت باشد و یا متعلق به احکام شریعت باشد و یا هر دو، به هر صورت دلیل بر مساوی بودن دو همتا و دو هم نظیر است