إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

گزیده اخبار

  • شفیع بهرامیان-روزنامه‌نگار حمله به یک درمانگاه در بندرعباس به ظن نگاهداری چند بیمار کرونایی در آن و به آتش کشاندن این مرکز، حاوی سیگنال‌ها و پیام‌های بسیار خطرناکی است! بفرض صحت خبر نگاهداری و قرنطینه بیماران مشکوک به کرونا در این مرکز، چرا باید عده‌ای از مردم اقدام به آتش زدن آن بکنند! اصولاً کادر پزشکی و بیماران داخل مرکز متعلق به کجا هستند؟ مریخ!؟ اورانوس!؟ آفریقا!؟ آیا همه همشهری و یا هموطن همان حمله‌کنندگان نیستند؟

  • آذری جهرمی از احتمال تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها تا پایان سال خبر داد و گفت که وزارت‌خانه متبوع وی آماده همکاری با نهادهای آموزشی است. به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، محمد جواد آذری‌جهرمی ساعتی پیش در صفحه شخصی خود نوشت: با توجه به احتمال تعطیلی مدارس و دانشگاهها تا پایان سال، برای همکاری با وزارت علوم و آموزش‌وپرورش، امکانات ویژه‌ای را جهت آموزش مجازی و از راه دور فراهم کردیم تا میلیونها دانش‌آموز و دانشجوی عزیز، ضمن حفظ سلامت خود، از تحصیل علم هم جا نمانند.

  • رئوف آذری ویروس کرونا، ویروسی است که به سیستم ایمنی فردی ما حمله می‌کند و اگر بدن فرد بیمار، نتواند در مقابل آن، مقاومت نشان دهد، محتمل تا مرگ بیمار پیشروی خواهد داشت! تا اینجا، چندی از چند میلیون و میلیارد به مرگ که سرنوشت حتمی همه‌ی آن هفت تا هشت میلیارد است، مبتلا شده و سرجمع قربانیان آن از ابتدای ظهور آن در چین تا به امروز که به قم رسیده است، رقمی کمتر از ٢٠٠٠ نفر است که آن هم البتّه قابل توجّه و تأسّف و صد البتّه قابل کنترل می‌بود اگر که کرونا ویروسهای زندگی جمعی ما نبود!

  • مقصود فراستخواه با بیان اینکه ژانرها ذهن دینی ما را کرخت کرده است، اظهار کرد: در این دوره، این ژانر در مفاهیم مرکزی دین‌شناسی ما سایه افکنده است و اسلام‌گرایان به مصرف حریصانه این ژانر روی آورده‌اند و حتی روشنفکری دینی ما نیز از سیطره این ژانر مصون نمانده‌اند. این بحث که دیرینگی زیادی دارد، مستعد خطاهای معرفت‌شناختی، زبان‌شناختی، روش‌شناختی و تناقضات تأویل و ساختار متن است.

  • امروز محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور اظهار داشت که جمع‌بندی‌‎ها از نتایج مذاکرات با ژوزف بوریل هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا در جریان سفر دو روز پیش وی به تهران نشان می‌دهد که اروپایی‌ها مکانیسم ماشه را عملیاتی نخواهند کرد. دیروز نیز خود بوریل بیان داشت که اروپا بازه زمانی حل اختلافات بر سر برجام را تا زمان نامعلومی تمدید خواهد کرد. این سخنان بر آن تاکید دارد که شرکای اروپایی برجام فعلا قصد کلید زدن روند اجرایی مکانیسم ماشه را ندارند.

  • ما در جهان غرب در دنیایی مصرف زده زندگی می کنیم. با بمباران ثابت تبلیغاتی که به ما نشان می دهد چه چیزی نیاز داریم تا انسانی موفق باشیم. چطور خانه هایمان، روابطمان، زندگی و آسایش مان را بهبود بخشیم. به نظر می رسد همیشه محصولی وجود دارد که مدعی انجام این کار است. اما اگر همیشه از این طریق ما در پی بهبود شرایط زندگی خود باشیم، به این معنی است که ما شادتر و خوشبخت تر خواهیم شد؟ آیا ما از اجداد خود خوشبخت تر هستیم؟ آیا از کسانی که در کشور های کمتر توسعه یافته و کمتر مادی گرا زندگی می کنند شادتر هستیم؟

  • الهیات فمینیستی جریانی فکری، مبتنی بر آموزه های مسیحی است که در دهه 1960 میلادی در غرب، به خصوص فرانسه و انگلستان پاگرفت و در پی ارتقای روحی، اخلاقی و فکری زنان و احیای حقوق دینی آنان و برابری کامل زن و مرد در جامعه و کلیسا بود.

  • سیدهادی برهانی عاقبت یکجانبه گرایی؛محرومیت جودوی ایران خبر محرومیت جودوی ایران در هفته گذشته بالاخره رسما منتشر شد. این تحول ناگوار حداقل دو قربانی مشخص داشت. 1.جودوی ایران و سیاست دفاع از فلسطین. اما چرا سیاست دفاع از فلسطین؟ زیرا متاسفانه بسیاری در ایران این تحول را نتیجه سیاست مزبور و ضدیت با تجاوزگری اسرائیل در منطقه می دانند.

  • بسیاری از مادران شاغل نسبت به سایر همکاران موفق ترند زیرا آنها همسران فوق العاده، مادران شگفت انگیز و کارمندان بی نقصی هستنداما رمز کار این زنان شاغل در چیست؟ راز موفقیت زنان شاغل در فرزند پروری و خانه داری در چیست

  • روزی در روزگار نه چندان دور، خانم‌ها و آقایان از دوختن جوراب‌های سوراخ خجالت نمی‌کشیدند؛ روزی در روزگار نه چندان دور، مادرها سر زانوی پسرهای‌شان پارچه‌ی کلفت می‌دوختند تا ساییده نشود؛ روزی در روزگار نه چندان دور، دخترها بافتنی بلد بودند و شال و کلاه زمستان‌شان را خود می‌بافتند؛ روزی در روزگار نه چندان دور،... اما چرا؟ چه شده است که قناعت از زندگی‌مان رخت بربسته و گاهی اگر کسی را ببنیم که جوراب سوراخش را کوک زده است یا لباس‌های چند سال پیشش را می‌پوشد، به او ترحم می‌کنیم و گاهی تا تحقیرش پیش می‌رویم؟