سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

و چه بسا بسان مجدّدانی، ابراهیم‌آسا خود یک‌تنه، یک امّت هستند. اینان معتقدند آب دریای معرفت را اگر نتوان کشید هم به‌قدر عافیت باید چشید و چشاند و به قدر طاقت بشری نوش کرد و نوشاند. آنان نیک آگاهند که در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اوّل قدم آن است که مجنون باشی لذا مجنون‌صفتان می‌دانند اگر هم نتوانند به نتیجه‌ی مطلوب دست یازند در هر حال دوست دارد یار این آشفتگی و کوشش بیهوده به از خفتگی.

من یک مسلمانم!

عدالت را مقدس می‌دانم.. به آزادی احترام می‌گذارم.. انسان را تکریم می‌کنم ... به ناتوان مهر می‌ورزم.. و به فرد توانا یادآوری می‌کنم که تواناتر از تو هم آخر کسی است. 

به ثروتمندان توصیه می‌کنم تا حقوق نیازمندان را از اموال خود ادا کنند.. از مستمندان می‌خواهم تا بدانند سرمایه‌داران در اموال خدا جانشین هستند. 

نیکی را دوست دارم.. به خوبی فرا می‌خوانم.. بدی را نمی‌پذیرم.. از خشونت بیزارم .. به نرمی علاقه دارم .. به هدایت چنگ می‌زنم.. و از حقیقت پاسداری می‌کنم. 

هنوز یک امر جالب توجه وجود دارد و آن این است: و داوود، جالوت را كشت، و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت، و از آنچه می‌خواست به او آموخت.

معرفی مذهب معتزله*

 معتزله، فرقه‌ای اسلامی است که در اواخر عصر اموی بوجود آمد و در عصر عباسیان شکوفا شد. این گروه کلامی از نظریه‌های فلسفه‌های وارداتی، برای فهم عقیده‌ی اسلامی تنها بر عقل تکیه می‌کند. نام‌های مختلفی مانند: معتزله، قدریه، عدلیه، اهل عدل و توحید، مقتصده و وعیدیه بر این گروه کلامی نهاده‌اند.

تأسیس معتزله و شخصیت‌های برجسته‌ی آن:

-د انشمندان در مورد پیدایش اعتزال دیدگاه‌های متفاوتی دارند؛ اما در دو دیدگاه زیر با هم مشترک هستند:

از نق‌زدن‌های بی‌سرانجام که صِرفاً اسباب تلخ‌کامی‌اند چه سود؟ از هر حادثه‌ای برای کوفتن دولت و ملت و حاکمیت و دادخواهی استفاده کردن جز ابتذال چه فرجامی دارد؟ معلمی با جان‌نثاری خود، از انسانیت اعاده‌ی حیثیت می‌کند، ما را که با مشاهده‌ی اینهمه فجایع جهانی ناشی از قتل و استبداد و تروریسم از آدمی سیر و ملول آمده‌ایم، به بقای شرافت و مروّت دلگرم می‌کند. اینهمه باید اسباب تأمل، اعتبار و به خود آمدن باشد نه دستمایه‌ی اعتراض سیاسی و تکرار ملال‌آور حرف‌های لاطائل. 

الرَّحْمَـٰنُ ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ

دانش و آگاهی که ماهیت و مقام بشر را دگرگون کرد از شاخصهای مٶثر در تکوین و تکمیل شخصیت انسان به شمار می‌رود و زمانی این شاخص، آدمی را به مقامات نورانی عروج می‌دهد و به وی تکامل می‌بخشد که با تعهد، خلوص و معرفت قرین باشد. بنا بر این، دانش و تعهد، و آگاهی و تقوا از اهرمهای کارآمد در شکل‌گیری هویت باطنی و صدور شناسنامه‌ی فضیلت و برتری انسان بر سایر موجودات است.