سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

طبق قوانین ایران حضانت فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ( در دختران 9 سالگی و در پسران 15 سالگی) به عهده والدین است و شخصی که حضانت به او محول شده است، حق خودداری از حضانت و یا اسقاط حق را ندارد.

برای اینکه سند ازدواج، رسمی محسوب شود انجام مراحلی نیاز است و باید علاوه بر زن و شوهر افرادی دیگر یعنی مجری یا مجریان صیغه (عاقد) و سه شاهد و دو معرف آن را امضا کنند.

قانون شوراها در راستای سپردن امور مردم به دست خود مردم اجرایی شده است. از فحوای قانون وظایف و اختیارات شوراها، می‌توان استنباط کرد که اختیارات یک پارلمان محلّی‌ به شوراها داده شده است.

انتخابات، شکننده است: نه توان ستیز با قدرت‌پرستان را دارد و نه تاب بی‌مهری و گریز فرودستان را دارد! صندوقی بی‌جان و بی‌زبان بر دوش می‌گیرد که اگر از سوی دولتیان امانت و محترم شمرده نشود، هر چند وجدان و ایمانشان را مسلوب و مصلوب می‌سازد، امّا پرچم کاندیدای مطلوبشان را بر می‌افرازد!

شرط کارآمدی رأی، احترام دولت و اهتمام ملّت‌ است؛ حقّ رأی‌ آن است که دولت آن را امانت و مردم آن را مسئولیّت‌ بدانند؛ اگر دولت با آن بستیزد و ملّت از آن بگریزد، ستون کشور را فرو ریزد و شوربختی و ویرانی از آن برخیزد!

 هر چند که هر دو طیف اصلاح‌طلب و اصول‌گرا حامیان و طرفدارن نسبتاً‌ ثابتی دارند و در هر صورت رأی خویش را به نامزد مورد علاقه‌ی خود خواهند داد، ولو از برنامه‌هایشان راضی نباشند؛ امّا‌ آنچه اهمّیّت‌ دارد، آرای خاکستری و یا به‌تعبیری آرای افرادی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند به چه کسی رأی بدهند و یا مردّدند‌ یا سکوت اختیارکرده و منتطر روزهای پایانی هستند.

به‌گمانم آرای خاکستری در حاشیه‌ی شهرهای بزرگ و مناطق محروم، خصوصاً‌ مناطق مرزی، می‌تواند تعیین‌کننده باشد. غفلت و یا توجّه‌ به چنین مناطقی می‌تواند سرنوشت انتخابات را عوض کند.

 متأسّفانه‌ در چند انتخابات اخیر در ایران، اخلاق انتخابات چندان رعایت نشده است و برخی نامزدها با هر شیوه و روشی خواهان دستیابی‌به کرسی ریاست جمهوری و یا نمایندگی مجلس و شوراها هستند که به هیچ وجه زیبنده‌ی جامعه‌ی ایران نیست. توسّل‌ به دروغ، شایعه‌پراکنی، تهمت‌زنی، ارائه‌ی آمارهای خلاف واقع، دادن وعده‌های غیر‌واقعی، کوشش برای فریب عامّه‌ی مردم و مواردی دیگر از این دست، گویی به شیوه‌نامه‌ای برای برخی نامزدها تبدیل شده است. اخلاق انتخاباتی دارای شاخص‌ها و معیارهای چندی است که به برخی از آن‌ها در زیر اشاره می‌شود:

می‌خواهم حقیقت را بشنوم !
روی صورت و لباس دختر بچه‌ی 5 ساله لکه‌های شکلات دیده می‌شد، مادر پرسشگرانه گفت:« شکلات‌های روی میز را تو ندیدی؟

این روزها شوق پرواز پرستوها به نِگر آسمان وابسته نیست، به مچ دست کسی وابسته است که خم و راست می‌شود تا ما پرواز کنیم، گیتار زنی ماهر می‌شود هنگامی که دست بر چهره می‌برد

«سرمایه‌ی اجتماعی» مجموعه‌ای از موهبت‌ها و امتیازاتِ اجتماعی است که ابعاد و مؤلفه‌های فراوانی دارد و متناسب با فرهنگِ بومی یا ملّیِ هر جامعه‌ای، به تسهیل و تشدیدِ همگراییِ میانِ افراد و گروه‌های آن جامعه می‌انجامد و افراد و گروه‌ها را قادر می‌سازد تا با یکدیگر کار کنند. از جمله مؤلّفه‌‌‌های سرمایه‌ی اجتماعی می‌توان ارزش‌ها و هنجارهای مشترک، اعتماد، صداقت، درکِ متقابل، تساهل، ارتباطات، همکاری، مشارکت، تعهّد، مسئولیت‌پذیری، برادری، روحیه‌ی کارِ گروهی و احساسِ هویّتِ جمعی را نام بُرد.