30 اردیبهشت 1403

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سوالات فقهی

سوال:

اصل کلی برای حلال و حرام بودن خوردنی ها و نوشینی ها چیست؟ مثلاً اگر در حیوانی این نشانه‌ها وجود داشته باشد آن حیوان حلال گوشت یا حرام گوشت می‌باشد.

جواب:

اصل در خوردنی‌ها مباح بودن همه‌ی آن‌هاست، مگر این که در قرآن یا احادیث نص صریحی بر حرام بودن آن‌ها دلالت داشته باشد، به طور کلی هر حیوانی که دارای نیش و چنگال باشد، حرام است. پیامبر-صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم- می‌فرماید: «اکل کل ذی ناب حرام»[مسلم، مالک] خوردن گوشت هر حیوانی که دارای نیش است، حرام است. در مذهب حنفی هر حیوانی که گوشت بخورد، سبع (حیوان) درنده به شمار می‌آید و خوردن گوشت آن حرام است. در مذهب شافعی، حیوان‌های درنده آن‌هایی هستند که برای شکار به انسان حمله‌ می‌کنند. نام این حیوانات به طور مفصل در کتاب‌های فقهی بیان شده است.