در تاریخ ۲ آذر ۱۴۰۴، هیئت اجرایی و جمعی از اعضای جماعت شهرستان روانسر با هدف تجلیل و عیادت از یکی از علمای شهیر منطقه، در منزل ماموستا فتح‌الله پرتوی حضور یافتند. 

ماموستا پرتوی، در اصل، اهل روستای شوانکاره از توابع شهرستان روانسر است؛ در نوجوانی به رسم آن روزگار برای تحصیل علم، راهی حجره‌های علوم دینی می‌شود و در روستای بیاره از توابع شهرستان حلبچه اقلیم کردستان عراق، ابتدا قرآن را می‌آموزد و سپس در پاوه و عمدتاً نزد روانشاد ماموستا شیخ عطا نقشبندی دروس طلبگی را در پاوه ادامه می‌دهد؛ مانند بسیاری از هم‌صنفان خویش به واسطه گذراندن سبک ویژه زندگی طلبگی و تجربه کردن حضور در مناطق مختلف و مجالس درس عالمان متعدد، تاریخی غنی از انواع ماجراهای سیاسی و اجتماعی محلی است؛ طوایف و بافت اجتماعی منطقه و ربط و پیوندهای مردم را به خوبی می‌شناسد و جا به جا در میان سخنان‌اش، از این داشته‌های تاریخی لطیفه‌ای یا ماجرایی شنیدنی و دلکش چاشنی می‌سازد تا ذوق و شوق اطرافیان را همچنان پویا و جویا نگهدارد و از رخنه ملال در کلام ممانعت ورزد؛ این هنر محفل‌گردانی و مجلس‌آرایی با چاشنی تمثیل و مطایبه و حکایات جالب محلی، البته مهارتی است که در بیشتر ماموستایان مشهود است؛ اما صمیمیت و صداقت ماموستا فتح‌الله پرتوی، طعمی خاص نیز به آن بخشیده است!

این دیداررا می‌توان نمونه‌ای از جلوه‌های فرهنگی و دینی منطقه نام برد.

در این دیدار علاوه بر ابراز همدلی و تجلیل از شخصیت‌های علمی و دینی، فرصتی بود برای ترویج ارزش‌های انسانی و دینی، و تأکید بر اهمیت حفظ میراث فرهنگی و تقویت روحیه همبستگی در میان اقوام و نسل‌ها.

در پایان، ضمن ابراز همدلی، با دعای خیر و طلب عاقبت‌خیر، به پایان رسید.