سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

محمد داود گرگیج زرین پور – تربت جام
______________________________

مقدمه: شهر تربت جام دارای قدمتی دیرینه است و موقعیت جغرافیایی آن یعنی تلاقی گذرگاه‌های کناره‌ی هریرود با شاهراه تجاری شرق به غرب بر کنار جامرود موجب شده است که جام در گذشته‌های بسیار دور مورد توجه و سکونت قرار گیرد. بزرگترین سطح سیاسی که برای تربت جام عنوان شده است، ولایت و یا استان در عهد پارتیان بوده است. به طوری که در کتاب تاریخ ایران باستان چنین معرفی شده است:« می‌توان گفت که پارت عهد قدیم عبارت از ولایات کنونی بوده است :دامغان ، شاهرود، جوین،سبزوار، نیشابور، مشهد ، بجنورد، قوچان، درگز، سرخس، جام ، خواف، باخرز، ترشیز و تربت حیدریه »در تاریخ قدس نیز چنین آمده است: « در عصر اشکانیان (بلدش اشکانی)… سرزمینی به طول 480 کلیو متر و به عرض 200 کیلو متر شامل ولایاتی همچون دامغان ، شاهرود، جوین،سبزوار، نیشابور، مشهد و … جام . باخرز و… کشور پارت قدیم را تشکیل می‌دادند».

مقدمه:

اولین رکن از ارکان اسلام، شهادتین است، یعنی گواهی دادن به اینکه هیچ معبود، فرمانروا و فریادرسی نیست جز الله و محمد(ص) فرستاده خداست.

تحقق یافتن قسمت دوم از شهادتین یعنی گواهی به رسالت پیامبر اکرم(ص) زمانی عملی می‌شود که ما به عنوان یک مسلمان به وظائفی که در قبال آن حضرت داریم، عمل کنیم و جهت اجرای آن وظائف تلاش کنیم در این صورت است که ایمان شخص کامل و نیمه دوم کلمه شهادتین تحقق پذیرفته است. در غیر این صورت گواهی‌اش ارزشی ندارد؛ چرا که منافقین هم گواهی به رسالت آن حضرت می دادند(منافقون/1) ولی گواهی آنها مقبول واقع نشد و نفعی برای آنها دربرنداشت چرا که به مقتضیات و معنای آن گواهی(شهادت) عمل نکردند.

چندی پیش در هفته نامه‌ی سیروان شماره‌ی۳۶۳ سوم دیماه۸۴ مقاله‌ای تحت عنوان «تنویری بر تکفیر» نظر بنده را به خود جلب نمود و از سرِ احساس مسؤولیت دینی و نه تقدس‌مآبی بر آن شدم که در راستای رفع شبهات از این مسأله‌ی عقیدتی، بدون آنکه ذهنم را آشفته و اوقاتم را تلخ نماید، نقدی بر آن بنویسم که در پی آن، نگارنده‌ی مقاله‌ی «تنویری بر تکفیر» نیز در تبیین نظرات خویش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی و در جواب نقد اینجانب مقاله‌ی دیگری را تحت عنوان «خاتمیت پایان تکفیر» تقدیم خوانندگان بزرگوار سیروان نموده‌اند که در سایت این هفته نامه‌ی وزین در معرض دید خوانندگان قرار گرفته است لذا در پاسخ مقاله‌ی

در ماههای اخیر کاریکاتورهای توهین آمیز به رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و اعتراض های سراسری مسلمانان به این پدیده‌ی نا انسانی و بایکوت کالاهای دانمارکی، بخش بزرگی از اخبار رسانه های جمعی کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را به خود اختصاص داده است، این کاریکاتورها که در بر دارنده‌ی کسر شأن واهانت به بر ترین شخصیت روی زمین است، باعث جریحه دار کردن احساسات دینی یک ملیارد و نیم مسلمان در سراسر جهان گردید.

هر سال بنا به رسم تاریخی صد ساله‌ی ملت کرد، عصر روز قبل از نوروز، بر بلندای کوه‌ها، تپه‌ها و قله‌های مرتفع آتش پیروزی روشن می‌کنیم تا یاد و خاطره‌ی قیام پیروزمندانه‌ی کاوه‌ی آهنگر را گرامی بداریم و صفحه‌ای دیگر از صفحات ظلم وستم ملت مظلوممان را ورق بزنیم. 

استاد سیدسابق به موکب عالمان مجاهد و آرمیده در آغوش زمین پیوست.
بله آن دعوتگر بزرگ و آن مجاهد نستوه در شب یکشنبه23ذیقعده1420هـ.ق.ـ 27/2/2000م. در سن 85سالگی به جوار حق شتافت.

چندی پیش بخشی از ثمره‌ی کار تحقیقاتی و پژوهشی خود را در حوزه‌ی قرآن کریم در مقاله ایی با عنوان «تنویری بر تکفیر» در هفته نامه‌ی سیروان، شماره‌ی ۳۶۳ سوم دی ماه ۱۳۸۴ پیش روی خوانندگان عزیز جهت نقد و نظر و بسط و گسترش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی قرار دادم. 

تنویری بر تکفیر مقاله‌ای است از آقای محمد حسینی که در شماره‌ی363 سیروان به تاریخ 3 دیماه84 به چاپ رسیده است و از آنجا که اشتباهات غیر قابل اغماضی را در آن مشاهد نمودم بر آن شدم که نقدی بر مقاله را تقدیم خوانندگان محترم سیروان نمایم.

نویسنده‌: اسماعیل رفندی / منبع: اینترنت
مترجم: احمد ویسی_ربط
_______________________________

معیارهایی که هیچ کس از آن‌ها بی نیاز نیست و زندگی بدون آن‌ها لذتی ندارد.
1) مؤمنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگارت قرار بده.
2) هدف را فراموش مکن و نقطه آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3) به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.

دار التحفیظ حضرت امام ابوحنیفه(رح) تربت جام
______________________________________

جاهلیت عصر نو که غرب پرچمدار آن است، خود را ملزم به هیچ قاعده و قانونی نمی‌داند، به خود حق می‌دهد، لشکرکشی کند، منابع ملت‌ها را غارت و ملل آزاده را از دانش و فن‌آوری محروم نماید، و بالآخره خود را قیم و سرپرست ملت‌ها و کشورها جا بزند، و سرانجام پا را از این هم فراتر نهد و به اسم(آزادی بیان) که آن را از ملزومات دموکراسی می‌شمارد، عقاید و باورهای ایمانی مردم را مورد تهاجم و هتک حرمت قرار دهد، و به برترین و بزرگ‌ترین شخصیت تاریخ بشر، الگو و اسوه‌‌ی انسان کامل(حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم) که خداوند درباره‌اش فرموده است:(و انک لعلی خلق عظیم)القلم/4 اهانت روا دارد!