عنوان تاریخ
واکاوی شرایع از منظر قرآن
 (علامه محمّدرشید رضا) (ترجمه: عرفان حسین‌پناهی)		 1397/03/30
اقبال از تجربه‌ی خود در تعامل با قرآن می‌گوید
 (الحاق جوادی)		 1397/03/29
نفی تحزّب یا نفی تعصّب؟!
 (جلیل بهرامی‌نیا)		 1397/03/28
بازگشت به عیدگاه
 (عبدالغفور گردهانی)		 1397/03/26
یادداشت‌‌های یک نماینده
 (دکتر جلیل رحیمی)		 1397/03/26
رمضان، ماهی که ۳۰ روز است
 (میلاد صالحی)		 1397/03/24
قطب سانو: «اجتهاد در برابر نص صحیح نیست» قاعده‌ای مجهول است
 (ترجمه: واحد ترجمه‌ی اصلاح‌‌وب)گفت‌وگو با: اسلام عبدالعزیز فرحات/ گفت‌وگو از: اسلام اون لاین		 1397/03/23
یادی از حاج ماموستا عبدالله احمدیان
 (دکتر لقمان ستوده)		 1397/03/23
اجتهاد و تقلید و سلف صالح امت / ائمه‌‌‌ی اربعه و فقه پویا و بالنده در زندان جمود و تحجّر‌ - بخش دوّم
 (عبدالرحمن عبدالخالق- کویت) (ترجمه: عبدالرحیم فرامرزی (با اندکی دخل و تصرّف‌) - پیرانشهر)		 1397/03/22
نگرش‌های سیاسی در قصه‌ی یوسف
 (دکتر عامر توفيق القضات) (ترجمه: واحد ترجمه‌ی اصلاح‌‌وب)		 1397/03/21
به سوی سکوهای پروازِ ماهِ رمضان
 (یوسف عزیزپور)		 1397/03/20
نفحات‌ جان‌بخش لیالی قدر را دریابیم
 (حیدر غلامی)		 1397/03/19
اجتهاد و تقلید و سلف صالح امت / ائمه‌‌‌ی اربعه و فقه پویا و بالنده در زندان جمود و تحجّر‌ - بخش اوّل
 (عبدالرحمن عبدالخالق- کویت) (ترجمه: عبدالرحیم فرامرزی (با اندکی دخل و تصرّف‌) - پیرانشهر)		 1397/03/18
ارزش قدر و قدر ارزش‌ها
 (جلال معروفیان)		 1397/03/16
ضیافت افطار و دیدار علما و نخبگان اهل سنت با دکتر روحانی
 (منصور یوسفی دیگه‌سرایی - تالش گیلان)		 1397/03/16
اکثریت زبانی و نزدیک‌بینی سیاسی
 (دکتر صلاح‌الدّین خدیو)		 1397/03/15
نگاهی گذرا به برخی صفحات سیاه تاریخ مسلمانان
 (دکتر محمد عِمارة) (ترجمه: عدنان فلّاحی)		 1397/03/14
دست‌آورد انعکاسِ رسانه‌‌ای سوانح کولبری در گفت‌وگو با دکتر حسن محدثی گیلوایی
گفت‌وگو از: امیرارسلان خضری		 1397/03/13
الحاد، توهّم‌ بی‌خدایی یا دنیاگرایی!
 (دکتر خالد محمد توفیق - سعید عبدالرحیم) (ترجمه: عبداللە علی‌پور)		 1397/03/11
با صالحان در رمضان
 (با صالحان در رمضان) (ترجمه: عبدالرحمن عزام)		 1397/03/10
مهم‌ترین و مشهورتین قواعد فقهی و قانونی
 (گردآورنده: اصلاح‌وب)		 1397/03/09
ماهیان بحر پاک کبریا
 (عرفان حسین‌پناهی)		 1397/03/07
هتّاکی‌ روان‌پریشانە و بازی با امنیّت‌ ملّی‌
 (دکتر لقمان ستوده)		 1397/03/07
انفاق در رمضان
 (شیخ محمد حسن الددو) (ترجمه: عبدالرحمن عزام)		 1397/03/06
آداب تلاوت قرآن کریم
 (کمال مولودپوری)		 1397/03/05
در تکریم استاد محمد‌صالح ابراهیمی
 (احسان هوشمند)		 1397/03/05
ماجرای اسلام عمر بن خطاب (رض) به صورت شعر
 (دکتر محمد ابراهیم ساعدی رودی)		 1397/03/05
رمضان ریسمان رهایی
 (ترجمه: واحد ترجمه‌ی اصلاح‌‌وب) (گردآورنده: اصلاح‌وب)		 1397/03/04
به بهانه پایان سال تحصیلی
 (جلیل بهرامی‌نیا)		 1397/03/04
به‌سوی آزادی فلسطین
 (احمد ناروئی)		 1397/03/03
اشاره‌: در میان نواندیشان وطنی کسانی یافت می‌شوند که با تمسّک به مفاهیم «شرعه» و «منهاج»، دل در گرو ایجاد روشهایی نوین برای تدین و زیست مؤمنانه دارند. آنان معتقدند که در سایه‌ی الگوپذیری از حقیقت ادیان می‌توان سنت تکامل شرایع را ادامه داد و بر همان شریعت زمانه‌ی محمّد که اغلب آنها برخاسته و برساخته‌ی فرهنگ اعراب است متّکی نبود، نباید از رشد باز ایستاد که نهایتاً در چنبره‌ی زمان خواهیم ماند و روی فراخ مدرنیته را بر خود خواهیم بست که نتیجه‌ی بدیهی این امر، بازماندن از قافله‌سالاران فرهنگ و مدنیت خواهد بود. از سوی دیگر اندیشمندانی در اقدامی گزینشی، آیاتی از قرآن را مورد استناد قرار داده و در راستای حق پنداشتن تمامی پیروان ادیان جهدها کرده و حقانیت آنان را تلقّی به قبول کرده‌اند.
بخوان، گویی که بر خودت نازل گشته! شاعر بزرگ، محمد اقبال لاهوری گوید: تلاش داشتم روزانه بعد از نماز صبح قرآن بخوانم، پدرم -هر روز که مرا می‌دید- از من می‌پرسید: چه کار می‌کنی؟! من پاسخ می‌دادم: قرآن می‌خوانم. بر این منوال سه سال پیاپی سپری شد و او همچنان سؤالش‌ را می‌پرسید و من هم همان جواب را بازگو می‌کردم. تا اینکه روزی به او گفتم: پدر منظورت چیست که پیوسته این سؤال‌ را از من می‌پرسی و من هم همان جواب همیشگی را باز می‌گویم؛ با این وجود باز هم روز بعد سؤالت‌ را از نو باز می‌پرسی‌؟! پدر گفت: فرزندم می‌خواهم به تو بگویم: به گونه‌ای‌ قرآن بخوان، گویی که -مستقیم از نزد خدا- بر خودت نازل شده است!
چندی پیش نزد دوستی ارجمند بودم؛ چنان که افتد و دانی، رفاقتِ درآمیخته با شرم و رواج توهّم تقابلِ صراحت با صمیمیّت، آدمی را به نوعی پوشیدەگویی و کنایەبافی می‌کشاند؛ کنایەهایی که گاه فقط محصول خلّاقیّت و مهارت بافندگی خودِ گوینده و عاری از کدهای مشترک فرهنگی است و بیچاره مخاطبِ بی‌گناه، اگر مقصود را در نیابد به بلاهت و دیرفهمی نیز متّهم می‌شود! این دوست ما نیز که هم خود را به زحمت افکنده بود و هم مرا، پس از پُشتک و واروی فراوان، پرده از خیرخواهی و مقصود خویش برگرفت و به من که عضو یک جماعت/حزب هستم، رساند که تحزّب با مسلمانی و اخوّت اسلامی منافات دارد
پس از اجتهادات مربوط به سد ذریعه که از خوف فتنه اجازه نمی‌داد زنان به اماکن عمومی عبادت مثل عیدگاه و مسجد درآیند، با توجه به خطر فتن بی‌شماری که بر سر راه زنان درآمده است برای نخستین بار از تریبون عیدگاه زاهدان توسط مولوی عبدالحمید بازگشت زنان به عیدگاه مطرح شده است. البته این امر از جهت بازگشت به ریشه‌ها‌ امری روشنفکرانه محسوب نمی‌شود و کاملاً‌ سنّت‌گرایانه است اما از جهت اینکه علمای سنتی با ورود زنان به مسجد مخالف بودند کاملاً بدیع و به مقتضای مدنیت امری عقلائی است.
اشاره: دکتر جليل رحيمى، رئيس فراکسيون نمايندگان اهل سنت مجلس شوراى اسلامى است. در پيچيدگي‌هاى بوروکراتيک و البته ايدئولوژيک ساختار سياسى کشور، معلوم نيست چنين نهاد درون پارلمانى تا چه ميزان بتواند کارا و مؤثّر‌ باشد؛ هر چند انصافاً در ادوار گذشته نيز همراهى اکثر نمايندگان اهل سنت را –دست‌کم‌ در امضاى بيانيەهای معطوف بە پیگیری مطالبات شهروندی اهل سنّت‌ـ هموارە داشتەایم، اما این مرد شریف در مسألەی نماز عید فطر دیروز در قامت متفاوت و البتە شامخی درخشید. تردیدی نیست در صورت تداوم این روند، نام او در کنار نام انسان‌های شریف و شجاعی همچون مرحوم مهندس ادب، آقای دکتر جلالی‌زادە و مرحوم مهندس هاشم‌زهی در دل‌های ما موکّلان‌ و نسل‌های آتی جاودانە خواهد شد.
همیشه گله‌مندیم از گذرِ زمانِ روزگار، انگار که نفسش را حبس کرده، دستانش را گره کرده و تمام توانش را برای دویدن رو به فردایِ امروز به کار گرفته است. امروزی که در ادبیات آینده؛ به (انگار همین دیروز بود) تعبیر می‌شود. دستاوردهای هر انسان در زندگی حاصل عادات اوست. به عبارتی دیگر؛ مجموعه‌ی عادات ما است که (خودِ) ما را می‌سازد. انسان‌های موفق عادات روزمره‌ی آنها، به سمت موفقیت سوقشان می‌دهد. روزمرّگی‌ عامل رکود است و رکود در تضادِ با پیشرفت؛ آنهایی که به روزمرگی عادت کرده اند، بدون بصیرت از کنار تمام مسائل می‌گذرند و کمتر اتّفاقی‌ آنها را به تفکر وا می‌دارد.
اشاره: دکتر قطب مصطفی سانو معاون دانشگاه بین‌المللی اسلامی مالزی و عضو مجمع فقه بین‌المللی اسلامی در گفت‌وگو‌ با اسلام اون لاین می‌گوید: «هر مجتهدی مفتی است اما هر مفتی مجتهد نیست.» دکتر سانو در باب اجتهاد و افتاء و ارتباط این دو با هم‌دیگر بر این باور است که عقل سلیم با الهام از قرآن در کشمکش میان تجدّد‌ و اجتهاد به سر می‌برد. قواعدی از نوع «اجتهاد در برابر نص صحیح نیست» قواعد ناشناخته‌ای هستند. این عقل با شگفتی از خود می‌پرسد: اگر اجتهاد در برابر نص صحیح نیست پس چه زمانی صحیح است؟ اجتهاد وقتی علم مستقلی باشد بسیاری از مشکلات مفتی‌ها را حل می‌کند؛
این روزها چهاردهمين سالگرد غروب جسمانى بزرگمرد فرهيختەای است کە خورشید اندیشەی تابناکش در افق حقیقت‌خواهی و حق‌طلبی همچنان می‌درخشد. حاج ماموستا ملا عبداللە‌ احمدیان، از تبار عالمانی بود کە هیچگاە‌ دانش خود را منحصر بە حیطەهای متعارف علوم دینی نکرد و در بیان دیدگاەهای خود، بە چارچوب‌های علمی و پژوهشی هموارە وفادار بود. شاید در سلک ایشان کمتر کسی را بتوان یافت کە خود را در آن سطح بە ارجاع و رفرنس‌دهی ملتزم بداند. شاهد گویای این وسواس علمی و التزام اخلاقی، کتاب سترگ سیمای صادق فاروق اعظم است کە تقریباً‌ مطلب بدون ارجاعی در آن بە چشم نمی‌خورد.
آیا مجتهد مطلق وجود دارد؟ خداوند دینش را نازل فرمود تا تمام زمین و همه زمان‌ها را از بعثت محمد (ص) تا قیام قیامت در بر بگیرد. این اندازه از وسعت و فراگیری زمانی و مکانی و مردم و وجود تعداد مشکلات فراوان و اختلافات نیات و نگاه و کثرت اختلافات، هیچ عقلی با وجود قدرت و زکاوت، توانایی جواب‌گویی آنها را ندارد. دینی که از طرف خدا آمد تنها یک شأن‌ و یا یک مقام از شؤون زندگی را در بر نمی‌گیرد. بلکه شامل همه‌ی شؤون و ابعاد زندگی که عبارتند از: حیات و موت، عبادات و معاملات و اخلاق می‌باشد. هیچ بعدی از ابعاد زندگی چه در باب واجبات و یا مستحبات یا نوافل و سنت‌ها یا حرام و مکروه نیست،
آیا نخست‌وزیری هست که یوسف‌وار عمل کند؟ در اندیشه و کردار، در عزم و همّت‌، در نیکوکاری و دلسوزی یوسف‌گونه باشد؟ حتی اگر پشت میله‌های زندان باشد؛ یا از رهبری و فرماندهی محروم شود؛ یا بدون هیچ دلیل و حجتی محکوم شود همانند فتنه‌ی عشق‌بازی ساختگی؛ یا با حکم قضایی دروغین مظلومانه وارد زندان شود و مقدار دروغ را هم قاضیان ساحری تشخیص ‌دهند که آن را امضاء کرده‌اند. آیا حاکمی شجاعی هست که با چشم سر و در عالم واقعیت – نه در خواب – ببیند که نه هفت گاو چاق بلکه وزرا و رؤسای حال و گذشته‌ای که در صحنه هستند و بوده‌اند، تر و خشک را با هم می‌بلعند و میهن را از شرق و غرب و شمال و جنوب به فساد می‌کشند؟
ان‌شاءالله ما مسلمانان با شروع ماه رمضان و شرکت در صیام و قیام توانسته باشیم زمینه‌ی بازگشت را در خودمان ایجاد کنیم و شایستگی آن را داشته باشیم که بر سکوهای سه‌گانه‌ی ماه رحمت گذر نمایم و از آن سکوها به سمت دیدار خالق پرواز کنیم و امیدوارانه از خاک و متعلقاتش که عمری است با گناه آلوده کرده‌ایم به سوی آسمان پاک و آستانه‌ی قدس ملکوتی سفرمان را شروع کنیم.   آدرس سکوهای پرواز ماه رحمت: ١- سکوی صیام: صیام از ریشه صَوم در لغت به معنی باز ایستادن مطلق از خوردن و آشامیدن، ولی در اصطلاح به معنی بازداشتن نفس از کل مفطرات در وقت معین و با شرایطی خاصّ -که در قرآن و کتب فقهی ذکر شده- می‌باشد.
پیام‌آور‌ رحمت الهی می‌فرماید: «اِنَّ لربکم فی ایام دهرِکم نفحاتٍ اَلا فتعَرَّضُوا لها (ولا تُعرِضُوا عنها)»١ «گاهی خداوند در پاره‌ای از ایام زندگیتان، نسیم‌های رحمتش را می‌وزاند. پس هشیار باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید و خود را از آن‌ها دور نکنید». به عبارت دیگر: خداوند اوقات و فرصت‌های مناسبی را در اختیارتان قرار می‌دهد، بکوشید از آن‌ها استفاده نمایید. مولوی از این حدیث چنین الهام گرفته و می‌گوید: گفت پیغمبر که نفحت‌های حق       اندر این ایام می‌آرد سبق گوش هش دارید این اوقات را          در ربائید این چنین نفحات را نفحه‌ای آمد شما را دید و رفت        هر که را می‌خواست جان بخشید و رفت نغمه‌ای دیگر رسید آگاه باش         تا از این هم وا نمانی خواجه تاش
    امروز مسلمانان به شدت نیازمند اتحاد کلمه می‌باشند و این ممکن نیست و بدست نخواهد آمد مگر اینکه آنها از نظر عقیده و قانون‌گذاری‌ و سلوک و رفتار بر محور قرآن زندگی کنند. لابد دعوت به سوی کتاب و سنت در برابر تحجر و جمود مقلدین قرار می‌گیرد که گمان می‌کنند دعوت به کتاب وسنت و فقه و قانون‌گذاری‌، ویران شدن فقه سنتی را بدنبال دارد. چرا که آنان می‌پندارند اجتهاد و قانون‌گذاری‌ یعنی پایین آوردن شأن‌ ائمه اربعه و به این جهت اقدام به تشویش افکار عامّه‌ برعلیه کتاب و سنت و دعوتگران‌ آن نموده و قانون‌گذاری و کار کردن برای محور قراردادن قرآن وسنت، در باب فقه و اجتهاد را، گشودن دروازه‌ی تهمت و افترا به ائمه و فقه می‌دانند.
بسم الله الرحمن الرحيم إِنَّاأَنزَلْنَاهُ فِي‌لَيْلَةِالْقَدْرِ وَمَاأَدْرَاكَ مَالَيْلَةُ ‌الْقَدْرِ لَيْلَةُالْقَدْرِخَيْرٌمِّنْ‌أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ‌الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَابِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ‌الْفَجْرِ وارد آخرين روزهاى ماه مبارك رمضان و شب‌های قدر شده‌ایم که زمان برداشت محصول و نتيجه‌گيرى از صیام و قیام و راز و نیاز و دعاست. دهه‌ى آخر اين ماه، به‌دليل قرارگرفتن شب‌هاى قدر، ارزش بسيارى دارد و به‌تعبير قرآن، ارزش يك شب آن، به اندازه‌ى هزار ماه است. اما چرا شب قدر، این‌همه با ارزش و گرانسنگ است؟! دو پاسخ می‌توان به‌ این پرسش داد: یکم) پاسخی ساده و كوتاه که چون در این شب‌ها و د ر این لحظات، قرآن نازل شده است. اين پاسخ کاملاً‌ درست است.
چالش‌ها، انتقادات و انتظارات جامعه‌ی اهل‌سنت از رییس‌جمهور در مقدمه‌ی این گفتار مراتب تقدیر و سپاس از دست‌اندرکاران و میزبانان این مراسم، خصوصاً‌ حوزه‌ی مشاوران ریاست جمهوری در امور اقوام، ادیان و مذاهب اعلام می‌گردد که ضمن استقبال گرم از میهمانان، فرصتی را برای دیدار نخبگان اهل‌سنت از سراسر کشور با همدیگر و با ریاست محترم جمهوری در فضایی بسیار صمیمی فراهم کردند. در ادامه ضمن اشاره به اهمیت چنین نشست‌هایی با مسؤولان، بررسی و تحلیلی کوتاه از این دیدار ارائه می‌گردد:
انتشار فایلی صوتی از استاد شفیعی کدکنی درباره اهمیت و جایگاه والای زبان فارسی و نواختن زبان‌های ایرانی و غیرایرانی رایج در این دیار با بی‌مهری، واکنش‌های گوناگونی برانگیخته است. مشابه چنین تعابیر و موضع‌گیری‌هایی را هرازگاهی در میان برخی اصحاب قلم، روشنفکران و ارباب جراید متعلق به اکثریت زبانی کشور می‌توان مشاهده کرد. با این وجود بر خلاف آنانی که برای توصیف یا تقبیح این وضعیت به ابزارهای مفهومی از قبیل فاشیسم و نمونه‌های تاریخی از اروپای قاره‌ای و یا خشونت‌های زبانی رخ داده در ترکیه معاصر روی می‌آورند، معتقدم این نمونه‌ها، سنخیت بیشتری با آنچه بیماری «نزدیک‌بینی یا تفرعن بریتانیایی» خوانده می‌شود، دارند.
همان‌گونه که درباره‌ی تاریخ دوران‌های تاریک اروپا خوانده‌ایم و شنیده‌ایم که چگونه نهادهای کهنوتی، قضاوت بر عقاید گروه‌هایی از افراد ـ به ویژه دانشمندان و فیلسوفان و متفکران روشنفکر ـ و نیز سوزاندن بعضی کتاب‌ها و تحریم پاره‌ای نظریات و مبارزه با تعدادی از اختراعات و اکتشافاتِ علمی و نظری را به سلطه‌ی دینی مستند می‌کردند، همانا جوامع اسلامی نیز ـ جوامعی که آنها هم دوران تاریکِ مختص به خود را دارند ـ هرگاه با شیوع پدیده‌ی «سلطه‌ی دینی» قرین شدند شاهد صفحات سیاهی شبیه به دوران تاریک قرون وسطا بودند. در همین چارچوب است که نمونه‌هایی از محنت‌های فلاسفه و متفکران مسلمان و حتی محنت‌های مکاتب و جریانات اسلامی، به اذهان متبادر می‌شود:
اشاره: دکتر حسن محدثی گیلوایی استادیار گروه جامعه‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی است؛ این مصاحبه در کتاب «پیدا و پنهان کولبری» انتشارات چراغ اندیشه منتشر شده است که توجّه خوانندگان را به آن جلب می‌کنیم:   - کولبری از دیرباز در مناطق مرزی وجود داشته است اما بعد از سقوط بهمن در بهمن‌ماه 1395 و جان دادن چند نفر از هموطنان، این مسأله رسانه‌ای شد و توجّهات زیادی را به خود را جلب کرد، به نظر شما عامل مؤثّر در رسانه‌ای شدن این قضیه چه بوده است؟
شکّی‌ در این نیست که بی‌باوری و «الحاد» در جامعه مسلمانان و همه جهان به شیوه‌ای عمومی گسترش یافته است؛ بەگونەای که تأثیرات‌ ‌آن از منطقه‌ای به منطقه‌ای دیگر متفاوت بوده است. به همین دلیل این موضوع مهم نیاز به بحث و پژوهش به دور از زیاده‌گویی و اغراق دارد. امروزه الحاد شامل تفکرات بی‌دینی، بی‌علاقگی به دین، عدم پذیرش دین، مخالفت با دین و خدا ناباوری و سرانجام در معنایی عام و محدودتر، عدم باور به هر گونه خداست. معنی‌ الحاد در دستور زبان: فعل «الحاد» به معنای دوری جستن، بی‌دینی، رفض و انکار وجود خدا می‌باشد. یا به معنی انحراف از حق و برگشتن از دین و عدم انجام فرامین و دستور می‌باشد.
خداوند متعال کتاب‌هایش را فروفرستاد و پیامبرانش را برانگخیت تا نشانه‌ای برای هدایت سرگشتگان به سوی راه سعادت باشند؛ خداوند متعال می‌فرماید: «طه مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى/(اي پيغمبر!) ما قرآن را براي تو نفرستاده‌ايم تا (از غم ايمان نياوردن كافران و نپذيرفتن شريعت يزدان) خويشتن را خسته و رنجور كني» [طه:1-2]. و عبادت هایی را مشروع گردانیده است که انسان را نیک رهنمایی نموده و مسیر‌ را برایش هموار می‌نماید. نماز توشه‌ای برای این راه است که بنده با استعانت بدان، در پیشگاه پروردگارش ایستاد می‌شود و به راز و نیاز می‌پردازد، پریشان حالی خود را به او شکایت می‌‏برد و هنگام سختی‌ها، نیاز خویش را از او می‌طلبد
-  کارها به مقاصد آن بستگی دارد. -  دفع مفاسد بر جلب منافع مقدم است. -  مسایل سخت و دشوار با مسایل آسان رفع می‌شود. -  ضرر باید در حد امکان دفع شود. -  ضرر نباید با ضرر مشابه دفع شود. -  ضرر کردن و ضرر رساندن درست نیست. -  ضرر باید از بین برود. -  در معاملات مفهوم مهم است نه الفاظ و ظواهر؛ مقصد و معنا مهم است نه لفظ و مبنا. -  هر گاه دو مفسده در مقابل هم قرار گیرند با تن دادن به ضرر کمتر از ضرر بزرگ‌تر جلوگیری می‌شود. -  پاداش به نیت بستگی دارد. -  عرف و عادت مردم راهی برای اثبات حکم شرعی است. -  غالب و شایع معتبر است نه نادر و کم‌یاب. -  حقیقت به علت شهرت بیشترِ عرف و عادت ترک می‌شود. -  عرف و عادتی که رایج باشد معتبر است. -  عرف و عادت مردم اگر مخالف شرع و نصوص فقهی نباشد دلیل و حجّت‌ قرار می‌گیرد و به آن عمل می‌شود.
در لابلای آثار اندیشمندان اسلامی میراث نحله عارفان بسترهای مناسب تری برای ریشه دواندن درخت معنویت را دارا هستند، مولانا پیامبران الهی را ماهیان بحر پاک کبریا می‌داند و توصیه می‌کند هر که خواهد همنشینی با خدا تا نشیند در حضور اولیا. اولیا درس‌آموزان مکتب پیامبران هستند و با تأمّل‌ و تأسّی‌‌‌ به آثار آنان می‌توانیم از امراض روحی رهایی بیایم و اندکی از تشنگی خود را سیراب کنیم. برای این منظور لازم است حال و وضعیت وجودی آنان را درک کنیم و خود را به آستان آنان برسانیم چون جام‌هایی که طالبان معنا می‌نوشند شادی‌آور و فرح‌افزاست.
هتّاکی فرد روان‌پریشی که عنوان «استاد ادبیات! دانشگاه» را به ناحقّ یدک می کشد، با هر سنجه‌ای که بدان بنگریم، مشمئزکننده و محکوم است. توهین به قوم شریف و سربلند بلوچ و نیز مناسک پرشکوه شب‌های رمضان مبیّن کینه‌ی کوری است که او به دل گرفته است؛ صرف‌نظر‌ از این‌که کدام سنخ تریبون‌ها با چه اهدافی و به نمایندگی از کدام منظومه‌ی گفتمانی، تنفّر و کینه‌توزی هویّتی را در کشور دامن می‌زنند، مایلم نکاتی در باب این مورد ویژه، یادآور شوم: ١- عمل گستاخانه این فرد دایر بر تصویربرداری سلفی از گفتار نابهنجار و رونمایی از یک رویکرد حاقدانه، می‌تواند نهیبی برای همگان باشد که مبادا پروژه‌ای کلید خورده است؛
  از زمره‌‏ی عمده‌‏ترین آزمایش‌‏های الهی که با هوای نفس انسانی، سر ناسازگاری دارد، انفاق مال در راه خدا است؛ زیرا به‌زعم مردم، مال محبوب نفس است و بقای وجودی آن مشروط به بقای مالی است که در دستان‌شان قرار دارد و در غالب امر آن را با زحمت و مشقّت‌ و سختی به دست می‌آورند. برای همین است که انفاق و مصرف آن در راه خدا امتحان و ابتلای سختی است که کم افرادی وجود دارند که بتوانند از این آزمون کامیاب ب‏در آیند؛ اما خداوند سبحانه و تعالی با بندگان ایمان‏دارش معامله‌ای نموده است که به اساس آن بندگان جان و مال خویش را مایه گذارند و بر این معامله در تورات و انجیل و قرآن تأکید ورزیده شده است:
خواندن قرآن یکی از عبادات پر خیر و برکت می‌باشد. قاری در حال خواندن بزرگترین کتاب دنیاست که توسط خالق دنیا تألیف‌ شده است. پس شایسته است در خواندن و حمل آن، منتهای ادب و احترام را رعایت کند تا با خواندن آن، رحمت الهی شامل حال وی شود. لذا قاری قرآن لازم است آداب زیر را حتّی‌الأمکان‌ رعایت نماید. بعضی از این آداب، در قرآن به آنها اشاره شده است و بعضی نیز جزو سنت پیامبر –صلّی‌الله علیه و سلّم– می‌باشند و بقیه نیز به تشخیص علمای اسلامی قدیم و معاصر وضع شده‌اند. ١. داشتن خلوص نیت و کسب رضای خدا در قرائت مستحب است. داشتن غرض دنیایی مثل مال و مقام و تعریف و تمجید شایسته نیست.
شهر مهاباد در تاریخ خود استادان و نویسندگان زیادی را به جامعه فرهنگی کشور و منطقه تقدیم کرده است. یکی از استادان و نویسندگان برجسته مهابادی دکتر محمد‌صالح ابراهیمی است. ابراهیمی، یکی از چهره‌های فرهنگی و ادبی مهاباد و مترجم قرآن کریم به زبان کردی، چندی است در بستر بیماری است. دکتر ابراهیمی چهارم خرداد ١٣١٢ در شهر مهاباد در میان خانواده‌ای صاحب‌نام متولد شد. نسب خاندان ابراهیمی به عشایر پارس، یعنی کُردان شبانکاره بازمی‌گردد.
عمر بن خطاب- رضي الله عنه - برای آشنایی خوانندگان با عمر بن خطاب - رضي الله عنه - معلومات مختصری ارایه می‌گردد: * عمر بن خطاب بن نفیل بن عبدالعزی قریشی. * لقبش فاروق و کنیه‌اش ابوحفص (حفص به بچه شیر گویند.) است. * چهل سال قبل از هجرت متولد شد. * زیبارو، دارای دست‌ها و پاهایی کلفت و ریشی انبوه بود. ریشش را با حنا و کتم «گیاهی که رنگ سرخ دارد» رنگ می‌کرد. سر طاس، تنومند و بلند قد بود. به خاطر قد بلندش وقتی کسی که او را می‌دید گمان می‌کرد که سواره است. 
در زمانی که امت اسلامی در بحران سختی غوطه‌ور است و دشمنان داخلی و خارجی بر آن هجوم آورده‌اند؛ فتنه‌ها افزایش یافته و دل‌ها ناآرام و نگران است، خدای متعال برای این امت بارقه‌ی امید و راه رهایی قرار داده است تا به در پناه آن به یقین و آسایش دست یابد. خدای متعال رمضان را فرستاده است تا فرصتی برای رهایی از بند گناهانی باشد که دل‌ها ما را فاسد، عقل‌ها را حیران کرده است و راه‌ را بر انسان‌ها بسته است. هر کس شب قدر را از روی صدق و ایمان احیا کند گناهان گذشته‌اش بخشیده می‌شود. پس رمضان فرصت گران‌بهایی است تا قلب‌ها به شاهراه یقین برسند و تمسک به دین و التزام به شریعت اسلام در مؤمنان افزایش یابد.
این روزها، فصل امتحانات و پایان‌ بخش آموزشی فعالیت مدارس است؛ فعالیتی که قاعدتاً باید معطوف به پرورش شخصیت دانش‌آموزان و بسترسازی برای آماده شدن آنان جهت حضور مسؤولانه و سازنده در اجتماع باشد. مدرسه و معلم گرچه در شرایط کنونی به علت سوء مدیریت و نگاه سطحی و ابزاری، جایگاه خود را جز در ادبیات سیاسی و رسانه‌های رسمی، از دست داده‌اند، اما به دلیل نقش بنیادین و اولیه در تربیت نیروی انسانی آن هم در مقطع سرنوشت‌ساز شخصیّت‌پذیری بشر، هنوز هم زیربنا و مادر توسعه کشورها هستند؛ شایان یادآوری است که به نظر بسیاری از روانشناسان، نگرش‌های اصلی و ستون‌های شخصیت انسان در محدوده ده سال اول زندگی شکل می‌گیرد.
بی‌گمان جنایات هولناک و تکان‌دهنده‌ای که از سوی رژیم جعلی و شوم صهیونیستی، این بزرگ‌ترین دشمن خداوند سبحان و این وحشی‌‌ترین حکومت جهان بر مردم مسلمان فلسطین وارد آمده، به مثابه یکی از دردناکترین فجایع تاریخ بشری به شمار می‌آید. ستمی که صهیونیست‌های خداستیز بر مسلمانان فلسطینی روا داشته‌اند چنان است که حتی از شنیدن آن بر اندام آدمی لرزه می‌افتد. به گونه‌ای که تنها در سال 1948 میلادی آنگاه که صهیونیست‌ها تأسیس‌ دولت شیطانی خویش را در سرزمین غصب شده فلسطین اعلان کردند مرتکب 34 مورد قتل عام بیرحمانه در میان فلسطینی‌های ستمدیده گشتند.
بیشتر
همزمانی محتوا