عنوان تاریخ
به مدینه هم سفری کن!
 (دکتر مصطفی مرادی)		 1398/02/04
پس از سودان و الجزایر نگاه‌ها به مصر خیره شده است
(دیوید هیرست) (ترجمه: اصلاحوب)		 1398/02/02
انسانیت انسان پیش از حقوق انسان
 (دکتر احمد ریسونی) (ترجمه: اصلاحوب)		 1398/01/31
زندگانی پیامبر رحمت و مهربانی-پاره‌ی دهم(تلاش برای فروپاشی جامعه‌ی مدینه)
 (هادی محمودی)		 1398/01/29
مروری بر نشانه‌های اعتدال اسلامی ـ ۱
 (دکتر یوسف قرضاوی)		 1398/01/28
نقش مسجد در دعوت عمومی
 (محمد احمدیان) (ترجمه: حسن آبیار)		 1398/01/28
زندگانی محمّد پیامبر رحمت و مهربانی- پاره‌ی نهم (بنیان جامعه‌ای نوین)
 (هادی محمودی)		 1398/01/26
آیا انسان گوشت و پوست و خون‌‌‌‌دار در حال احتضار نیست؟(پرسشی انتقادی از مصطفی ملکیان)
 (دکتر حسام‌الدین خاکپور- سقز)		 1398/01/26
مدیریت اختلاف بین متن و واقعیت
 (مروان عبد الرحمن القادری) (ترجمه: اصلاحوب)		 1398/01/26
درس‌هایی از اسراء و معراج
 (گردآورنده: اصلاحوب)		 1398/01/26
دموکراسی و آزادی بیان
 (آرش نراقی)		 1398/01/15
حقوق بشر زنان
 (مینو مرتاضی لنگرودی)		 1398/01/13
عبدالله عَروی روشنفکر هزاره‌ی سوم
 (محمد حداوی) (ترجمه: دکتر عبدالظاهر سلطانی)		 1398/01/11
چالش تعریف مقاصد شریعت
 (محمّد شهید) (ترجمه: طیّب فیضی)		 1398/01/09
شیخ احمد ریسونی و پالایش فقه
 (عدنان فلاحی)		 1398/01/08
در این قحطسال دمشقی..
 (صدیق قطبی)		 1398/01/07
چگونگی بر پایی نماز شب و نماز وتر
(بهروز فیروزی)		 1398/01/07
ابن‌خلدون و نگاهی حدّاقلّی به احکام پزشکی
 (عرفان حسین‌پناهی)		 1398/01/05
آینده‌ی اسلام بین ملّت‌ها و حاکمان
 (استاد علّامه دكتر احمد ریسونی رییس اتّحادیه‌ی جهانی علمای مسلمان) (ترجمه: اصلاحوب)		 1398/01/04
مقاصد شریعت و بازبینی در علوم اجتماعی
 (ابراهیم بیومی غانم) (ترجمه: اصلاحوب)		 1398/01/03
زندگانی پیامبر رحمت و مهربانی-پاره‌ی هشتم (سفری خطرناك از مكه تا مدینه)
 (هادی محمودی)		 1398/01/01
نیاشی برای سال نو
 (صدیق قطبی)		 1397/12/29
بررسی کلّی نماز و تفسیر سوره فاتحه-پاره‌ی پایانی
 (استاد ناصر سبحانی)		 1397/12/28
کشتار نیوزیلند و کوتاهی‌های ما
 (أحمد التلاوي) (ترجمه: اصلاحوب)		 1397/12/28
«کلیشه سازی رسانه‌ای» و جفاهایی که ناخواسته مرتکب می‌شویم
 (معصومه نصیری ـ قائم‌مقام انجمن سواد رسانه‌ای ایران)		 1397/12/27
دگرناپذيرى، خودشيفتگى و كينه‌ورزی علت‌العلل آدم‌کشی‌ها
 (دکتر لقمان ستوده)		 1397/12/26
کابوسِ کُشتار و آوارگی
 (متین لطفی)		 1397/12/25
برای نمازگزارانی که در خون غلتیدند
 (صلاح‌الدین عباسی)		 1397/12/24
زندگانی پیامبر رحمت و مهربانی- پاره‌ی هفتم
 (هادی محمودی)		 1397/12/24
درختکاری به‌مثابه‌ی صدقه‌ی جاریه
 (عبدالحکیم صالحی‌پور)		 1397/12/22
هر کس که با تاریخ اسلام آشنایی داشته باشد تفاوت دعوت در مکّه و مدینه و حتّی نحوه‌ی دینداری در این دو مکان را به وضوح متوجّه می‌شود. شرایطی که بر شهر مکّه و ساکنان آن حاکم بوده است تأثیر بسیار زیادی در نحوه‌ی برخورد پیامبر و مسلمانان با دیگران داشته است. اینکه چرا آیات نازله در مکّه بسیار جنبه‌ی تنبیهی و تشویقی دارند و کمتر به احکام و نحوه‌ی اجرای آنها پرداخته‌اند ناشی از وضعیتی است که هم مسلمانان و هم مکیان داشته‌اند. اولاً مکیان هیچ انگیزه و تمایلی به قبول دین جدیدی که تفاوت و تضاد بسیار زیادی با دین آباء و اجدادیشان دارد نداشته و ثانیاً مسلمانان هم هنوز نه به آن درجه از علم و توانایی نرسیده‌اند
دیوید هیرست نویسنده‌ی آمریکایی مقاله‌ای منتشر کرده است که در آن از «موج دوم» بهار عربی می‌گوید که هم‌اکنون کشورهای سودان و الجزایر را در می‌نوردد. نویسنده این مقاله را در سایت میدل ایست تحت عنوان «آیا بهار عربی دیگری در راه است» منتشر کرده است. مصر محک انقلاب خاورمیانه است و امید به سرنگونی دیکتاتوری در این کشور بسیار زیاد است.   مصر کشوری بود که موج نخست بهار عربی در آن ناکام ماند و در آینده کشوری خواهد بود که دیکتاتوری ناشی از بهار عربی در آن پایان خواهد یافت.
بدون شک نظریه‌ی حقوق بشر با عنوان و فلسفه‌ و مضمون متداول امروزی آن، از فرهنگ غرب گرفته شده است؛ صرف نظر از این‌که با بسیاری از اصول و ارزش‌های دینی ما سازگاری دارد و به طور مستقیم یا غیر مستقیم از آن الهام می‌گیرد.  یقیناً حرکتی به نام حقوق بشر و بسیاری از شعارها و دستاوردهای جدید آن در نوع خود یک تحول مثبت در تاریخ بشریت بود. اما این حرکت وابسته به فرهنگ و تمدن غربی، به پایه‌های ثابت و اهداف کوتاه و روشن و نیز معیارهای منظم و جهت‌دار نیازمند است. این باعث می‌شود که در بسیاری از اوقات در مسیر حرکت خود نوسان داشته باشد و احیانا در جهت مخالف حرکت کند؛
پیشگفتار: اقدامات زیركانه محمد در مدینه كه آن هم تنها در یكسال بود، بسیار مؤثّر واقع افتاد و به صورت شگفت‌انگیزی، جامعه ابتدایی و بی نظم مدینه؛ انضباط عجیبی به خود گرفت و یك سیستم اداری بسیار منظّم به وجود آمد. در ادامه این اقدامات بود كه یك سیستم نامه نگاری و مكتوبات به وجود آمد و سیستمی جدید برای مالكیت ایجاد گردید و در نهایت اوّلین سیستم قضایی در جامعه عربستان توسط محمّد در مدینه ایجاد گردید، كه سبب از بین رفتن اختلافات قبیله‌ای و وحدت جامعه مدینه و از بین رفتن هرج و مرج در شهر شد و جامعه مدینه به یك  ملت واحده مبدل گردید.
یکی از نشانه‌های اعتدال و نوگرایی اسلام، حقوق و جایگاه و احترامی است که به زن به عنوان یک انسان، زن، دختر، همسر، مادر و عضوی از اعضای جامعه داده است و او را از محدودیت‌های دوران ضعف و عقب‌ماندگی اسلام آزاد کرده است. در آن زمان زن از بسیاری از حقوق حقوق خود حتی نماز خواندن در مسجد و حق انتخاب همسر محروم بود. از سوی دیگر نابسامانی تهاجم فرهنگ غرب هم زن را از مسیر فطرتش خارج کرد؛ زنانگی او را مراعات نکرد و زن مسلمان را در همه چیز دنباله‌روی زن غربی قرار داد. به همین خاطر ناقدان و مصلحان همواره از جنایت این تمدن بر زنانگی زن و ظلم به فطرت انسانی و جفا در حق زن و مرد شاکی هستند. 
الحمد لله رب‌ العالمین، والصلاه والسلام علی خیر خلقه محمّد وعلی آله وصحبه أجمعین  و أمّا بعد: مقدّمه خداوند متعال را سپاسگزارم که توفیق تشکیل جلسات هم‌اندیشی را به ما ارزانی بخشیده است؛ جوامع، امروزه برای هم‌سویی و هم‌فکری، نیازمند تشکیل چنین جلساتی هستند تا در نهایت، منتَج به نتایج و تصمیماتی شود که پایه و اساسِ کار و فعالیّت قرار گیرد. برای ما مسلّم است، در چهارده قرن اخیر، مسجد در کارِ دعوت، اساسی‌ترین نقش را ایفا نموده است. اگر چه در کنار مسجد، به مرور زمان، دانشگاه هم شکل گرفت و توانست در توسعه‌ی فکر و اندیشه‌ی اسلامی نقش داشته باشد، اما با این وصف، نتوانسته است در کار و فعالیّت دینی از مساجد پیشی بگیرد؛ دلیل این موضوع، یعنی برتری فعالیّت مسجد بر کار دانشگاه در گذر زمان، آن است
پیشگفتار: بزرگان مكه و رؤسای طوایف چهلگانه‌ی مكه، كه هنگام مهاجرت محمد، تصمیم به قتل او را داشتند و نقشه‌شان شكست خورده بود؛ با شنیدن خبر رسیدن محمد به یثرب، تا مدتی، هیچ واكنشی نشان ندادند، زیرا تصور می‌كردند جامعه نژاد پرست یثرب، كه بین سه دسته اوس، خزرج و یهودیان تقسیم بندی شده بود و بر اساس نژاد و تعصب شدید قبیله‌ای به افراد بها می‌دادند، تا مدتی كوتاه به محمد پناه می‌دهند و پس از اندكی، چون او یك شخص خارجی است و متعلق به هیچكدام از قبیله‌ها نیست، از اطراف وی پراكنده خواهنده شد و سپس مخالفانش در یثرب، وی را بیرون خواهند كرد؛ بنابراین سكوت كرده و كار خاصی انجام ندادند.
نوشتار زیر مشتمل بر دو بخش است؛ در بخش نخست، خُرده‌‌‌‌پرسش‌‌‌‌هایی اعتراضی به نسبت وضعیت فلاکت‌‌‌‌بار موجود و در خطاب با جناب استاد ملکیان طرح می‌‌‌‌شود تا زمینه برای پرسش انتقادی بزرگ‌‌‌‌تر از ایشان که در بخش دوّم نوشتار طرح خواهد شد، فراهم ‌‌‌‌آید. در بخش دوّم نوشتار بر آنم که با تأکید بر وجه دیالکتیکی اندیشه (دیالکتیک ذهن و عین یا عامل و ساختار) به این مسأله بپردازم که اندیشه‌‌‌‌های ملکیان و پروژه‌‌‌‌ی اصالت فرهنگی، با نادیده گرفتن ساختارها و درد و رنج‌‌‌‌هایی که این ساختارهای نابه‌‌‌‌سامان برای عاملان انسانی ایجاد کرده‌‌‌‌اند، نتوانسته‌ غایت اندیشه‌‌‌‌ی وی را که کاهش درد و رنج انسان گوشت و پوست و خون‌‌‌‌دار است، به مقصود برساند. 
به گمانم مدیریت اختلاف مهم‌ترین و دقیق‌ترین نکته در زندگی امت مسلمان به ویژه در حوزه‌ی فعالیت‌های اسلامی است؛ زیرا اختلاف یک بیماری تاریخی است که از دیرباز دامنگیر امت اسلام بوده است و نزاع و درگیری‌های گوناگونی در پی داشته است. خروجی فعالیت‌های حیاتی امت اسلام و عملکرد اخلاقی، سیاسی، سازمانی و فرهنگی آن با این مسأله گره خورده است. نوابغ فلسفه و حقوق در غرب توانستند ساز و کارها و روش‌هایی برای مدیریت اختلاف ابداع کنند که مهم‌ترین دستاورد فرهنگی را برای آنان رقم زد و آن هم پایان دادن به درگیری‌های خونین طولانی‌مدت دینی و نژادی بود.
معجزه‌ی اسراء و معراج از بزرگ‌ترین معجزات و آیاتی است که خداوند به پیامبرش محمد اختصاص داده است. برای اهمیت این معجزه است که خداوند در دو جای کتاب گرانقدرش از آن یاد کرده است: نخست: در سوره‌ی اسراء که در آغاز آن می‌فرماید: "سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ" [إسراء: ١] منزّه است آن [خدايى‌] كه بنده‌اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الاقصى -كه پيرامون آن را بركت داده‌ايم- سير داد، تا از نشانه‌هاى خود به او بنمايانيم، كه او همان شنواى بيناست.
در این نوشتار مایلم رابطه میان دموکراسی و آزادی بیان، و نیز ارزش آزادی بیان در متن یک نظام دموکراتیک را به اختصار بررسی کنم.  (۱) دموکراسی دموکراسی را می‌توان به بیان ساده روشی برای تصمیم گیری جمعی دانست، روشی که در آن تمام اعضای گروه از موضع برابر در فرآیند تصمیم گیری مشارکت می‌جویند. اما چرا جوامع بشری رفته رفته به سوی نظام‌های تصمیم گیری دموکراتیک متمایل می‌شوند؟ کدام ویژگیهاست که دموکراسی را بر دیگر شیوه‌های تصمیم‌گیری جمعی برتری نسبی می‌بخشد؟  یکی از مهم‌ترین مزایای تصمیم‌گیری به شیوه‌های دموکراتیک آن است
حقوق بشر از دستاورد‌های سیاسی دوران جدید یا دوران مدرن است. حقوق بشر(human rights) در جهان مدرن به معنای حقوق بنیادین و طبیعی انسانهاست. حقوق بشر بر اساس نظریّه‌ی حقوق طبیعی و به موجب قانون طبیعی یکسان به همه‌ی افراد بشر داد شده است و جزء ذاتی و جدایی‌ناپذیر حیات انسانی است. حقوق بشر معیاری برای تنظیم روابط اجتماعی انسانها با یکدیگر و با نهادهای سیاسی اجتماعی درونی و بین‌الملل جوامع است. این معیار با مقدّم دانستن حقوق طبیعی بر فرهنگ، دین، نژاد و قومیت با سه تراز کلّی، میزان رعایت حقوق بشر در جوامع را اندازه می‌گیرد. ١-حق آزادی فکر و بیان و ضمانت آزادیهای پس از بیان  ٢-حق برابری همه انسانها در برخورداری از حقوق طبیعی
تقریبا بر این اجماع شده است که عبدالله عروی؛ اندیشمند، مورخ و نویسنده‌ی مغربی بارزترین روشفکر و دانشمند عربی در طی قرن بیستم و آغاز هزاره‌ی سوم می‌باشد، بویژه با گسترش بنیادگرایی که عروی پیش‌بینی کرده بود و از عواقب وخیمش بیم می‌داد.  عبدالله عروی کیست؟ کجا زاده شد و پرورش یافت؟ کجا تحصیل نمود؟ به چه اشتغال داشت؟ و چه تولید کرد؟ این مقاله که به زندگی‌ عبدالله عروی می‌پردازد، خودش یک ماجراجویی است و اگر در سال‌های اخیر خود عروی زندگی‌نامه‌اش را ننوشته بود و برخی از رازهایش را در معرض دید عموم نگذاشته بود، من چنین جرأتی نمی‌کردم.
 چکیده: تصنیفات (تدوینات) حوزه‌ی علوم شریعت در میراث اسلامی همواره به‌دقت و ظرافت علمی و استواری در تألیف و فن آن، شناخته‌شده‌اند. در این میان تعریف اصطلاحات تخصصی در طول تاریخ آبستن دغدغه و مشغله‌ی فکری برای عالمان علوم مختلف اسلامی بوده است. تا جایی که می‌توان گفت، هرکدام از این دانش‌ها،(علوم)  مطالب طولانی‌ای را در لابه‌لای کتاب‌ها برای تعریف اصطلاحات کلیدی، اختصاص داده‌اند.  اصول فقه و مباحث آن ازجمله دانش‌هایی است که موصوف به‌دقت و ظرافت علمی در تعریف اصطلاحات کلیدی و تخصصی است.
سخن شیخ احمد الریسونی فقیه برجسته‌ی مراکشی درباره‌ی «تغییر ۹۰درصد از فقه» واکنش‌هایی را برانگیخته است. در این میان البته یک نکته‌ی مغفول، بیش از پیش روشن شد. و آن نکته این بود که طلب تنقیة و تنقیح و اصلاح محصولات و نتایج اجتهادات قُدَما و فقه قُدَمایی، فقط از حنجره‌ی مبتدعان و زندیقان و مجوسان امت خارج نمی‌شود بلکه این بار فقیهی کلاسیک و رییس اتحادیه‌ی جهانی علمای مسلمانان، چنین چیزی را طلب می‌کند.
سعدی می‌گفت: چنان قحط‌سالی شد اندر دمشق که یاران فراموش کردند عشق (بوستان، باب اول) گاهی چنان اوضاع بر ما تنگ می‌شود، که عشق را فراموش می‌کنیم. هوشنگ ابتهاج می‌گوید: «عشق من و تو؟... آه این هم حکایتی است. اما، درین زمانه که درمانده هر کسی از بهر نان شب، دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست.» شاعری دیگر اما می‌گوید اصالت عشق، درست در همین قحط‌سالی‌های دمشقی پدیدار می‌شود: «در این قحط‌سال دمشقی اگر حرمت عشق را پاس داری تو را می‌توان خواند عاشق وگرنه به هنگام عیش و فراخی به آواز هر چنگ و رودی توان از لب هر مُخَنَّث
شمار رکعات نماز شب، حدّاقل آن یک رکعت و حدّاکثر آن یازده رکعت است. به دلیل حدیث امّ‌المؤمنین عایشه- رضی‌الله عنها-  که فرمودند: «مَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَزِيدُ فِي رَمَضَانَ وَلا غَيْرِهِ عَلَى إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً» (متفقٌ‌علیه) پیامبر - صلّی الله علیه وسلّم- چه در رمضان و چه در غیر رمضان بیش از یازده رکعت [نماز سنّت] نمی‌خواند.   ولی در روایتی دیگر وارد شده است که پیامبر - صلّی الله علیه وسلّم- فرمودند: «صَلَاةُ اللَّيْلِ مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خِفْتَ الصُّبْحَ فَأَوْتِرْ بِوَاحِدَةٍ»(روایت بخاری)   «نماز شب دو رکعت دو رکعت است و اگر بیم از طلوع صبح داشته باشی پس با یک رکعت نماز وتر آنرا خاتمه بده.»  
ابن‌خلدون، تاریخ‌نگار مشهور اسلامی نگاهی حدّاقلّی به احکام دینی دارد و تمامیّت‌خواه نیست و انتظار کشف ذرّه و اتم و درمان بیماری‌های جسمی را از دین انتظاری ناموجّه و غیر معقول می‌داند که در تناقض با منقولاتی از پیامبر(ص) می‌باشد. ابن‌خلدون، انتظار رفع تمام مشکلات و گره‌گشایی از مشکلات جسمی، اقتصادی و اجتماعی را از دین ندارد که بزرگترین ظلم به دین ناشی از همین نگاه‌های حدّاکثری است. از ابن‌خلدون در «دیوان المبتدا و الخبر» مجلّد اول صفحه‌ی ٦٥١ انتشارات دار الفکر بیروت می‌خوانیم: گزاره‌های پزشکی موجود در کتاب‌های شرعی نیز از همین جنس هستند یعنی وحی نیستند و منشأ الهی ندارند بلکه حاصل تجارب مردمان سرزمین عربستان بوده است.
بسیاری از جماعت‌های اسلامی و شماری از علما و دعوتگران، موجودیت اسلام و اجرای شریعت اسلامی و سرنوشت و آینده‌ی مسلمانان را به موضع حکومت و میزان پایبندی آنان به اسلام و حمل پرچم آن گره زده‌اند. بسیاری از آنان بر این باورند که اجرای حقیقی شریعت اسلام و آینده‌ی واقعی مسلمانان در گرو برپایی حکومت اسلامی و چه بسا خلافت اسلامی است. بدون شکّ حکومت اسلامی یا دولت اسلام یکی از حلقه‌های زنجیر اسلام و دژی مستحکم برای زندگی اسلامی و جامعه مسلمان است.
علوم اجتماعی وارداتی که از یکصد و پنجاه سال پیش به کشور ما وارد شده است از مدرنیسم غربی نشأت گرفته است. در کل این علوم تا امروز در کشور ما غیر مؤثر و غیر کاربردی بوده است. از سوی دیگر از بزرگان قدیم نظریات مهمی در اختیار داریم که بخش‌هایی از علوم اجتماعی نوین را در بر می‌گیرد اما این نظریات و در رأس آنها نظریه‌ی «مقاصد کلی شریعت» رفته رفته کم رنگ شد و می‌رود که از صحنه غایب شود به استثنای بخش نظری و سنتی آن که در سالن‌های سخنرانی و دروس دانشکده‌های شرعی دیده می‌شود. 
سال سیزدهم پس از بعثت(سال اول هجری) پیشگفتار: رؤسای مكه كه خیلی دیر و پس از مدتها از ملاقات‌های نمایندگان طوائف یثرب با محمّد و اتفاقاتی كه به دور از چشم آنها رخ داده بود، آگاهی پیدا كردند، دریافتند كه جمع كثیری از مردم یثرب، مسلمان شده‌اند و از محمّد و پیروانش دعوت كرده‌اند كه به یثرب بروند. آنان پس از تجمع در مجلس مشورتی مكه(دارالندوه) و بحث پیرامون این قضیا، به‌این نتیجه رسیدند كه پیوند مسلمانان مكه با قبایل پرجمعیت و قدرتمند اوس و خزرج در یثرب، برای آینده آنها خطرناك است، زیرا اوّلاً از انتقام مسلمانان می‌ترسیدند و ثانیاً این شهر در مسیر كاروانهای تجاری آنها قرار داشت.
 خدای کریم یکی از عاشقان خوب تو با ما گفته است: «با کریمان کارها دشوار نیست». دل‌مان به کَرَم تو گرم است. به بارش ابرِ خطاپوش تو که قادر است تیرگی‌ها و کاستی‌های ما را بشوید و از میان ببَرَد. آنچه در نخستین آیات قرآن خود را به آن وصف کرده‌ای کرم است: اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ. تو بزرگوارترینی و بزرگواری آمرزش بی‌حساب و عطای فراگیر است. به بزرگواری تو که بیش از هر چیز در خطابخشی و جرم‌پوشی نمود یافته، پشت‌گرمیم. در عین حال که مراقبیم نگریستن به کریمیِ تو ما را فریفته نسازد و از عمل باز ندارد.
تأثیر وردها و ذکرها در تزکیه‌ی انسان و توضیح استغفار، واژه‌ی اخلاص و صلوات «الحمد لله ربّ العالمین وصلّى الله وبارك على محمّد وعلى آل محمّد». در این بخش مطالبی در باره اهمیت سه ورد: استغفار و اخلاص و صلاة بر پیامبر خدا(ص) گفته شده است. باید یاد خدا خصلت انسان شود نفس و روان انسان ویژگیی دارد که چون حالی بر آن عارض گردد؛ و بارها تکرار شود، خوی و صفت روان می‌شود؛ برای مثال اگر کسی ترسو شده – به یقین – آغازی داشته است؛ یعنی بار نخست، ترس او برای مثال سایه ضعیفی بر روان انسان بارها تکرار شود، خوی و صفت روان می‌شود؛
گویی در این دوران سرنوشت نکبت‌باری برای مسلمانان رقم خورده است؛ هر روز خبر یک جنایت هولناک در حق مسلمانان در اینجا و آنجا به گوش می‌رسد. امری که در عصر «حقوق بشر» و «دموکراسی» و دیگر شعارهای پوچ و بی‌معنا بعید می‌نماید. جنگ و خون‌ریزی در کشورهایی چون سوریه که حکّام آن باید عهده‌دار امور و حامی شهروندان خود باشند. جنگ‌های خونین میان مسلمانان در افغانستان و یمن و دیگر نقاط جهان و ده‌ها مشکل دیگری که لازم است دقیقاً مورد بررسی قرار گیرد.
 سیستان و بلوچستان؛ آنچه فکر می‌کنیم و آنچه هست کلیشه سازی به‌عنوان یکی از فنون خلق پیام رسانه‌ای است که بر اساس آن اگر رسانه یا رسانه‌ها در بازنمایی واقعیت به شکل خاص اصرار بورزند، در طول زمان و به کلیشه تبدیل خواهد شد. تعریف کلی کلیشه در رسانه‌های خبری؛ بازنمایی ناقص، نادرست یا منفی از موضوع خاصی، باهدف غایی، دست‌کاری در افکار عمومی و سمت‌وسو دادن به آن است. به‌بیان‌دیگر رسانه راه‌های مجسم کردن گروه، طیف، قومیت، نژاد یا مذهب و…. را به ما می‌آموزد.
دگرناپذيرى، خودشيفتگى و كينه‌ورزی ابزار و مصالح اساسى بناى ناميمون و -شوربختانه- بالابلند آدمكشى هستند. توفير چندانى ندارد؛ چه صدام حسين در پس شعار «أمة عربية واحدة» در حلبچه پنجهزار عُمَر خاور را با گازهاى غربيان مسموم كند؛ چه آدولف هيتلر در پس شعار برترى نژاد نازى، يهوديان را در اتاقهاى گاز خفه كند؛ چه بوشها و رامسفلدها در پس شعار صدور دموكراسى به خاورميانه ميليونها افغان و عراقى را به كام مرگ كشانند؛ چه داعش در پس توهّم خلافت، ايزديهاى بی‌پناه و البتّه هزاران مسلمان هم‌كيش خود را از دم تيغ بگذراند؛
این تصاویر، روایتِ بخشی از جنایاتِ ثبت‌شده در تاریخِ بشر به تألیفِ یک دیکتاتور، علیه یک قومِ سرکوب‌شده است. صدام حسینِ چکمه‌پوش، یکی از اسطوره‌هایِ سوسیالیسمِ نوگرایِ ستیزه‌جویِ خَشِن در تاریخِ سیاستِ رادیکالِ معاصر بود که در دور زدنِ مقبولیتِ عمومی با تکیه بر کودتای نظامی، نقشِ مهمّی ایفا نمود، و با توسّل به زورِ نامشروعش، سوژه‌های جنایی-درامِ ماندگاری را برای کُردها رقم زد؛ طوریکه از هر تصویرِ ثبت‌شده از آن جنایات، می‌توان به تکوین و تدوینِ غم‌نامه‌هایِ غم‌افزایِ درازسطری برای این قومِ محرومِ رنج‌دیده‌ی از متن‌رانده‌شده‌ی حاشیه‌نشینِ تاریخ پرداخت.
پنجاه نفر شهید و ٢٠ نفر زخمی، از مسلمانان نمازگزار نیوزلندی. تروریستها بر سلاح‌های مرگبارشان اسامی فرماندهان مسیحی را که در قرن‌های گذشته به خاک مسلمانان هجوم برده و مسلمانان بیشتری را کشته بودند، نوشته‌اند. این تروریستها با این کارشان نمی‌دانستند  افتخار تاریخی مسلمانان را زنده می‌کنند. در طول ١٤٠٠ سال تاریخ اسلام، کمتر شهر امپراتوریهای قدرتمند اسلامی بوده که دارای یک محلّه‌ی مسیحی یا یهودی‌نشین نبوده باشند. آنها در محلات خود کاملاً آزاد بودند. کلیسا و کنیسه داشتند. از گوشت خوک و مشروبات الکلی استفاده می‌کردند.
از سال ۱۰ تا سال ۱۳ پس از بعثت: پیشگفتار: مرگ ابوطالب و خدیجه؛ ضدیت عمویش ابولهب با او، که اینک ریاست بنی‌‌هاشم را بر عهده داشت؛ سفر محمّد به طائف و بیرون کردن او از طائف و بسیاری از اتّفاقات دیگر؛ در مجموع سبب گردید که بزرگان مکّه به این نتیجه برسند، که دیگر کار محمّد تمام است و دیر یاز یا زود جمعیّت اندکی که به او گرویده‌‌اند، پراکنده خواهند شد و از اسلام دست خواهند کشید و محمّد تنهای ضعیف، را در حالیکه حتّی خاندانش ضدّ او هستند، به راحتی می‌توانند، از میان بردارند و او را به قتل برسانند. واقعیّت نیز چنین بود و دین اسلام در مکّه با حالت توقّف و حتّی عقب گرد، مواجه شده بود و پس از سال دهم بعثت تقریباً هیچ فردی از مکّه مسلمان نشده بود
قال رسول الله صَلَّی اللَّه عَلَیْهِ و آله وَسَلَّمَ: إذا مَاتَ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إلاّ مِنْ ثَلاَثٍ: صَدَقَةٍ جَارِیَةٍ، أوْ عِلْمٍ یُنْتَفَعُ بِهِ، أوْ وَلَدٍ صَالِحٍ یَدْعُو لَهُ مسلم [ ۱۶۳۱ ] رسول الله–صلّی‌الله علیه و سلّم– می‌فرماید: هنگامی که انسان می‌میرد پاداش عملش قطع می‌گردد مگر از سه چیز: صدقه‌ی جاریه، علم نافع و سودمندی که مردم از آن بهره گیرند و فرزند صالح که در حق او دعا کند. صدقه‌ی جاریه گستره وسیعی از معنا و مفهوم و عملکرد عام‌المنفعه را در بر می‌گیرد
بیشتر
همزمانی محتوا