سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

دوستان نازنینم سلام

نقاشی هایی که می‌بینید هنر دست دینا ابراهیم زاده و خواهرش ژینا ابراهیم زاده، از شهر کرمانشاه است.

این دو خواهر مهربان، مثل دیگر هم وطنان عزیزمان از آتش سوزی ساختمان پلاسکو ناراحت شدند و برای نشان دادن تاسف خود این نقاشی‌های زیبا را کشیده‌اند و برای ما ارسال کرده‌اند.

از هر دوی این گل‌های بهشتی سپاسگزارم و منتظر نقاشی‌های زیبای شما عزیزان در آینده هستم.

از خدای مهربان می‌خواهیم از این به بعد در کشور عزیزمان اتفاقات ناگوار رخ ندهد.

آمین

در دور برگشت رقابت‌های بسکتبال لیک دسته یک کشور، تیم بسکتبال ایستک کردستان موفّق شد تیم مهرام تهران را در سنندج با نتیجه‌ی ٦٠ بر ٥٠ شکست دهد.

«جماعت دعوت و اصلاح» تشكّلی است مدنی در چهارچوب اندیشه‌ی اسلامی كه با هدف حفظ اعتقادات و هويت‌‌‌ اهل‌سنّت‌ ایران و نيز فراهم‌نمودن زمينه‌های رشد و توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی زندگی فردی و اجتماعی مردم ایران در پرتو باور به كرامت ذاتی بشر، آزادی، عدالت، شورا، دگرپذیری و ارزش‌های بنیادین اخلاقی در ابعاد مختلف زندگی تشكيل شده‌است. اين تشكّل، برای ساختن آينده‌ای بهتر، از دانش و فنّاوری‌های روز بهره می‌گیرد و به اعتدال و ميانه‌روی در تفكّر‌‌ و عمل و برقراری روابط و تعامل

در اولین شماره‌ی مجلّه‌ی‌ اندیشه اصلاح، با ادّعایی مواجه شدم که پذیرش آن سخت به‌‌نظر می‌رسید : " پلورالیسم دینی موجب دین‌گریزی مردم می‌شود". این مدّعا در قالب یک پایان‌نامه دانشجویی مطرح شده بود.

در وهله‌ی نخست، آن‌چه به نظر می‌رسد این است که گمان نمی‌کنم آماری در باب رابطه‌ی دین‌گریزی و پلورالیسم دینی وجود داشته باشد که بتوان چنین نتیجه‌ای را از آن استحصال نمود؛ پس آن‌چه باقی می‌ماند برّرسی‌ رابطه‌ی منطقی و علّی این دو پدیده است.

٣. عرفان اسلامی وسیله‌ی رسیدن به مراحل بلند خودآگاهی

تا این‌جا با آنچه که گفته‌ام واضح شد که با آن‌که عقل انسان را از دیگر مخلوقات متمایز ساخته‌است، باز هم نمی‌تواند به تنهاییِ خود انسان را به حقیقتِ هستی برساند. عقل تنها می‌تواند انسان را در درکِ نسبیِ حقیقت کمک کند و از همین‌رو خداوند متعال در قرآن مجید انسان را به تفکّر و تعقل بازمی‌خواند. امّا چون عقل از کاستی‌های ذاتی و درونی رنج می‌برد، از درکِ کاملِ حقیقت عاجز می‌ماند. با درک همین مسئله بود که دانشمندان

انسان در طبیعت خود موجودی اجتماعی است، الفت را دوست دارد و با دوستان انس می‌گیرد، هم‌چنانکه پرنده‌ها هر کدام با نوع خود به پرواز می‌آیند، انسان نیز با هم‌نوع و امثال خود و کسانی که از آن‌ها احساس محبت و اطمینان کند، یک‌جا می‌گردد، این همزیستی همان‌گونه که فطرت و سرشت انسانی است، یک ضرورت اجتماعی می‌باشد و هیچ‌کس نمی‌تواند مدّعی‌ شود که من به‌تنهایی زندگی می‌کنم و با هیچ فردی رابطه برقرار نمی‌نمایم؛ اصلاً‌ چنین پنداری را اگر کسی داشته باشد