سیره پیامبر صلی الله علیه وسلم تفسیر و تطبیق عملی قرآن می باشد؛ بهترین الگوی عملی ما در شیوه‌ی دعوت و تربیت است؛ ما را به فهم مقاصد قرآن راهنمایی می‌کند؛ فهم جامعی از اسلام به عنوان برنامه عملی زندگی را به ما خواهد بخشید و در نهایت یکی از اسباب بسیار مؤثر در ایجاد محبت پیامبر (ص) در دل‌ها، مطالعه سیره می‌باشد.
قضاوت در مورد شخصیتی به عظمت رسول الله-صلّی الله علیه وسلّم- کار چندان آسانی نیست، شخصیتی که خداوند متعال او را با وصف «وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِیمٍ»(قلم:4) ستوده و او را الگوی برتر و تجسم همه‌ی خوبیها معرفی کرده است.
نقاط قوت یک انسان غالباً از طرف دوستان وطرفداران او ابراز می‌شود، دوستان هم که عیبهای انسان را نمی‌بینند و فقط ذهنشان متوجه محاسن وخوبیها می‌شود، ولی کمتر اتفاق می‌افتد مخالفان یک شخص که عادتاً عیبهای انسان را می‌بینند
اگر ما منصفانه حيات طيبه و تعاليم زيباي پيامبرگرامي اسلام، سرور كائنات حضرت محمد مصطفي-صلّی الله علیه وسلّم- را مورد بررسي قرار دهيم نيك در مي‌يابيم كه زندگي آن حضرت-صلّی الله علیه وسلّم- سراسر توأم با رأفت و مهرباني بود به گونه‌اي كه در پرتو اين رأفت موفق شدند قلوب مردم را فتح نمايند و آيين برحق خويش را ترويج نمايند.
در ماه مبارک ربیع سالگرد میلاد پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم- هستیم، بر مسلمانان واجب است هم به بازنگری شخصیت و سَبکِ زندگیِ خود در ابعاد فردی و اجتماعی بپردازند تا ببینند که تا چه حدی با استانداردهای آن بزرگوار مطابقت دارد و هم اینکه بیش از پیش به بازخوانی زوایای شخصیت اقیانوس‌گونه و بیکران این سفیر و پیام‌آور به حق و شایسته‌ی پروردگار عالمیان، که به راستی «رَحمةٌ لِلعالَمین» است بپردازند
به مناسبت میلاد پیامبر اسلام حضرت محمد «صلی الله علیه وسلم» مراسم شب شعری با حضور شاعران کردستانی از شهرهای سنندج، سقز و دیواندره و به همت انجمن ادبی «چل چه‌مه» در دیواندره برگزار گردید.
سیره‌ی رسول الله- صلّی الله علیه وسلّم- بارزترین تجلی و مصداق عملی برای صلح جهانی و الگوی تسامح در میان امت خود است؛ آن حضرت- صلّی الله علیه وسلّم- نخستين رهبر حركت صلح‌جويانه و عدم خشونت در تاريخ اسلام و جهان می‌باشد. و نیز حامل پرچم امنیت و همزیستی مسالمت‌آمیز است؛ زیرا برای بشریت منشأ نور و هدایت و خیر و برکت بوده است. و از ویژگی ممتاز ارشادی و رحمت و رأفت برخوردار است.
اولین مکانی که بطور منظم آموزش وتربیت اسلامی در آنجا به معلمی رسول خدا-صلّی الله علیه وسلّم- انجام پذیرفت جایی نبود جز منزل مبارک ارقم بن ابی ارقم. معلم این مدرسه محمد مصطفی-صلّی الله علیه وسلّم- است که با برنامه‌ی قرآن چنان تغییری را در مدت زمانی اندک ایجاد کرد و اعراب بادیه‌نشین و دور از صحنه را به عرصه‌ی مدیریت جهان کشاند و دولت بزگ اسلام را تأسیس نمود
یکی از موضوعات مهمی که در عصر حاضر باید مورد توجه و پژوهش قرار گیرد، جایگاه خشونت و مدارا در اسلام است. ضرورت این بحث ناشی از آن است که دشمنان دین، اسلام را دین خشونت و مسلمانان را خشونت‌گرا معرفی می‌کنند.
تاریخ بشریت هیچ‌گاه از خشونت خالی نبوده است و پدیده‌ی خشونت مفهومی آشنا و رنج‌آور برای آدمیان می‌باشد. اما زمانی که این خشونت از ناحیه‌ی دینداران و با توجیه اجرای فرامین الهی و برای سعادت بشر باشد، درد و رنج آن جانکاه‌تر است.
محمد-صلی‌الله‌علیه‌وسلم-، آن «سلطان ِ بی‌‌نظیرِ وفادار ِ قندخو»، تجلّی دریاهای بیکران رحمت ایزدی است و قندخویی و نرم‌طبعی او هم شعاعی از الطاف خداوند رحمان است. سیراب از سرچشمه‌ای که «باران ِ رحمتِ بی‌‌حسابش همه را رسیده و خوانِ نعمت بی‌دریغش همه جا کشیده، پرده‌‌ی ناموس بندگان به گناه فاحش ندَرد و وظیفه‌‌ی روزی به خطای منکَر نبُرد.»
به مصطفی برسان خویش را که دین، همه اوست
اگر به او نرسیدی تمام بولهبی است (اقبال لاهوری)
شریعت اسلام، در مواضع متعدد و به تعابیر گوناگونی از ما خواسته است که به پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- اقتدا کنیم. تعابیری چون: اتّباع، تبعیّت، اطاعت، تأسی و اقتدا در رابطه با پیامبر- صلّی الله علیه وسلّم- واجد حقیقتی مهم و اساسی است. به‌حدّی اقتدا به محمد- صلّی الله علیه وسلّم- در منظر دینی موضوع پراهمیتی است
سده‌ی ششم میلادی، هنگامه‌ی دست و پا زدن بشریت در باتلاق کفر و گمراهی بود. ابرهای سیاه شرک و خرافات، پرتو یکتاپرستی را پنهان کرده بودند. شب دیجور و تاریک ظلم و ستم و جهل و نادانی، بر دلهای مردم سایه افکنده بود. «یهودیت» در برخی مسایل جزئی خلاصه شده بود و هیچ پیامی برای جهانیان نداشت. رهبران این دین خود را خدایان زمین می‌انگاشتند و کسی در مقابلشان جرأت عرض اندام نداشت.
تمام مطالب
اندیشه
