مقدمه
ایران متعلق به همه‌ی شهروندان ایران زمین است؛ تنوع قومی، مذهبی، فكری و سیاسی فرصتی برای توسعه‌ی متوازن و پایدار می‌باشد و تعلق به یك هویت خاص نه منشأ ایجاد حق ویژه و نه سبب محرومیت از حقوق شهروندی است. در آموزه‌های دین مبین اسلام بر تفاوت و تنوع در جوامع انسانی به‌عنوان فرصت‌هایی ارزشمند در روابط اجتماعی تأکید شده است؛ همان‌گونه که آیه‌ی شریفه‌ی: «یا أَیهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ»[الحجرات/13] این رویکرد را مورد تأیید قرار می‌دهد. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز، با الهام از تعالیم دین مبین اسلام، تعدد و تکثّر را به رسمیت شناخته و مشاركت عموم شهروندان و بهره‌مندی آنان از مواهب كشور را مورد تأکید قرار داده است. بی‌گمان فراهم کردن زمینه‌های شکل‌گیری و فعالیت احزاب، تشکل‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد پویا و منسجم، از لوازم تحقق این امر مهم است. نظر به مطالب فوق و با عنایت به آیه‌ی شریفه‌ی: «وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ»[المائدة/2] رسالت شهروندان نیز مشارکت، همکاری و خدمت به هم‌نوعان فارغ از تفاوت‌های نژادی، ملی و مذهبی است. در سنت رسول رحمت (ص) نیز بر مودت، رحمت، دوستی و مهرورزی نسبت به همدیگر تأکید شده است: «مَثَلُ المُؤْمِنِینَ فِی تَوَادِّهِم وَتَراحُمِهِم وَتَعَاطُفِهِم مَثَلُ الجَسَدِ، إذا اشْتَكَی مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَی لَهُ سَائِرُ الجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالحُمَّی» (متفق‌علیه)
جماعت دعوت و اصلاح، بر اساس ایمان به جهان‌بینی توحیدی و مرجعیت قرآن کریم و سنت نبوی و باور به تنوع و دگرپذیری و رواداری، ضرورت همیاری و خیرخواهی، مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و خدمت به هم‌نوعان تشکیل شده است.
رسالت:
جماعت دعوت و اصلاح تشکلی است مدنی که در چارچوب اندیشه‌ی اسلامی و به‌منظور ترویج معنویت، فضایل اخلاقی و تلاش برای توسعه‌ی فردی و اجتماعی در جهت نیل به زندگی متوازن و معنادار فعالیت می‌کند.
این تشکل به کرامت ذاتی انسان، آزادی و حقوق بشر، عدالت و برابری، میانه‌روی، نوگرایی، شورا، همبستگی ملی، دگرپذیری و خشونت‌پرهیزی، در اندیشه و عمل پایبند است.
روش جماعت برای دستیابی به اهداف خود: دعوت، آموزش و تربیت، مشارکت مدنی و نقد و گفتگو می‌باشد.
اهداف:
1- ترویج معنویت و فضایل اخلاقی؛
2- فعالیت در راستای توسعه‌ی متوازن و پایدار كشور؛
3- تقویت همبستگی و انسجام ملی با تأکید بر برابری و حقوق شهروندی؛
4- نهادینه كردن اصل حاكمیت قانون و اصلاح آن از طریق سازوکارهای قانونی؛
5- ترویج ارزش‌هایی همچون آزادی، حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان، حفظ محیط‌زیست، صلح، نفی خشونت و دگرپذیری؛
6- تقویت نهاد خانواده به‌عنوان زیربنای نظام اجتماعی اسلام؛
7- نهادینه کردن فرهنگ شورا و خرد جمعی.
سیاست‌ها:
1- پایبندی به فرهنگ گفتگو، رواداری و همزیستی مسالمت‌آمیز و اعتدال و میانه‌روی در اندیشه و عمل؛
2- حضور و مشاركت در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی و ارائه‌ی خدمات عمومی در این راستا؛
3- روابط و تعامل دموكراتیك با احزاب، تشكل‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و مراكز دینی و فرهنگی؛
4- التزام به فرهنگ كار جمعی و سازمانی؛
5- آموزش تعالیم اسلامی و علوم شرعی؛
6- احترام به تنوع قومی و مذهبی کشور.