اعجاز غیبی قرآن
1. قرآن و خبر دادن از حوادث و رویدادهای گذشته و آینده:
در مقالات گذشته اعجاز قرآن را از چهار جنبه جهانبینی، ایدئولوژی، علومتجربی و هنر بررسی کردیم. در این قسمت به بیان گوشهای دیگر از اعجاز قرآن كه «خبر دادن از حوادث و رویدادهای گذشته و آینده» است میپردازیم.
1.1. رویدادهای گذشته:
در قرآن سرگذشت تعداد زیادی از اقوام و پیامبران گذشته آمده است. پیامبر(ص) كه از سواد بهرهای نداشت، سرگذشت نوح و ابراهیم، هود، صالح، شعیب، موسی، عیسی و... را در چه كتابی خوانده بود؟ تا آنها را در قرآن خودش بیاورد! قرآن هنگامی كه از پادشاهی زمان حضرت یوسف نام میبرد به او میگوید ملك و به پادشاهان زمان حضرت موسی میگوید فرعون! باستانشناسان كشف كردهاند كه مصریان به پادشاهانی كه اهل خود مصر نبودهاند، ملك گفتهاند و به پادشاهان اهل مصر فرعون میگفتهاند!! محمد(ص) درسنخوانده، این را از كجا یاد گرفته است؟ اگر كسی هم بگوید كه آنها را از كتابهای یهودیان و مسیحیان گرفته از او میپرسیم كه چرا اهل كتاب به او اعتراض نكردند و نگفتند شما این مطالب را از كتب ما گرفتهای؟
بهغیر از سرگذشت انبیاء گذشته و اقوام آنها، قرآن دربارهی آفرینش و خدای بزرگ و صفات او و ملائكه و فرشتگان و... مطالبی را میآورد كه هیچگاه هیچ انسانی نمیتواند در هیچ زمانی این مطالب را بگوید و بیاورد.
1.2. خبر از آینده:
علاوه بر این قرآن دربارهی حوادثی از آینده سخن گفته است و حال آن كه هیچ بشری نمیتواند جلوتر از زمان خود حركت كند. از این قبیل موارد در قرآن عبارتند از:
š شكست روم از ایران و پیشگویی قرآن دربارهی پیروزی رومیها در آینده: همزمان با دعوت مؤمنان و عناد مشركان در مكّه، اخباری رسید حاكی از وقوح جنگ بزرگی میان دو دولت روم و فارس (همسایههای شمالی شبه جزیره) كه در آن فارس بر روم غلبه كرده بود. مشركان از شنیدین این خبر خوشحال شدند و خطاب به مسلمانان گفتند: شما و مسیحیان اهل كتاب هستید، ما و فارسها كتابی نداریم، برادران ما بر برادران شما غلبه نمودند، ما نیز حتماً بر شما غلبه خواهیم نمود كه در این رابطه آیهی زیر نازل شد:
الم * غُلِبَتْ الرُّومُ * فِی أَدْنَى الأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیغْلِبُونَ * فِی بِضْعِ سِنِینَ[1]یعنی: الف. لام. میم* رومیان از ایرانیان شكست خوردهاند* (این شكست) در نزدیكترین سرزمین (به سرزمین عرب كه نواحی شام است، رخ داده است) و ایشان پس از شكستشان پیروز خواهند شد* در مدت چند سالی.[2]
«أبی بن خلف» از مشركان مكه به امید كذب این خبر غیبی با «ابوبكر»t بر صد شتر شرطبندی كرد... پس از هفت سال مقارن با صلح حدیبیه این خبر غیبی به وقوع پیوست و ابوبكرt شترها را از وارثین ابی بن خلف دریافت نموده و در راه خداوند انفاق كرد. در تاریخ آمده است كه مقارن همین پیروزی رومیان، مسلمین نیز در جنگ بدر پیروزی درخشانی در برابر كفّار قریش به دست آوردند.
š خدا، حافظ و نگهبان توست (خطاب به پیامبر):
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنْ الْمُشْرِكِینَ * إِنَّا كَفَینَاكَ الْمُسْتَهْزِئِینَ[3] یعنی: پس آشكارا بیان كن آنچه را كه بدان فرمان داده میشوی و به مشركان اعتنا مكن. * ما ترا از استهزاء كنندگان مصون و محفوظ میداریم.
این آیه از همان آیاتی است كه در مكه در همان وقتی كه هیچ امیدی به پیروزی و نصرت پیروانش نبود نازل شد. در این آیه به پیامبر(ص) خبر داده شده است كه ما تو را از آنان و استهزاء مشركان حفظ خواهیم كرد.
همهی ما میدانیم كه بارها علیه پیامبر(ص) توطئه چیدند. نقشهی قتل او را ریختند، به آزار و شكنجهاش پرداختند. تبعیدش به شعب ابیطالب، سنگباران او در طائف، توطئهی قتلش در شب هجرت، سم ریختن در غذای او، حملههای پیاپی و حتی خبر كشته شدنش در جنگ احد و... اما با همهی اینها، خداوند او را در پناه خود گرفت و دشنمانش هرگز نتوانستند به اهداف پلید خود برسند.
š تو، به زادگاه خود بر میگردی (خطاب به پیامبر): شكنجه و اذیت و آزار رسول خدا(ص) و یاران او به حدی رسیده بود كه عرصه بر آنها تنگ شده بود. ناچار به مدینه هجرت كردند. برای این عدهی كم و بدون قدرت، هیچگونه امیدی نبود كه آنها بتوانند یكبار دیگر به شهر و دیار خود باز گردند. اما خداوند در سورهی قصص كه از سورههای مكی است به او خبر داد كه:
إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ...[4]یعنی: خدایی كه تبلیغ و اشاعهی پیام قرآن را بر تو واجب گردانیده است، شما را به زادگاه خویش باز میگرداند.
š حفاظت از قرآن توسط خداوند و عدم تحریف و دستكاری آن:
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ[5] یعنی: ما خود قرآن را فرستادیم و خود پاسدار آن میباشیم.
این آیه از آیاتی است كه در مكه نازل شده است. دورانی كه هیچكس احتمال پیروزی پیامبر(ص) را نمیداد تا چه رسد به اینكه پس از 1400 سال نیز یك حرف از كتابش پس و پیش نشود و نسخهی امروزی درست از هر نظری بیكم و كاست، همان نسخهی 1400 سال پیش باشد. هیچكدام از ادیان و انبیاء پیشین، برنامهها و كتابشان مصون از تحریف و دستبرد پیروان ناآگاه و دشمنان مغرض نبوده است. اما از همان اوایل، قرآن این مژده را به پیامبر(ص) داد كه ما قرآن را از هرگونه تحریف و دستبرد در امان نگه میداریم و ما خودمان حافظ آن هستیم. با مقایسهی قرآن امروزی با نسخههای كهن و بسیار قدیمی آن یعنی نسخههای صدر اسلام به وضوح درمییابیم كه حتی حرفی از حروف و حركتی از حركات قرآن جابهجا و یا كم و زیاد نشده است و این چیزی جز تحقق وعدهی الهی در آیهی فوق نیست.
بنابراین با توجه به دلایل فوق (اقرار محمد(ص) به منتسب كردن قرآن به خدا، مورد سرزنش قرار گرفتن پیامبر(ص) در قرآن، صداقت و امانتداری پیامبر(ص) قبل و بعد از بعثت، امی و بیسواد بودن رسول خدا(ص) و قرآن معجزهی پیامبر(ص)) رسالت پیامبر(ص) برایمان ثابت و قطعی شد و با ایمان راسخ و محكمتر از قبل در مسیر او به سوی خدا گام برمیداریم.
منابع و مآخذ:
• قرآن كریم.
• ابن منظور، لسانالعرب، دار احیاء التراث العربی، باب ضاد.
• البخاری، ضعفاء الصغیر، كتاب التعبیر، دار الكتب العربیه.
• حسان بن ثابت، دیوان شعر.
• سید قطب، فیظلالالقرآن، جلد 6، دارالشروق، بیروت/ قاهرة.
• عبدالرحمن حسن حبنكه المیدانی، العقیدة الاسلامیة و أسسها، تهران 1364، جاپ دوم، نشر صبا تهران و بیان پاوه.
• محمد ابوزهره، معجزهی بزرگ.
• مسلم بن الحجاج، صجیج مسلم، دارالكتب العلمیه.
• مصطفی خرمدل، تفسیر نور، چاپ سوم 1381نشر احسان.
-----------------
ارجاعات:
[1] - قرآن كریم، سورهی الروم، آیهی1الی4.
[2] - «بضع» مدتی میان3و9 میباشد.
[3]- قرآن كریم، سورهی الحجر، آیات 93و94. و نیز آیهی « یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُكَ مِنْ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ» دلالت بر همین امر دارد.
[4] - قرآن كریم، سورهی قصص، آیهی85.
[5] - قرآن كریم، سورهی حجر، آیهی9.
- افزودن نظر جدید
- 9956 بازدید
-
نسخه مناسب چاپ